شناسایی مولفه‌های اثر گذار بر افزایش میزان تاب آوری اجتماعی محلات آسیب پذیر و دارای بافت فرسوده در مواجهه با حوادث طبیعی (شهر موردی: تهران)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهریعباس منوریان 1 , مجتبی امیری 2 , سیمین مهری کلی 3
1 - استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
amonavar@ut.ac.ir
2 - استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
amiry@ut.ac.ir
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت امور شهری دانشگاه تهران
siminmehrigol@gmail.com
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: مخاطرات طبیعی به دلیل شدت و زمان کوتاه اثر گذاری بر اجتماعات و محلات شهری تبدیل به یکی از دغدغه‌های اصلی برنامه ریزان و مدیران شهری در سال‌های اخیر شده است به همین دلیل تقویت اجتماعی ساکن در یک محیط نقشی تاثیر گذار در کاهش خطرات دارد.لازم است عواملی که میتواند به شهروندان کمک کند تا در زمان بحران و وقوع بحران بازتوانی سریع را تجربه کنند را شناسایی نمود تا با توجه به آن مولفه‌ها برنامه‌های مدون و تلاشهای مستمر و مجدانه‌ای قبل از وقوع حادثه صورت پذیرد روش پژوهش: این پژوهش از روش تحقیق تحلیل تم بهره گرفته شده و با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته و نمونه گیری تصادفی غیر احتمالی (گلوله برفی) این پژوهش انجام گرفته است یافته‌ها: مولفه‌های شناسایی شده در این پژوهش عبارتند از :امنیت اجتماعی، افزایش و ارتقاء آگاهی و دانش از طریق آموزش، تعلق و همبستگی اجتماعی، مشارکت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، باورها و اعتقادات دینی، حمایت اجتماعی می‌باشد که هر کدام از این مولفه‌ها میتواند بر افزایش تاب آوری اجتماعی تاثیر گذاشته و میزان آن را افزایش دهد. نتیجه گیری: یک شهر تاب آور و مقاوم در برابر سوانح شهری است که ساکنان آن بر اساس ظرفیتها و منابع، همگام با مدیران شهری و شهرداری‌ها در تصمیم گیری‌ها و طرح‌های شهری مشارکت کنند.شهری است که مخاطرات آن شناسایی شده باشد و برنامه ریزی و اقدامات مناسب برای حفاظت و حمایت از جان و مال مردم، میراث فرهنگی و سرمایه‌های اجتماعی صورت گرفته باشد. شهری است که در مراحل پیش، حین و پس از وقوع بحران قادر به سازماندهی امور باشد بتواند منابع مورد نیاز را تخصیص دهد و در تمام سطوح آگاهی شهروندان را افزایش دهد تا بدین ترتیب مخاطرات شهری کاهش یابد. با تقویت ارتباطات بین مردم و نهادها، ارتقای مشارکت مردمی در برنامه‌ها و تصمیم گیری‌های مربوط به برنامه ریزی شهری و مدیریت بحران و مدیریت شهری، آموزش، ایجاد و حفظ امنیت اجتماعی، سرمایه اجتماعی درک شده از سوی مردم در ارتقا و افزایش میزان تاب آوری اجتماعی محلات مورد پژوهش نقش موثری دارد
Introduction and Objective: Natural hazards, due to their intense and short-period impact on urban communities and districts, have become a main concern for urban planners and managers in recent years. Therefore, social empowerment of the residents will play an effective role in reducing [natural hazards'] dangers Method:The method used in this survey is theme analysis and it has been done by taking semi-structured interviews using non-probability sampling (snowball) method Findings: The factors identified in this survey, each of them can have an effect on social sustainability and increase its level, are as follows: social security, raising [people’s] awareness and knowledge through education, social belonging, social contribution, social capital, religious beliefs, social support. Conclusion: A city resilient and resilient to urban disasters that its inhabitants, based on their capacities and resources, participate in city decisions and plans in coherence with city executives and municipalities. It is a city whose risks have been identified, and the planning and appropriate measures for Protection and protection of people's lives and property, cultural heritage and social capital. It is a city that is able to organize its affairs in the foreground, during and after the crisis, to allocate the necessary resources and at all levels of citizen's awareness to reduce urban hazards. By strengthening communication between people and institutions, promoting popular participation in urban planning and urban planning and crisis management and urban management plans, training, creating and maintaining social security, social capital perceived by the public in promoting and increasing the amount of fluctuation The social value of the studied neighborhoods plays an important role.
