پرسپکتیو شناختی و استعاره‌های زبانی در معماری معاصر ایران
محورهای موضوعی : معماری
علی محمدی
1
(باشگاه پژوهشگران جوان، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران.)
علی اصغرزاده
2
(استادیار گروه معماری، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، اران.)
کلید واژه: پرسپکتیو, استعاره, زبانشناسی شناختی, مینیاتور, فضای مجازی, همزمانی معرفتی,
چکیده مقاله :
پرسپکتیو لزوما ابزاری برای ترسیم نیست بلکه برآمده از ادراک و چهارچوبهای شناختی- زبانی است. درواقع در هنرهای تجسمی پیدایش پرسپکتیو با نگرش زبانی انسان با محیط پیرامون پیوند دارد. به لحاط زبانشناختی، پرسپکتیو نوعی طرح‌واره برای انتقال مفاهیم و شکل‌گیری استعاره‌ها در زبان محسوب می‌شود زیرا به شکل کنایی پیش‌بینی و دریافت انسان به مقوله زمان را نشان می‌دهد و از نقطه نظر مکانی نیز مشخص‌کننده قاب‌های ارجاع و تعریف انسان از مکان است. بدین‌سان با تغییر قاب‌های ارجاع در زبان، نوع پرسپکتیو هم تغییر می‌کند. در این مقاله به روش کیفی و استدلال منطقی و با استفاده از دانش زبانشناسی شناختی در فضای خیالی و دنیای اثیری مینیاتورهای ایرانی و همچنین در فضای شبکه‌ای و بدون برجستگی مجازی به قیاس پرسپکتیو پرداخته شده است. در نهایت جدولی تطبیقی و مدلی دوگانه بدست آمده که می‌تواند الگویی برای ساختار پرسپکتیو در معماری معاصر ایران در عصر مجازی و شبکه‌ای باشد.
Perspective is not necessarily a representive instrument of drawing, but it is emerged our comprehensive and cognitive-linguistic framework. In fact perspective creation in art is interweaved with our linguistic view toward our surrounding environment. Perspective is a schema to transform the concepts and make metaphors as the linguistic aspect because it metaphorically demonstrates our prediction and conception towards the time and the reference frames toward place, whenever our frames of reference would be changed in language, our perspectives would be changed in art. Three linguistics reference frames (absolute, relative and intrinsic) have been used and matched with three human positions toward horizon line (below, same level and upper horizon line) to create a model. This model expanded to review philosophy and architecture in three periods (Tradition, Renaissance and Information age) Emphasizing on the subject or subjectivism could turn the modern epistemology in philosophy in renaissance period. This movement which determined the configuration of knowledge in an exact place and prediction of events in an exact time, recreated perspective in painting and architecture. As this movement is wholly organized on human point of view, it is called relative perspective. In tradition era, which ontological and holistic cognition govern on thought, perception of space and ordering of events have achieved not only by human point of view but also by their inherent placement. In Iranian perspective, architect or painter do not see objects in human view. Instead, imagine him or herself in infinite position or everywhere and each scene or event is placed simultaneously beside each other based of its inherent value therefore when objects go father they become wider, contrary to western perspective in painting and architecture which objects become smaller when they go farther. Because of this comprehensive point of view, this perspective is called intrinsic perspective. Human mind has sunk in simultaneous information in the electronic revolution and its affected virtualization, which simultaneity is replaced with the sequentiality, smoothness and two dimensional spaces are replaced with three dimensional spaces. In this age, we have multi surfaces of consciousness and multi perspectives that occur simultaneously. As we have multi layers of consciousness based of multi point of view of different observers, our perspective is nonlinear relative perspective. An analogy between imaginative and paradoxical spaces have been done in Iranian miniature and cyber space in network world based on our cognitive linguistic achievements. In order to illustrate our analogy, the perspective of two different case studies have been compared: Auditorium of Seattle library (Designed by Rem Koolhaas) and central pavilion of Kashan Fin Garden. At the end, the comparative table and analogical model achieved that help to explain the structure of the perspective for Iran contemporary architecture in the virtual era. As a conclusion, there is a double pattern, intrinsic-relative perspective, in which interface with two different scales: On the one hand, hyper realization when someone zoom on objects and on the other hand, simultaneous imagination when someone go far of the events.
1. اسلامی، سید غلامرضا؛ نیکقد‌م، نیلوفر. (1390)، هنر اسلامی و نگرش افقی. نشریه هنرهای زیبا- هنرهای تجسمی، 4(48)، 17-5.
2. ابراهیمی، سمیه؛ اسلامی، سید غلامرضا. (1389). معماری و شهرسازی ایران در د‌وران گذار. مجله هویت شهر، 4، 14-3.
3. اصغرزاده، علی. (1392). تبیین نقش تکنولوژی در تعامل عناصر محیطی و مفهومی در معماری ایران. پایان‌نامه د‌کتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران.
4. بهشتی، محمد. (1385). سرآغازه سوبژکتویسم در فلسفه و هنر. نشریه فلسفه و کلام، 11، 86-71
5. بیکن، اد‌موند. (1372). طراحی شهرها. (فرزانه طاهری، مترجم). تهران: انتشارات وزارت مسکن.
6. حائری، محمد‌رضا. (1388). خانه، فرهنگ، طبیعت. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقاتی شهرسازی و معماری.
7. د‌بیر مقد‌م، محمد. (1390). زبانشناسی نظری، پیدایش و تکوین د‌ستور زایشی. (چاپ پنجم). تهران: انتشارات سمت.
8. د‌بیری، بهرام. (1391). هربار ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﻰ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ (گفتگو با بهرام د‌بیری به روایت سحر آزاد). روزنامه شرق، ﺳﺎﻝ ﺩﻫﻢ، سه‌شنبه، 8.
9. حید‌ری، مرتضی؛ معین‌الد‌ینی، محمد؛ کاشانی، الهام عصار. (1389). مناظر و مرایا در نگارگری ایرانی. ماهنامه کتاب ماه هنر، ارد‌یبهشت 1389، 140.
10. راسخ مهند، محمد. (1392). د‌رآمد‌ی بر زبانشناسی شناختی: نظریه‌ها و مفاهیم. تهران: سازمان مطالعه و تد‌وین کتب علوم انسانی د‌انشگاه‌ها(سمت) مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی.
11. شایگان، د‌اریوش. (1382). افسون ز‌د‌گی جد‌ید، هویت چهل‌تکه و تفکر سیار. تهران: نشر و پژوهش فرزان روز.
12. فلامکی، محمد منصور. (1381). ریشه‌ها و گرایش‌های نظری معماری. تهران: انتشارات فضا.
13. فلامکی، محمد منصور. (1391). اصل‌ها و خوانش معماری ایران. تهران: انتشارات فضا.
14. فروتن، منوچهر. (1389). زبان معمارانه نگاره‌های ایرانی، بررسی ویژگی‌های نگاره‌های ایرانی به‌عنوان اسناد تاریخی معماری اسلامی ایران. مجله هویت شهر، سال چهارم، 6، 142-131.
15. کالینز، پیتر. (1387). تاریخ تئوری معماری، د‌گرگونی آرما‌ن‌ها در معماری مد‌رن. (حسین حسین پور، مترجم). تهران: انتشارات قطره.
16. کی‌نوش، شاهین. (1384). تحلیل روش‌شناسی قیاس در علوم پسامد‌رن و معماری ایران. پایان‌نامه د‌کتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران.
17. گلفام، ارسلان. (1390). اصول د‌ستور زبان. (چاپ چهارم). تهران: انتشارات سمت.
18. گید‌یون، زیگفرید. (1383). فضا، زمان و معماری. (منوچهر مزینی، مترجم). تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
19. محمد کاشانی، صابر. (1384). بررسی تطبیقی مؤلفه‌های زیبایی‌شناسی در هنر سنتی و ویژگی‌های سینمای کیارستمی، کتاب ماه هنر، 61-48.
20. محمدی، علی. (1393). تحلیل تطبیقی شناختی پرسپکتیو در معماری و زبان طراحی برج د‌ورنما. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نور، نور.
21. معماریان، غلامحسین. (1384). سیری در مبانی نظری معماری. تهران: انتشارات دانش.
22. نظرلی، مائیس. (1390). جهان د‌وگانۀ مینیاتور ایرانی(تفسیر کاربرد‌ی دوره صفویه). (عباسعلی عزتی، مترجم). تهران: موسسۀ تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری متن.
23. Beredy, G.F. (1966). Comparative Method in Education. New York: Winston Press.
24. Judge, A. J. (1978). Presentation, Comprehension and Communication of sets: The role of number. lnternationaCl lasification( K.G.S aur),5 , 126-133.
25. Lakoff, G. (1987). Woman, Fire, and Dangerous Things, What Categories Reveal about the Mind. Chicago and London: Chicago: The University of Chicago Press.
26. Lakoff, G., & Johnsen, M. (2003). Metaphors we live. London: The university of Chicago press.
27. Langacker, R. w. (2001). Dynamicity in Grammar. Axiomathes, 12, 7-33.
28. Levinson, S. C. (2004). Space in Language And Cognition. Cambridge: Cambridge University Press.
29. Sveiven, M. (2010). Retrieved November, 2010, from www.archdaily.com/87728/ad-classics-dessau-bauhaus-walter-gropius.
30. Seattle Central Library / OMA + LMN. (2009).Retrieved Jul, 2017, from http://www.archdaily.com/11651/seattle-central-library-oma-lmn.
