امکان سنجی مالکیت موقت از منظر فقه فریقین
محورهای موضوعی : جامع الفقهیهعبدالله رحیم خانی 1 , رحیم سیاح 2 , یونس واحد یاریجان 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه صنعت نفت، دانشکده نفت اهواز.
3 - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: مالکیت موقت, فقه فریقین, مالکیت زمانی, انتقال مالکیت,
چکیده مقاله :
مالکیت موقت یکی از مباحث پیچیده و چالش برانگیز در حوزه حقوق و فقه است که به بررسی انتقال موقت و محدود مالکیت بر یک شی یا ملک می پردازد. این مفهوم با توجه به ماهیت دینامیک روابط اجتماعی و اقتصادی و نیز تنوع قراردادها و معاملات، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو، مالکیت موقت، با توجه به ویژگی دوام معمولا نسبت داده شده به مالکیت، به عنوان یکی از مباحث مهم در فقه مذاهب اسلامی مطرح است. این نوع مالکیت، به قراردادی اطلاق می شود که در آن، مالکیت یک عین (مانند ملک یا زمین) به صورت موقت و برای مدت زمان مشخصی به شخص دیگری منتقل می شود. به عبارت دیگر، مالکیت در این نوع قرار داد، از ابتدا محدود به یک دوره زمانی معین است. بررسی تطبیقی فقه مذاهب اسلامی نشان می دهد که امکان واگذاری مالکیت موقت در قالب هایی همچون مالکیت تحصیسی، مالکیت مشاع، وقف، صلح اعیان و اجاره قابل بررسی است.
Temporary ownership is one of the complex and challenging topics in the field of law and jurisprudence that deals with the temporary and limited transfer of ownership of an object or property. This concept is of particular importance given the dynamic nature of social and economic relations as well as the diversity of contracts and transactions. Therefore, temporary ownership, given the durability characteristic usually attributed to ownership, is considered as one of the important topics in the jurisprudence of Islamic schools of thought. This type of ownership refers to a contract in which the ownership of an object (such as property or land) is temporarily transferred to another person for a specific period of time. In other words, ownership in this type of contract is initially limited to a specific period of time. A comparative study of the jurisprudence of Islamic schools of thought shows that the possibility of transferring temporary ownership in forms such as shared ownership, common ownership, endowment, peace of goods, and rental can be examined.
