امنیتی سازی هویت شیعی در راهبردهای امنیتی ایران در خاورمیانه (2014-2019) بر اساس مکتب کپنهاگ
محورهای موضوعی : علوم سیاسی- روابط بین الملل
رضا قنواتی
1
,
صادق شاهوارپور نجف ابادی
2
,
حامد محقق نیا
3
1 - گروه روابط بین الملل، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 - گروه روابط بین الملل، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3 - گروه علوم سیاسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
کلید واژه: هویت شیعی, امنیتسازی, راهبردهای امنیتی ایران, خاورمیانه, مکتب کپنهاگ,
چکیده مقاله :
این مقاله به تحلیل تأثیر هویت شیعی بر راهبردهای امنیتی ایران در خاورمیانه در ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ میپردازد. با توجه به تحولات منطقهای و تهدیدات متعدد امنیتی، ایران تلاش کرده تا از هویت شیعی بهعنوان ابزاری برای امنیتسازی و نفوذ منطقهای خود بهره ببرد. ظهور گروههای تکفیری و افراطگرایی مذهبی نظیر داعش، تشدید رقابتهای منطقهای بین ایران و عربستان سعودی، جنگهای داخلی در عراق، سوریه و یمن و افزایش حضور بازیگران غیردولتی شیعی در منطقه، ایران را بر آن داشت تا از هویت شیعی بهعنوان ابزاری برای تأمین امنیت ملی و افزایش نفوذ منطقهای خود بهره ببرد. پژوهش حاضر از منظر مکتب کپنهاگ، که به امنیتسازی بهعنوان فرآیندی اجتماعی و سیاسی نگاه میکند، تحلیل میکند که چگونه ایران از هویت شیعی برای مشروعیتبخشی به سیاستهای امنیتی خود استفاده کرده است. نتایج نشان میدهند که ایران با حمایت از گروههای شیعه در کشورهای عراق، سوریه، لبنان و یمن، ضمن مقابله با تهدیدات منطقهای و جهانی، توانسته است جایگاه امنیتی و سیاسی خود را تقویت کند. این مقاله همچنین به تأثیرات این سیاستها بر روابط ایران با کشورهای عربی سنی و غرب پرداخته و نشان میدهد که هویت شیعی بهعنوان یک ابزار استراتژیک در سیاست خارجی و امنیتی ایران عمل کرده است.
This article analyzes the impact of Shiite identity on Iran's security strategies in the Middle East during the period 2014-2019.Given regional developments and numerous security threats, Iran has attempted to use Shiite identity as a tool to secure itself and expand its regional influence. The emergence of Takfiri and religious extremist groups such as ISIS, the intensification of regional rivalries between Iran and Saudi Arabia, civil wars in Iraq, Syria, and Yemen, and the increasing presence of Shiite non-state actors in the region have prompted Iran to use Shiite identity as a tool to ensure national security and increase its regional influence. From the perspective of the Copenhagen School, which views security as a social and political process, this study analyzes how Iran has used Shiite identity to legitimize its security policies. The results of this study show that by supporting Shiite groups in Some neighboring countries. This article also examines the effects of these policies on Iran’s relations with Sunni Arab countries and the West, and shows that Shiite identity has served as a strategic tool in Iran’s foreign and security policy.
