ناپایداری دامنه های غربی کوههای تالش و اثرات مورفولوژیکی آن بر دشت انباشته اردبیل
محورهای موضوعی : جغرافیای سیاسی
نادر گلزاد ننه کران
1
(
ندارد
)
جمشید جداری عیوضی
2
(
ندارد
)
کلید واژه: ناپایداری دامنه ای, فرسایش, پادگانه های آبرفتی, پرشدگی دره ها و مورفولوژی دشت,
چکیده مقاله :
دشت اردبیل بعداز دوره ائوسن، توسط گسل ها ( نئور، هیر ، عنبران و... ) به صورت یک چاله فرو افتاده در آمده است و تشکیلات حساس به فرسایش دوران کواترنری روی آنها را پر کرده است. از اویل تا اوسط دوران الیگوسن نیز، ارتفاعات منطقه مرتفع گردیده و دوره بعدی فرسایش آغاز گردیده است. کوهزایی پاسادنین موجب گسل خوردگی، روراندگی ملایم و مرتفع شدن منطقه شده است. وجود کنگلومرا باسیمان سست و قطعات ولکانیکی جنوب اردبیل در پلیوکواترنر نشانه بارندگی های شدید در اوایل کواترنرمی باشد. نهشته های جدید کواترنر (هولوسن) توسط آبراهه های ارتفاعات به دشت اردبیل حمل شده اند و این عمل باز هم توسط آبراهه های منطقه انجام می گیرد. پادگانه های رودخانه ای، مخروط واریزه ها و... نشانه ناپایداری دامنه های غربی کوههای تالش و اثرات مورفولوژی آنها بردشت اردبیل باشد.
After the age of Euosen, the plain of Ardabil has been appeared like a subsidence hole, by faults (Neuor, Hir, Anbaran …) and the sediments wich are sensitive to Quaternaring erison have covered them. also From beginning of the middle age of Oligocene mountains of the reigion have been elevated and the next age of erosion has started. the orogency of Pasadenian causes faulting mild thrust and region elevation. The existence of congolomerate with fragile cement and volcanic pieces in the southen part of Ardabil in Peleo- Quaternary are the sings of havy rain fall in the beginning of Quaternary. The new alluvium of Quaternary(Holocene) have been carried through by mountaion waterway to the Ardabil plain and his process is done by the region water ways at the present time. The Alluvial terraces, alluvial con and … are signs of instability of the western slops of Talesh mountains and its morphological effects on filled plain of Ardabil.
