اثر ترکیبی تمرین هوازی و رزوراترول بر استرس اکسیداتیو و ظرفیت آنتیاکسیدانی پلاسما در رتهای تغذیه شده با رژیم پرچرب
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
آسیه سید
1
,
مونا عبدالحمید طهرانی
2
1 - گروه فیزولوزی ورزشی، واحد بهبهان، دانشگاه آزاد اسلامی، بهبهان، ایران
2 - گروه تربیت بدنی، واحد امیدیه، دانشگاه آزاد اسلامی، امیدیه، ایران
کلید واژه: تمرین هوازی, رزوراترول, استرس اکسیداتیو, ظرفیت کل آنتیاکسیدانی, مالون دیآلدئید,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین هوازی منظم، مصرف رزوراترول و ترکیب این دو مداخله بر شاخصهای استرس اکسیداتیو و ظرفیت آنتیاکسیدانی پلاسما در رتهای نر ویستار تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب بود. در این مطالعه تجربی، پنجاه رت نر ویستار پس از چهار هفته تغذیه با رژیم پرچرب، بهصورت تصادفی در پنج گروه دهتایی تقسیم شدند: ۱- گروه کنترل سالم (رژیم عادی بدون مداخله)، ۲- گروه رژیم پرچرب بدون مداخله، ۳- گروه رژیم پرچرب همراه با تمرین هوازی، ۴- گروه رژیم پرچرب همراه با مکمل رزوراترول و ۵- گروه رژیم پرچرب همراه با تمرین هوازی و رزوراترول. برنامه تمرین هوازی به مدت چهار هفته، یک روز در میان، با شدت متوسط (۵۰ تا ۶۵ درصد) VO₂max اجرا شد و شامل گرمکردن، ۲۰ دقیقه تمرین اصلی و سردکردن بود. مکمل رزوراترول بهصورت خوراکی، با دوز ۵۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و به مدت چهار هفته تجویز گردید. در پایان، نمونههای پلاسما برای سنجش سطح مالون دیآلدئید (MDA) و ظرفیت کل آنتیاکسیدان (TAC) استخراج شدند. آنالیز آماری دادهها با استفاده از آزمون ANOVA دوطرفه انجام شد. نتایج نشان داد که تمرین هوازی و رزوراترول، هرکدام بهتنهایی باعث کاهش معنیداری سطح MDA و افزایش سطح TAC در رتهای تحت رژیم پرچرب شدند) 01/0 .(p < همچنین، بین این دو مداخله اثر تعاملی معنیداری مشاهده شد (01/0p = )؛ بهطوری که گروه ترکیبی، بیشترین بهبود را در کاهش MDAو افزایش TAC نسبت به سایر گروهها نشان داد. نتایج آزمون توکی نیز تفاوت معنیدار بین گروهها، بهویژه برتری گروه ترکیبی را تأیید کرد. تمرین هوازی و مصرف رزوراترول بهطور مستقل و ترکیبی موجب بهبود تعادل اکسیداتیو – آنتیاکسیدانی در رتهای تغذیه شده با رژیم پرچرب میشوند. اثر همافزایی این دو مداخله میتواند بهعنوان راهکاری مکمل برای کاهش آسیبهای ناشی از رژیمهای پرچرب مورد توجه قرار گیرد.
The aim of this study was to investigate the effect of regular aerobic exercise, resveratrol consumption, and the combination of these two interventions on oxidative stress indices and plasma antioxidant capacity in male Wistar rats fed a high-fat diet. In this experimental study, fifty male Wistar rats were randomly divided into five groups of ten after four weeks of high-fat diet feeding: 1- healthy control group (normal diet without intervention), 2- high-fat diet group without intervention, 3- high-fat diet group with aerobic exercise, 4- high-fat diet group with resveratrol supplementation, and 5- high-fat diet group with aerobic exercise and resveratrol. The aerobic exercise program was performed for four weeks, every other day, at moderate intensity (50-65%) of VO₂max and included warm-up, 20 minutes of main exercise, and cool-down. Resveratrol supplement was administered orally at a dose of 50 mg per kilogram of body weight for four weeks. Finally, plasma samples were extracted for measurement of malondialdehyde (MDA) and total antioxidant capacity (TAC) levels. Statistical analysis of data was performed using two-way ANOVA test. The results showed that aerobic exercise and resveratrol, each alone, significantly reduced MDA levels and increased TAC levels in rats fed a high-fat diet (p < 0.01). Also, a significant interaction effect was observed between these two interventions (p = 0.01); so that the combined group showed the greatest improvement in reducing MDA and increasing TAC compared to the other groups. The results of the Tukey test also confirmed a significant difference between the groups, especially the superiority of the combined group. Aerobic exercise and resveratrol consumption, independently and in combination, improved the oxidative-antioxidant balance in rats fed a high-fat diet. The synergistic effect of these two interventions can be considered as a complementary strategy to reduce the damage caused by high-fat diets.
