گسترش فضایی و ضرورت ایجاد شهرهای جدید « نمونه موردی شهر جدید پردیس»
محورهای موضوعی : جغرافیای سیاسی
پروانه زیویار
1
(
ندارد
)
دکتر آزیتا رجبی
2
(
ندارد
)
کلید واژه: مجموعه شهری, تحقق پذیری, انطباق پذیری,
چکیده مقاله :
با توسعه مجموعه شهری تهران ضرورت اسکان سرریز جمعیت این کلانشهر ملی در نظام برنامه ریزی کشور ایجاد شهرهای جدیدی چون پردیس را بدنبال داشته که برغم سرمایه گذاریها وبرنامه‌ریزی‌های نهادها و سازمانها‌ی مرتبط این نوع شهرهای جدید با آن مشکلات و چالش‌های روبرو شده‌اند که نه تنها بار اضافی شهر تهران را کاهش نداده‌اند بلکه بر مشکلات آن نیز افزودند. مقاله حاضر که اقتباسی از رساله دکتری می‌باشد به بررسی نقاط قوت و ضعف موجود در شهرجدید پردیس به عنوان نمونه‌ای از سیاستهای ایجاد شهرهای جدید در کلانشهر تهران و میزان انطباق پذیری اجرای چنین طرحی با اهداف کلان مدیریت مجموعه شهری تهران پرداخته و با استفاده از تکنیک‌های چون دلفی-سوات به تحلیل میزان تحقق اهداف این طرح پرداخته شده که می‌توان در سایر موارد نیز مورد استفاده قرارگیرد
With the expansion of Tehran conurbation, the need to settle the overflowpopulation of this national metropolis in planning system of the country has led to theestablishment of the new cities such as Pardis, but in spite of the investments andplanning of the related organizations and instituations, these new cities haveencountered such problems and challenges that they not only don’t reduce the overloadof Tehran, but also add to the problems.The present article that is extracted from the doctoral thesis reviews the weak andstrong points of the new city of Pardis as an example of "establishing new citiesstrategies" in Tehran metropolis and adaptability of performing such plan with themain goals of the management of Iehran con urbation, the article also analyses theextent to which the goals of the plan have achieved by technigues such as Delfy Swottechnique.
