بررسی نقش نفوذپذیری در ارتقاء کیفیت محیط محله (مطالعه موردی: محله‌ی نارمک تهران)

محورهای موضوعی : معماری

عطیه سینافر ¹ (کارشناس ارشد برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه هنر تهران)
پروین پرتوی ² (دانشیار دانشگاه هنر تهران، گروه شهرسازی.)
مهشید شکوهی ³ (استادیار دانشگاه هنر تهران، گروه شهرسازی)

تاریخ دریافت : 1390/11/10 تاریخ پذیرش : 1391/10/24 تاریخ انتشار : 1394/03/15

کلید واژه: نفوذپذیری, کیفیت محیط, محله,

چکیده مقاله :

پرداختن به ارتقاء کیفیت محیط، از مهمترین رسالت های شهرسازان است. مقاله ی حاضر بر نقش نفوذپذیری در ارتقاء کیفیت محیط در مقیاس محله تأکید دارد. جهت گیری های متناقضی در خصوص تأثیر نفوذپذیری بر کیفیت محیط دیده می شود؛ فلذا این پژوهش با بررسی ابعاد نفوذپذیری و واکاوی اثرات مثبت و منفیِ آن بر کیفیت محیط، درصدد پاسخگویی به این ابهام بوده است. نتایج حاکی از آن است که با اتخاذ دیدگاهی منعطف می توان ناهمسوئی ها را به حداقل کاهش داد؛ در این راستا می توان با محور قرار دادن توقعات موضوعی و موضعی به‌عنوان مبنای تغییرات نفوذ پذیری در جهت ارتقاء کیفیت محیط گام برداشت. این مهم با ارائه ی مدل روابط متقابل کیفیت محیط و نفوذپذیری به انجام رسیده است. آزمون این ارتباط در محله ی نارمک از طریق پرسش‌نامه و برداشت میدانی در قالب ارزیابی 51 سنجه و با به‌کارگیری تکنیک سوآت به راهبردهایی کلی شامل برقراری تعادل در تردد سواره و پیاده، ارتباط و انزوای فضاها و تقاضای نفوذ به بافت منتهی شده است.