بررسی نقش میانجی فاجعه‌پنداری درد و بی‌عدالتی ادراک شده در رابطۀ بین پذیرش درد با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه شهر اصفهان
محورهای موضوعی : روانشناسی
الهه سراج زاده اصفهانی
1
,
پریناز سجادیان
2
1 - کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان
2 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد
کلید واژه: بی‌عدالتی ادراک شده, پذیرش درد, سرطان سینه, کیفیت زندگی, فاجعه‌پنداری درد.,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی فاجعه‌پنداری درد و بی‌عدالتی ادراک‌شده در رابطۀ بین پذیرش درد با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان سینه شهر اصفهان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی که براساس مدل معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان سینه در سال 1401 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 240 نفر انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسش‌نامه‌های کیفیت زندگی (اوار و همکاران، 1996)، پرسشنامه پذیرش درد (مک کراکن و همکاران، 2004)، مقیاس فاجعه‌پنداری درد (سالیوان و همکاران، 1995) و پرسشنامه تجربه بی‌عدالتی (سالیوان و همکاران، 2008) بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای 24SPSS و22AMOS انجام شد. نتایج نشان داد که مدل با داده‌های مشاهده شده برازش مطلوب دارد (3CMIN/df< ، 90, IFI > GFI،AGFI و 10RSME<). نتایج حاکی از این بود که اثر مستقیم پذیرش درد بر فاجعه‌پنداری (001/0>p)، پذیرش درد بر بی‌عدالتی ادراک‌شده (40/0=β، 001/0>p)، فاجعه‌پنداری بر کیفیت زندگی (40/0=β، 019/0>p) و بی‌عدالتی ادراک‌شده بر کیفیت زندگی (40/0=β، 001/0>p) معنی‌دار است، درحالی‌که پذیرش درد بر کیفیت زندگی اثر مستقیم و معنی‌داری نداشت (067/0>p). همچنین نتایج نشان داد که پذیرش درد بر کیفیت زندگی از طریق میانجی‌گری فاجعه‌پنداری درد (01/0>p) و بی‌عدالتی ادراک شده (006/0>p) معنی‌دار است. براساس نتایج پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که در پروسه درمان و مشاره بیماران مبتلا به سرطان سینه درمانگران و روان‌شناسان می‌توانند به نقش مولفه‌های فاجعه‌انگاری درد و بی‌عدالتی ادراک‌شده در افزایش کیفیت زندگی توجه ویژه‌ای نمایند.
The present study was conducted with the aim of determining the mediating role of pain catastrophizing and perceived injustice in the relationship between pain acceptance and quality of life of women with breast cancer in Isfahan city. The current research is of a descriptive-correlation type, which was conducted based on the structural equation model. The statistical population of the research included all women with breast cancer in 1401, who were selected using the available sampling method, 240 people. The measurement tools included quality of life questionnaires (Ovar et al., 1996), pain acceptance questionnaire (McCracken et al., 2004), pain catastrophizing scale (Sullivan et al., 1995) and injustice experience questionnaire (Sullivan et al., 2008). Data analysis was done using 24SPSS and 22AMOS software. The results showed that the model has a good fit with the observed data (3CMIN/df < 90, IFI > GFI, AGFI and RSME < 10). The results indicated that the direct effect of pain acceptance on catastrophizing (p<0.001), pain acceptance on perceived injustice (β=0.40, p<0.001), catastrophizing on quality of life (β=0.40, (p<0.019) and perceived injustice on quality of life (β=0.40, p<0.001) is significant, while acceptance of pain did not have a direct and significant effect on quality of life (p<0.067). Also, the results showed that pain acceptance is significant on quality of life through the mediation of pain catastrophizing (p<0.01) and perceived injustice (p<0.006). Based on the results of the present study, it can be concluded that in the process of treatment and counseling of breast cancer patients, therapists and psychologists can pay special attention to the role of the catastrophizing components of pain and perceived injustice in increasing the quality of life.
