چالشهای ادله فقهی فیض کاشانی و محقق سبزواری در باب حرمت غنا
محورهای موضوعی : جامع الفقهیهداوود حسن پور 1 , راضیه اکبری 2
1 - استادیار گروه فقه و حقوق، دانشگاه شهید مطهری، تهران، ایران
2 - پژوهشگر مرکز پژوهشی و معاون پژوهش حوزه علمیه خواهران، تهران، ایران
کلید واژه: حرمت غنا, محقق سبزواری, امامیه, واژگان کلیدی: غنا, فیض کاشانی,
چکیده مقاله :
چکیده مسئله غنا از دیرباز در فقه شیعه مورد بحث بوده و دیدگاههای گوناگونی درباره آن مطرح شده است. گرچه فقهای عامه غنا را فی‌نفسه حرام نمی‌دانند، بلکه معتقدند که باید با محرّمات دیگر مقارن باشد؛ اما فقهای شیعه فی‌الجمله بر حرمت فی‌نفسه غنا ادعای اجماع کرده‌اند. تنها اختلاف نظر بین فقهای شیعه، در این مسئله است که آیا همانگونه که عده‌ای از فقیهان به آن قائل هستند، غنا در کلام حق هم حرام است، یا اینکه غنا حتماً باید در کلام لهوی باشد، آنگونه که برخی دیگر قائل به آن هستند. در این میان، برخی از فقهای متأخر مانند محدّث کاشانی در وافی و محقق سبزواری در کفایة‌الاحکام قائل شده‌اند که غنا فی حد ّذاته حرام نیست؛ این عده در بیان اختلاف نظر خود، ادّعا می‌کنند که روایات ناهی از غنا، منصرف به متعارف غنا در آن زمانی بوده که مقارنات حرامی وجود داشته است؛ مانند زمان بنی‌امیه و بنی‌عباس که زن‌ها در حضور مردها و در قالب کلمات باطل غنا می‌خواندند و از آلات ملاهی نیز استفاده می‌کردند
چکیده مسئله غنا از دیرباز در فقه شیعه مورد بحث بوده و دیدگاههای گوناگونی درباره آن مطرح شده است. گرچه فقهای عامه غنا را فی‌نفسه حرام نمی‌دانند، بلکه معتقدند که باید با محرّمات دیگر مقارن باشد؛ اما فقهای شیعه فی‌الجمله بر حرمت فی‌نفسه غنا ادعای اجماع کرده‌اند. تنها اختلاف نظر بین فقهای شیعه، در این مسئله است که آیا همانگونه که عده‌ای از فقیهان به آن قائل هستند، غنا در کلام حق هم حرام است، یا اینکه غنا حتماً باید در کلام لهوی باشد، آنگونه که برخی دیگر قائل به آن هستند. در این میان، برخی از فقهای متأخر مانند محدّث کاشانی در وافی و محقق سبزواری در کفایة‌الاحکام قائل شده‌اند که غنا فی حد ّذاته حرام نیست؛ این عده در بیان اختلاف نظر خود، ادّعا می‌کنند که روایات ناهی از غنا، منصرف به متعارف غنا در آن زمانی بوده که مقارنات حرامی وجود داشته است؛ مانند زمان بنی‌امیه و بنی‌عباس که زن‌ها در حضور مردها و در قالب کلمات باطل غنا می‌خواندند و از آلات ملاهی نیز استفاده می‌کردند
_||_
