ارائه مدل استراتژیک برای پیاده سازی طرح ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی منطقه 12 شهرداری تهران (مطالعه موردی محله امامزاده یحیی)

محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری

ابوالفضل دانایی ¹ ( استاد )
سید رضا محسنی ² ( دانشجو )

تاریخ دریافت : 1395/01/09 تاریخ پذیرش : 1395/03/01 تاریخ انتشار : 1395/03/01

کلید واژه: واژگان کلیدی: محله امامزاده یح, محله ایرانی- اسلامی, ارتقای سطح فرهنگی-اجتماعی, تحلیل SWOT,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: افت تاریخی منطقه 12 که بخشهای عمده آن در بین محله های عودلاجان، امامزاده یحیی(ع)، هرندی و پامنار قرار دارد، دارای تنوعی از آسیب‌ها و معضلات فرهنگی و اجتماعی می‌باشد. در این منطقه زوال تاریخی یک محله از بافت شهری مرکزی تهران را شاهد هستیم. از این رو نیازمند طرحی جامع برای تحول فراگیر و پایدار در عرصه‌های گوناگون کالبدی، فعالیتی و رفتاری در جهت ارتقای کیفیت زندگی این محله‌ها هستیم. از این‌رو، تحول کیفی حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی به ضرورتی اجتناب-ناپذیر تبدیل شده است. تحقیق حاضر نیز در همین راستا و با هدف ارائه الگوی استراتژیک برای پیاده‌سازی طرح توسعه ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی در محله امامزاده یحیی در منطقه 12 شهرداری تهران انجام شده است. روش پژوهش: در این مقاله سعی شده است در ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای به بررسی مفهوم کلی ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی پرداخته و سپس با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه و مطالعات میدانی، بطور اخص وضعیت فرهنگی اجتماعی محله امامزاده یحیی را مورد مداقه قرار دهیم. نتیجه گیری: با توجه به مطالعات انجام شده و بر اساس تحلیل SWOT نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها را شناسایی کرده و مدلی استراتژیک جهت پیاده سازی طرح ارتقای سطح فرهنگی اجتماعی محله امامزاده یحیی در منطقه 12 شهرداری تهران ارائه خواهد شد. لازم به ذکر است که راه‌کارهای پیاده سازی این مهم نیز در این الگوی استراتژیک گنجانده شده است. نتایج این تحلیل به ارائه 32 راهکار عملی در دو سطح اجتماعی و فرهنگی بمنظور ارتقاء سطح کیفی شهروندان منتهی شده است.

چکیده انگلیسی:

Introduction and Research objective: historical structure of 12th territory which main parts are located among Odelajan, ImamzadehYahya, Harandi and Pamenarareas has a variety of injuries as well as cultural and social difficulties. In this territory, historical declining of an area in central urban structure of Tehran is being observed. So, a comprehensive plan is needed to permanently and inclusively change different bodily, functional and behavioral fields to promote the quality of life in these areas. Therefore, qualitative transformation in cultural and social fields has changed to an unavoidable necessity. The present study has also been conducted in this direction and it aims to present a strategic paradigm in order to implement development plan of social and cultural promotion in ImamzadehYahya in 12th territory of Tehran. Method: by applying library studies, it is tried to investigate general concept of promoting social and cultural level and then by using questionnaire, interview and field studies, and the social cultural status of ImamzadehYahya is specifically studied. Results and Findings: referring to the conducted studies and according to SWOT Analysis, strengths, weaknesses, opportunities and threats are clarified and a strategic model will be presented in order to implement the plan of social cultural promotion of ImamzadehYahya in 12th territory of Tehran. It must be mentioned that executive solutions of this important issue have also been included in the strategic paradigm. The finding of this analysis has led to presentation of 32 executive solutions in both cultural and social levels in order to promote the qualitative level of citizens.  

منابع و مأخذ:

پوراحمد، احمد و شماعی، علی، (1384)، بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران.

ترابی، محمد (1391). طراحی محله بر اساس تأثیر ویژگی های کالبدی فضای باز عمومی در افزایش تعاملات و رفتار اجتماعی، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی.

دانشپور، سید عبدالهادی؛ چرخچیان، مریم (1386) فضاهای عمومی و عوامل مؤثر بر حیات جمعی، نشریه باغ نظر، شماره 7، صص. 19

رفیعیان، مجتبی؛ خدائی، زهرا (1388) بررسی شاخصها و معیارهای مؤثر بر رضایتمندی شهروندان از فضاهای عمومی شهری، نشریه راهبرد، شماره 53 ، سال.248- هجدهم، صص. 227

رفیعیان، مجتبی؛ رضازاده، راضیه؛ سیفیایی، مهسا؛ احمدوند، یزدان (1387) سنجش شاخصهای مؤثر بر مطلوبیت فضاهای عمومی شهر از منظر گروههای خاص، مورد پژوهی میدان نبوت تهران، فصلنامه هنر، 1.

فرخی، (1386). کیفیت زندگی و عوامل مؤثر بر آن (سرپرستان خانوارهای ساکن تهران) در سال 1386. پایان نامه کارشناس ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.

کاشانی جو، خشایار (1389) بازشناخت رویکردهای نظری به فضاهای عمومی شهری، نشریه هویت شهر، شماره6، سال چهارم، صص 95.

مسعودی، کیومرث (1387) جایگاه تعامل اجتماعی، نشریه شهرداری ها، سال سوم، شماره 261.

Abd Aziz, Noreen Noor; Wan Hassan, Wan Haslin Aziah; Saud, Nur Adilah. (2012). The Effects of Urbanization towards Social and Cultural Changes among Malaysian Settlers in the Federal Land Development Schemes (FELDA), Johor Darul Takzim, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 68: 910-920.

Campbell, Lindsay K.; Svendsen,  Erika S.;  Sonti, Nancy F.; Johnson, Michelle L.)2016). A social assessment of urban parkland: Analyzing park use and meaning to inform management and resilience planning, Environmental Science & Policy, Environmental Science & Policy, In Press, Corrected Proof, Available online 1 February 2016.

Gehl J (1987). Life Between Buildings, Translated by J. Koch.

Kaplan S, Kaplan R (1998). Human Scape: Environments for People, Ann Arbor, Ulrich’s Books.

Lennard & Lennard (1984). Public Life in Urban Places, Godlier, Southampton.

Mahdi, Ali; Hosseini, Ali; Pourahmad, Ahmad; Hataminejad, Hossein. (2016). Analysis of effective environmental factors an urban health, a case study of Qom, Iran, Habitat International, Available online 14 March 2016.

Orueta, Fernando Díaz. (2007). Madrid: Urban regeneration projects and social mobilization, Cities, 24(3): 183-193.

Tang, Bo-sin; Wong, Siu-wai, Chi-hong Lau, Milton. (2008). Social impact assessment and public participation in China: A case study of land requisition in Guangzhou, Environmental Impact Assessment Review, 28(1): 57-72.

Whyte W (1980). Social Life of Small Urban Space, Conservation Foundation. (available at: web of science, 2006).