ادراک زنان پیرامون فضا شهر تهران

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

ریحانه باعزم ¹ , خدیجه سفیری ² , خلیل میرزایی ³ , عبدالحسین کلانتری ⁴

1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد گروه علوم اجتماعی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران (نویسنده مسوول).
3 - دانشیار گروه علوم اجتماعی واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
4 - دانشیار جامعه‌‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1401/04/12 تاریخ پذیرش : 1401/05/24 تاریخ انتشار : 1401/03/01

کلید واژه: تهران, طرد اجتماعی, زنان, فضای شهری,

چکیده مقاله :

هدف اصلی مقاله حاضر مطالعه ادراک زنان پیرامون فضای شهری تهران است. از همین رو این مقاله با اتخاذ رویکرد کیفی مبتنی بر پدیدارشناسی به مطالعه پدیده طرد اجتماعی زنان در فضای شهری تهران پرداخته است و بدین منظور 29 نفر از زنان بین 20 تا 45 سال ساکن تهران بر اساس منطق نمونه‌‌گیری هدفمند انتخاب و با آنان مصاحبه صورت گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که زنان در عرصه‌‌های مختلف در جامعه با کمبود حمایتگری مواجه هستند. درواقع با مسائلی نظیر کمبود امنیت در فضای شهر، کمبود کارآمدی در امکانات و تجهیزات شهری، فقدان حمایتگری قانونی، فقدان حمایت در مقابل آسیب‌‌های اجتماعی، فقدان سازکار حمایتی در فضای اشتغال، ضعف اعتماد به نفس و عدم حمایت خانواده مواجه گریده‌‌اند. این موارد موجب تضعیف و محرومیت زنان از حقوقشان گردیده است. از سوی دیگر با طرد زنان از جامعه، محرومیت و طرد اجتماعی به گروه‌‌های اجتماعی دیگر تسری پیدا می‌‌کند و ظرفیت زنان در بهبود وضعیت اجتماعی جامعه از دست می‌‌رود.

چکیده انگلیسی:

The main goal of this article is to study the perception of women around the urban space of Tehran. Therefore, this article has adopted a qualitative approach based on phenomenology to study the phenomenon of social exclusion of women in the urban space of Tehran, and for this purpose, 29 women between the ages of 20 and 45 living in Tehran were selected and interviewed based on the logic of purposeful sampling. done. The results of this research indicate that women face a lack of support in various fields in the society. In fact, they have faced issues such as lack of security in the city, lack of efficiency in urban facilities and equipment, lack of legal protection, lack of protection against social harm, lack of support system in the employment environment, lack of self-confidence and lack of family support. These cases have weakened and deprived women of their rights. On the other hand, with the exclusion of women from society, deprivation and social exclusion spreads to other social groups, and the capacity of women to improve the social status of society is lost.