حمایت های اجتماعی در زلزله کرمانشاه بر اساس تجربه زیسته زنان سرپرست خانوار

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

شایسته کرمخانی ¹ (دانشجوی دکتری جامعه شناسی، گروه های اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
عالیه شکر بیگی ² (استادیار جامعه شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
احسان رحمانی خلیلی ³ (استادیار جامعه شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1400/06/06 تاریخ پذیرش : 1400/06/06 تاریخ انتشار : 1400/06/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

حمایتهای اجتماعی یکی از مولفه های مهم توانمندی درحل مشکلات زنان سرپرست خانوار در موقعیتهای مختلف زندگی است . زنان سرپرست خانوار یکی از گروه های اجتماعی آسیب پذیر در بحران ها و بلایای طبیعی می باشند و نحوه مواجهه آنان با موقعیت بحران ارتباط بسیار زیادی با مولفه های توانمندسازی از جمله حمایتهای اجتماعی دارد . مطالعه حاضر با هدف تشریح تجربه زنان سرپرست خانوار از حمایت اجتماعی در زلزله کرمانشاه انجام شده است. روش شناسی تحقیق حاضر کیفی و این مقاله بخشی از یک مطالعه جامع با روش"گراندد تئوری"می باشد. داده ها به روش میدانی ازطریق نمونه گیری نظری و مصاحبه عمیق با 15نفر از زنان سرپرست خانوار درمناطق ۸ گانه زلزله زده کرمانشاه ازجمله ثلاث باباجانی،سرپل ذهاب ،قصر شیرین و...تاحد اشباع نظری جمع آوری گردید. در این پژوهش به منظور سنجش روایی و پایایی به از دو معیار "اطمینان پذیری و باور پذیری" واز تکنیک "مثلث سازی" منظور غلبه بر سو گیریهای ذاتی ،استفاده شد. از تحلیل داده ها به روش زمینه ای ، 987 کد باز اولیه ، 150 مفهوم به عنوان کد باز ثانویه ، 41 مقوله محوری و از انتزاع مجدد ، 8 مقوله عمده نهایی شامل : "گذرا و مقطعی" ،"حمایت کننده های شخصی"،"استفاده ابزاری "،" رویدادهای سخت زندگی" ،" تنهایی و ترس" ،"احساس رها شدن و بدبینی" ،"بی عدالتی و تبعیض"،"احساس ناتوانی" و مفهوم مرکزی "حمایت اجتماعی؛ اولویت درک شده زندگی" استخراج گردید. نتایج نشان میدهد "حمایت های اجتماعی" به مثابه " اولویت درک شده زندگی " از سوی مشارکت کنندگان تفسیر شده است که در صورت بی توجهی به آن پیامدهای جبران ناپذیری را برای آنان بدنبال خواهد داشت . لذا اهمیت توجه و لحاظ این جنبه از نیاز واقعی و درک شده زنان میدان مطالعه در مدیریت بحران با رویکرد جنسیتی می تواند تاثیر زیادی بر ایجاد توانمندی آنان در مواجهه با بلایای طبیعی داشته باشد.