مطالعه تطبیقی مبانی مطلق امتناع از ثبت علامت تجاری در حقوق ایران و استرالیا
محورهای موضوعی : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
پرویز ساورایی
1
(استادیار دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.)
مصطفی کوشکی
2
(دانشجو کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی تهران. (نویسنده مسئول))
کلید واژه: علامت تجاری, مبانی مطلق امتناع, ثبت علامت, ایران, استرالیا,
چکیده مقاله :
ماهیت یک نشان ممکن است به گونه ای باشد که مطابق مقررات قانونی قابلیت ثبت به عنوان یک علامت تجاری را نداشته باشد. هر یک از کشورهای ایران و استرالیا در قوانین مربوط به علائم تجاری خود، مواد یا بخش های را به علامت های که بر مبنای ذات خود (و نه تعارض با حقوق دیگران)؛ قابلیت ثبت را ندارند اختصاص داده اند، که علیرغم مختلف بودن مبنای حمایتی هریک از این کشورها نسبت به ثبت علامت تجاری، در زمینه امتناع از ثبت علامت با توجه به ماهیت آن دارای مبانی تقریباً مشابه ای می باشند. در هر دو کشور علامتی که فاقد قدرت ممیزه برای تشخیص کالا یا خدمات مربوط به خود باشد و یا آنکه آن علامت فاقد قابلیت نمایش گرافیکی و یا خلاف اخلاق حسنه و قانون باشد قابلیت ثبت را ندارد. علاوه بر این در صورتی که علامت تجاری زمینه گمراهی مصرف کننده را فراهم آورد نیز قابلیت ثبت را به عنوان علامت تجاری ندارد.
