بررسی تئوریک نقش طبقه متوسط جدید در تحقق گذار به دموکراسی در جنبش ملی نفت

محورهای موضوعی : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری

احمد ساعی ¹ , فریدون اکبرزاده ²

1 - ندارد
2 - ندارد

تاریخ دریافت : 1394/04/20 تاریخ پذیرش : 1394/04/20 تاریخ انتشار : 1388/05/01

کلید واژه: طبقه متوسط, طبقه متوسط جدید, جامعه مدنی, گذار ب هدموکراسی, کنشگران سیاسی, کنشگران اجتماعی,

چکیده مقاله :

ب هطور کلی، پایگاه اجتماعی، کنشگران و گفتمان دموکراس یخواه حاکم در جنبش ملی نفت در اختیار طبقه متوسطجدید بود. در جنبش مزبور، طبقه متوسط جدید زمینه ساختاری یا پایگاه اجتماعی اصلی گذار بود که در شرایط خاص تاریخی (32-1328) که در حوزه سیاست، الگوی مناسبات میان کنشگران سیاسی حاکم جهت گذار به دموکراسی مساعد بود برای تحقق آن اقدام ورزید. در این سا لها طبقه متوسط جدید از طریق تأسیس جبهه ملی و به دست گرفتن قدرت دولتی توانست مراحل اول و دوم فرایند گذار را که شکست اقتدارگرایان و تقویت نهادهای دموکراتیک بود، محقق نماید، ل کین ب هدلیل مواجه شدن با چال شها و موانع گوناگون نتوانست سومین مرحله آن را که تح یکم و تثبیت نهادهای دموکراتیک بود به انجام رساند؛ در نتیجه، فرایند دموکراتیزاسیون ب هصورت کامل طی نشد و متعاقب آن اقتدارگرایی مجددا ویژگی نظام سیاسی حاکم بر جامعه ایران گردید.

چکیده انگلیسی:

In general, the social base, actors, and the democratic discourse prevalent in the Oil NationalizationMovement, belonged to the new middle class. In this movement the new middleclass was the main structural or social base of the transition which tried to fulfil this goalin a specific historical conditions (1328-32), when in the field of politics the relationshipamongst the ruling political actors for transition to democracy were favourable. In themeantime, the new middle class through the establishment of national front and accessionof executive power, was able to fulfil the first two phases of transition, ie, the defeat ofauthoritarian forces and the boos of democratic institutions. However, owing to variouschallenges and obstacles they were unable to fulfil the third stage, namely, establishmentand strengthening the democratic institutions. As a result, the process of democratizationwas incomplete and, soon after, authoritarian rule once again became the dominant force inthe Iranian society.