جایگاه نوشهرسازی ایرانی _ اسلامی در تحقق زیست پذیری شهری (مورد مطالعه اطراف حرم حضرت عبدالعظیم(ع))

محورهای موضوعی : جغرافیا و برنامه ریزی شهری

علیرضا جعفری ¹ (دانشجو)
حمیدرضا صارمی ² (نویسنده مسؤل، دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده هنرومعماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)
آرش بغدادی ³ (پست سازمانی : مدیر گروه کارشناسی ارشد و دکتری شهرسازی)

تاریخ دریافت : 1400/06/24 تاریخ پذیرش : 1400/07/11 تاریخ انتشار : 1402/04/01

کلید واژه: کیفیت زندگی, شهرسازی عدالت محور, واژگان کلیدی: نوشهرسازی, ایرانی _ اسلامی,

چکیده مقاله :

چکیدهامروزه شهرهای بزرگ با فرآیند ایستایی، زوال و افت مواجه شده‌اند که به ایجاد فضاهای ناکارآمد و فرسوده در شهرها انجامیده است. الگوهای متعدد و انبوهی برای مقابله با این معضل شهری ارائه‌شده است و این پژوهش نیز با هدف دستیابی به راه حلی مناسب در این زمینه، پیرامون الگوی بازآفرینی نوشهرسازی ایرانی _ اسلامی بر پایه شاخص‌های عدالت محور به نظریه‌پردازی می‌پردازد. این پژوهش به‌منظور شناسایی شاخص‌ها و شناسه‌های ایده اصلی، از روش تئوری زمینه‌ای و در راستای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل محتوا بهره برده است. شاخص‌ها از طریق روش مک گراناهان تعیین وزن و به‌صورت نزولی مرتب‌شده‌اند تا مشخص شود کدامیک از اصول و شاخص‌ها در هدف تحقیق نقش بسزایی دارد. سپس چارچوب مطروحه در بستر پژوهشی با روش‌های مطالعه اسنادی، مشاهده و مصاحبه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج یافته‌ها نشان می‌دهد که رسالت نوشهرسازی، ارزش‌گذاری مجدد به زیست خالص انسانی در چنین مکان‌های ناکارآمد و مسئله‌دار شهری است که آثار آن افزایش رضایتمندی و احساس آرامش و تعالی شهروندان از زندگی در شهرها بوده و از اهداف اصلی و منظومه عملکرد شهر ایرانی _ اسلامی می باشد؛ از این‌رو پیاده‌سازی الگوی نوشهرسازی ایرانی _ اسلامی در پرتو شهرسازی عدالت‌محور به‌عنوان الگوی موفق بومی و جامع برای مدیریت شهری ایران در دوره معاصر است که با زمینه قرار دادن عدالت در طرح‌ها و برنامه‌های شهری محقق می‌گردد.

چکیده انگلیسی:

AbstractToday, large cities are facing a process of stagnation, decline and decline, which has led to the creation of inefficient and worn-out spaces in cities. Numerous and numerous models have been presented to deal with this urban problem and this study also theorizes about the model of regeneration of Islamic-Iranian urban development based on justice-oriented indicators with the aim of achieving a suitable solution in this field. In order to identify the indicators and identities of the main idea, this research has used the "context theory" method and in order to analyze the data, the "content analysis" method has been used. The indicators are arranged in descending order by Mc Grahanan method of weight determination to determine which of the principles and indicators play a significant role in the purpose of the research. Then, the proposed framework in the research context has been studied and evaluated by the methods of documentary study, observation and interview.The results show that the mission of urban development is to re-evaluate the pure human life in such dysfunctional and problematic urban places, the effects of which are to increase citizens' satisfaction and sense of peace and excellence from living in cities. Is Iranian; Therefore, the implementation of the Iranian-Islamic urban planning model in the light of "justice-oriented urban planning" as a successful local and comprehensive model for urban management in Iran in the contemporary period, which is achieved by placing "justice" in urban plans and programs.