مدل ساختاری تاثیر اوقات فراغت مبتنی بر ورزش بر خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان با نقش واسطه‌ای هوش معنوی

محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایران

فرناز فخری ¹ ( ستادیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران (نویسنده مسئول). )
محسن هادی طحان ² ( مدرس و پژوهشگر گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه افسری امام حسین (ع)، تهران، ایران. )
سیدحسین علوی ³ ( استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فنی و حرفهای، تهران، ایران. )
عظیم صلاحی کجور ⁴ ( دکتری مدیریت ورزشی، مدرس دانشگاه فنی و حرفهای محمود آباد، مازندران، ایران )

تاریخ دریافت : 1400/07/04 تاریخ پذیرش : 1400/09/20 تاریخ انتشار : 1401/03/01

کلید واژه: هوش معنوی, ورزش, اوقات فراغت, خودکارآمدی اجتماعی,

چکیده مقاله :

هدف از انجام این تحقیق تاثیر اوقات فراغت مبتنی بر ورزش بر خودکارآمدی اجتماعی با نقش واسط های هوش معنوی در دانش آموزان می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی، و از نظر استراتژی همبستگی مبتنی بر الگوی معادلات ساختاری است که به روش میدانی اجرا می شود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی دانش آموزان دبیرستان های تربیت بدنی استان مازندران به تعداد 789 نفر بود که با استفاده از جدول نمونه گیری کرچسی و مورگان تعداد 267 نفر بصورت تصادفی طبق های به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خود کار آمدی اجتماعی نوجوان کنللی (1989) و پرسشنامه اوقات فراغت رادمند (1385) و پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها نیز از طریق روایی صوری و تحلیل عاملی تائیدی مورد سنجش قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 898/0 و 797/0 و 902/0 بدست آمد در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کلموگروف اسمیرونوف و معادلات ساختاری در نرم افزار های SPSS و AMOS استفاده شد. یافته ها نشان داد اوقات فراغت مبتنی بر ورزش بر خودکارآمدی اجتماعی تاثیر مثبت داشت همچنین این تاثیر با نقش واسط های هوش معنوی نیز مثبت قلمداد شد نتایج تحقیق بیانگر این است که با افزایش اوقات فراغت به همراه ورزش و فعالیت بدنی و ارتقاء هوش معنوی دانش آموزان خودکارآمدی اجتماعی آنها نیز افزایش یافته می یابد و بلعکس.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study is to influence sport-based leisure on social self-efficacy with the role of spiritual intelligence interfaces in students. This research is applied in terms of application, and in terms of solidarity strategy based on the pattern of the structural equation, which is implemented in a field method. The statistical population of this study consisted of all students of high school students in Mazandaran province of 789 people, 267 stratified random samplings using Karechti and Morgan sampling table. In this research, self-efficacy questionnaires (1989) and Raddand leisure questionnaire (2006), and King Spiritual Intelligence Questionnaire (2008) used data collection questionnaires. Validity of the questionnaires was also measured through formal validity and confirmatory factor analysis and the reliability of the questionnaires through Cronbach's alpha was 0.898 and 0.797 and 0.902 in the data analysis of Kolmogorov Smironi tests and structural equations were used in SPSS and AMOS software. The findings showed that exercise-based leisure had a positive effect on social self-efficacy. This effect was also positive with the role of spiritual intelligence interfaces. The results of the research indicate that with increasing leisure time with exercise and physical activity and promoting spiritual intelligence students Their social also increased and vice versa.