رابطه سرمایه فرهنگی با سبک‌های فراغتی نابینایان و کم بینایان شاغل و بازنشسته شهر تهران

محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگی

بتول اعتباری گوهرریزی ¹ , عباسعلی قیومی ² , فاطمه عزیزآبادی فراهانی ³

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت فرهنگی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - دانشیار، گروه مدیریت فرهنگی، دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی، ‌واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی‌، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
3 - استادیار، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1398/06/06 تاریخ پذیرش : 1398/08/03 تاریخ انتشار : 1400/02/01

کلید واژه: کم بینا, سرمایه فرهنگی, اوقات فراغت, نابینا,

چکیده مقاله :

هدف پژوهش: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سرمایه فرهنگی با سبک‌های فراغتی نابینایان و کم بینایان شاغل و بازنشسته شهر تهران انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی با رویکرد معادلات ساختاری بود.جامعه آماری موردنظر در این پژوهش، 50 نفر از افراد نابینا و کم‌بینایی که در حال حاضر شاغل هستند یا بازنشسته شده‌اند، می‌باشند که از طریق نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سرمایه فرهنگی بوردیو و پرسشنامه محقق ساخته سبک‌های اوقات فراغت دو نظریه‌پرداز خارجی (دومازیه) و ایرانی (رجب‌زاده) می‌باشد. نتایج تحقیق و خروجی با نرم‌افزار پی ال اس مشخص گردید. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: رابطه و تاثیر آشکار سرمایه فرهنگی بر اوقات فراغت نابینایان و کم‌بینایان تایید شد. مطالعه ضرایب تأثیر هر یک از عوامل نشان داد که بیشترین ضریب تأثیر مستقیم بر سرمایه فرهنگی به بعد مهارت در بیان مطالب و مدارک تحصیلی به اندازه مشابه به میزان 0.329 و هم‌چنین بیشترین ضریب تأثیر مستقیم بر اوقات فراغت به بعد فراغت فرهنگی - هنری به میزان 0.384 است. این نشان از اهمیت سبک فرهنگی هنری و سهم آن در اوقات فراغت نابینایان و کم‌بینایان دارد

چکیده انگلیسی:

More than half a billion people worldwide are suffering from physical, mental or sensory illnesses. One useful way to help people with disabilities is to turn to physical activity and exercise. to the extent that it goes beyond entertainment, plays a therapeutic and preventive role in the effects of disability. So the results of this study can be used in future planning so that the satisfaction of the blind can be assessed by identifying the needs of the blind as well as prioritizing all kinds of leisure activities. In the present study, since the most representative of the constructs were 5, the sample was 50 blind and visually impaired individuals who are currently employed or retired who were selected through random cluster sampling. The Bourdieu Cultural Capital Standard Questionnaire and the Leisure Styles Questionnaire are two foreign (Dumazedier) and Iranian (Rajabzadeh) questionnaires. In examining the results of the model of the relationship between cultural capital and leisure styles of the blind and visually impaired, it was found that cultural capital is able to account for more than 65% of the variations in the leisure time of the blind and this is a significant amount and confirms the obvious relationship and impact of capital. Culture has an impact on leisure time for the blind and visually impaired. The highest direct impact factor on leisure time is 0.384 in the cultural-artistic leisure dimension.

منابع و مأخذ:

ادگار، اندرو و سجویک، پیتر (1388). مفاهیم کلیدی در نظریه فرهنگی، ترجمه ناصرالدین علی تقویان؛ تهران: دفتر برنامه‌ریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی و پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، چاپ اول.

اسمیت، فیلیپ (1387). درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر، ترجمه: حسن پویان؛ تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ دوم.

امیدوار، احمد (1379). سیر تاریخی آموزش و پرورش استثنایی در ایران؛ تهران: وزارت آموزش و پرورش، سازمان آموزش و پرورش استثنایی، پژوهشکدة کودکان استثنایی.

آرتر، کریستن و هیتر ال ماسن و... (1383). کودکان با آسیب بینایی و آموزش تلفیقی، ترجمه: محمد احمدپناه؛ تهران: نشر دانژه.

بوردیو، پیر (1379). تکوین تاریخی زیباشناسی ناب، ترجمه مراد فرهادپور؛ فصلنامه ارغنون، شماره 17.

به‌پژوه، احمد (1391). خانواده و کودکان با نیازهای ویژه؛ تهران: انتشارات آوای نور.

تنهایی، ابوالحسن (1384). تحلیل‌های نظری زمینه‌های جامعه‌شناسی معرفت بوردیو؛ فصلنامه تخصصی جامعه‌شناسی، سال اول، شماره سوم، دانشگاه آزاد اسلامی ‌واحد آشتیان.

تیبا، مجتبی (1389). بررسی رابطه پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی و چگونگی گذران اوقات فراغت در بین دانشجویان (جوان 18 تا 29سال)؛ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی.

چلبی، مسعود (1382). جامعه‌شناسی نظم، تشریح و تحلیل نظری نظم اجتماعی، تهران: نی، چاپ دوم.

دومازیه، ژوزف (1381). مقدمه‌ای بر جامعه شناسی اوقات فراغت؛ مقاله نهم ازکتاب: تلویزیون، خانواده وفرهنگ؛ ترجمه علی اسدی؛ تهران: سازمان چاپ و انتشارات اسلامی.

شعبان‌زاده، مهناز (1384). بررسی رابطه قشربندی اجتماعی و نحوه گذران اوقات فراغت در بین دانشجویان دختر شهرستان لنگرود؛ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی.

صالحی امیری، سیدرضا (1386). مفاهیم و نظریه‌های فرهنگی، تهران: ققنوس، چاپ اول.

طاهری عراقی، مصطفی (1364). نابینایی؛ تهران: دفتر روابط عمومی ‌و ارشاد، سازمان بهزیستی کشور.

عمید، حسن (1300). فرهنگ فارسی عمید؛ فرهنگ فارسی؛ ج 1.

فتحی و اجارگاه، کورش (1388). اصول و مفاهیم برنامه‌ریزی درسی؛ تهران: انتشارات ؟؟

گنجی، مهدی (1394). روان‌شناسی کودکان استثنایی براساس DSM_5؛ تهران: نشر سالاوان.

محمدرضایی، علی‌اکبر (1380). بررسی راه‌های ساماندهی فعالیت‌ها و برنامه‌های سازمان‌ها و نهادهای مرتبط با اوقات فراغت نوجوانان و جوانان در استان گلستان؛ پایان‌نامه کارشناسی، کتابخانه مرکز تحقیقات استان گلستان.

معین محمد (1300). فرهنگ فارسی معین؛ جلد 2.

ملاحسنی، حسین (1381). بررسی رابطه بین میزان سرمایه اجتماعی و نوع دینداری در بین دانش‌آموزان سال سوم دبیرستان در استان گلستان (علی‌‌آباد گنبد) در سال 1381؛ پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی.

میرزابیگی، علی (1380). برنامه‌ریزی درسی و طرح درس در آموزش رسمی ‌و تربیت نیروی انسانی؛ تهران: انتشارات یسطرون.

میلنر، آندرو و براویت، جف (1385). درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر، ترجمه جمال محمدی؛ تهران: ققنوس، چاپ اول.

نامنی، محمدرضا (1381). تحول روانی آموزش و توانبخشی نابینایان؛ تهران: انتشارات سمت.

نیازی، محسن و محمد کارکنان نصرآبادی (1386). تبیین جامعه شناختی رابطه سرمایه فرهنگی خانواده با هویت اجتماعی جوانان؛ مطالعات ملی، شماره 31.

وبستر، الک و جو آرو (1383). کودکان دارای آسیب بینایی، تعامل اجتماعی، زبان و یادگیری، ترجمه گروه پژوهشی معلولیت‌های حسی و حرکتی؛ تهران: وزارت آموزش و پرورش، پژوهشکده کودکان استثنایی.

ین شویره، کریستی و فونتن، اولیویه (1385). واژگان بوردیو، مرتضی کتبی؛ تهران: نی، چاپ اول.

Adelson, E & Fraiberg S (1974). Gross motor development in infants blind from birth. Child development.

Allen, K. E & Martoz, L (1994). Developmenta profiles: Pre-birth through eight. Albany, NY: Delmar.

Allman, B. C, Lewis, S (2012). ECC Essentials, Teaching the Expanded Core Curriculum to Students with Visual Impairment, New York: American Foundation for the Blind.

Anderson, J. R (1985). Cognitive psychology and its implications. (2^nd ed.). San Francisco, CA: Freeman.

Anthony, T. L, Bleier, H, Fazzi, D. L, Kish, D & Pogrund, R, L (2002). Mobility focus: Developing early skills for orientation and mobility. In R.L. Pogrund & D. L. Fazzi (Eds.). Early focus: Working with young children who are blind or visually impaired and their family’s 2nd ed.

Anthony, T & Lowry. S (2004). Sensory development. In T. Anthony, S. Lowry, C. Brown & D. Hatton (Eds), Developmentally appropriate orientation & mobility, University of North Carolina at Chapel Hill: FPG Child Development Institute.

Bandura, A (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W.H. Freeman and Company.

Barraga, N. C (1986). Sensory perceptual development. In G. T. Scholl (Ed), Foundations of education for blind and visually handicapped children and youth, New York: American Foundation for the Blind.

Barth, J. L & Foulke, E (1979). Preview: A neglected variable in orientation and mobility. Journal of the Acoustical Society of America.

Bentzen, B. L & Marston, J. R (2010). Orientation aids for students with vision loss. In Wiener, William R, Welsh, Richard L and Blasch, Bruce B Eds, Foundations of Orientation and Moility. Volume I, History and Theory, New York: AFB Press

Bourdieu, Pierre (1984). Distinction: A Scocial Critique if the Judjement of Taste. Routledje.

Elias, Norbert & Dunning Erick (1986). Guest for Excitement: Sport and Leisure in the civlizating Process, Blackwell, Oxford.

Goodwin, D. L, Lieberman, L. J, Johnston, K & Leo, J (2011). Connecting through summer camp: Youth with visual impairments find a sense of community, Adapted Physical Activity Quarterly.

Houwen, S, Hartman, E & Visscher, C (2009). Physical activity and motor skills in children with and without visual impairments, Medicine & Science in Sports & Exercise.

Javie, Grant & Maguire, joseph (1994). Sport and Leisure in social thought, voutledge.

Swartz. David (1997). Culture and power: the sociology of Pierre Bourdieu. The university of Chicago press

Veal, A.J (1991). Australian Leisure Futures, Publication 13, Centre for Leisureand Touris Studies, University of Technology, Sydney.

Veal, A.J (1993). Lifestyle, Leisure and neihbourhood, In: Veal, A.J. Jonson, P and Cushman, G. (eds) Leisure and Touris: Social and Environmetal Change, World Leisure and Recreation Association 1991 Congress Proceedings. Centre for Leisure and Tourism Studies, University of Technology, Sydney.

Veal, J. Anthony (2002). Society and Leisure, V. 24, autumn, university of technology, Sydney.

Wiskochil, B., Lieberman, L. J, Houston-Wilson, C & Petersen, S (2007). The effects of trained peer tutors on the physical education of children who are visually impaired or blind’ Journal of Visual Impairment & Blindness