نقش میانجی بی ادبی در ارتباط اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در ادارات ورزش و جوانان شرق کشور

محورهای موضوعی : رفتار سازمانی در ورزش

جابر عباسی ¹ , کاظم چراغ بیرجندی ²

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند، بیرجند، ایران
2 - استادیار گروه تربیت بدنی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران

تاریخ دریافت : 1403/04/19 تاریخ پذیرش : 1403/06/07 تاریخ انتشار : 1403/07/04

کلید واژه: بی ادبی, اخلاق کار اسلامی, انحراف در کار, ادارات ورزش و جوانان,

چکیده مقاله :

هدف از پژوهش حاضر، نقش میانجی بی ادبی در ارتباط اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در ادارات ورزش و جوانان شرق کشور بود. روش تحقيق از نوع توصیفی- همبستگی می‌باشد که به شکل میدانی انجام‌شده است. جامعه آماری کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان‌های شرق کشور به تعداد 945 نفر بودند. نمونه با توجه به جدول مورگان به تعداد 278 نفر بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد انحراف در کار بنت و رابینسون (2000)، پرسشنامه استاندارد بی ادبی در محل کار بنت و رابینسون (2000) و پرسشنامه استاندارد اخلاق کار اسلامی علی (1992) مورد استفاده قرار گرفتند. برای اطمینان از پایایی پرسشنامه‌ها 30 نسخه آن در مطالعه مقدماتی بر روی نمونه که به‌طور کاملاً تصادفی انتخاب‌شده بود، توزیع شد و ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه انحراف در کار (81/0=α)، پرسشنامه بی ادبی در محل کار (85/0=α) و پرسشنامه اخلاق کار اسلامی (79/0=α) بدست آمد. نتایج تحقيق نشان داد، اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در سطخ 05/0=α ارتباط معناداری دارد. از طرفی بین ادبی و انحراف در محل کار و اخلاق کار اسلامی با بی ادبی کارکنان در سطح 05/0=α ارتباط معنادار بود. علاوه بر این بی ادبی در ارتباط بین اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در ادارات ورزش و جوانان نقش میانجی دارد. پیشنهاد می شود، مدیران در سازمان رفتارهای بی ادبانه کارکنان را شناسایی و با بارخوردهای مناسب و با تاکید بر اخلاق کار اسلامی در جهت کاهش رفتارهای انحرافی اقدام نمایند.

چکیده انگلیسی:

The aim of the current research was the mediating role of rudeness in the relationship between Islamic work ethics and workplace deviance in sports and youth departments in the east of the country. The research method is a descriptive-correlation type that was conducted in the field. The statistical population was 945 employees of sports and youth departments in the eastern provinces of the country. According to Morgan's table, the sample was 278 people. The research tools included Bennett and Robinson standard workplace deviance questionnaire (2000), Bennett and Robinson standard workplace rudeness questionnaire (2000) and Ali Islamic work ethics standard questionnaire (1992) were used. To ensure the reliability of the questionnaires, 30 copies of it were distributed in the preliminary study on a sample that was completely randomly selected, and Cronbach's alpha coefficient for the deviance questionnaire at work (α = 0.81), rudeness questionnaire at the workplace (0.85) α =) and the Islamic Work Ethics Questionnaire (α = 0.79) was obtained. The results of the research showed that Islamic work ethics has a significant relationship with workplace deviance at α=0.05 level. On the other hand, there was a significant relationship between politeness and deviance in the workplace and Islamic work ethics with employees' rudeness at the α=0.05 level. In addition, impoliteness plays a mediating role in the relationship between Islamic work ethics and workplace deviance in sports and youth departments. It is suggested that the managers in the organization identify the rude behavior of the employees and take appropriate action to reduce the deviant behavior with emphasis on Islamic work ethics.

منابع و مأخذ:

رجبی پور میبدی، علیرضا؛ کوشازاده، سید علی؛ دعایی، زهره السادات؛ فرقانی، فهمیه؛ حمدی، علی(1401). مرور نظام مند مطالعات کمی اخلاق کار اسلامی به عنوان متغیر مداخله گر. دو فصلنامه مدیریت منابع انسانی پایدار،دوره 4، شماره 7، ص 95-114.
عشایری، طاها؛میرلوحی، سید علی؛ جهان پرور، طاهره (1402). مطالعه رابطه بین اخلاق کار اسلامی و عملکرد شغلی. فرهنگ در دانشگاه آزاد اسلامی، 1(46)، ص 144-117.
قائد امینی هارونی، عباس؛ ابراهیم زاده دستجردی، رضا؛ صادقی ده چشمه، کهرداد؛ماهرانی برزانی، کجید (1401). بررسی تأثیر رهبری اسلامی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار از طریق اخلاق کار اسلامی و سرمایه اجتماعی. پژوهشهای رهبری و مدیریت آموزشی، شماره 22، ص 99-69.
میرزایی، وحید؛ بیات مختاری، محمد (1401). بررسی رابطه رضایت شغلی اسلامی و تمایل به ترک خدمت با نقش میانجی تعهد سازمانی و تعدیل کنندگی اخلاق کار اسلامی. فصلنامه پژوهش های علوم مدیریت، شماره 11، ص 269-248.






Akhmadi, A., Hendryadi, Suryani, Sumail, L. O., & Pujiwati, A. (2023). Islamic work ethics and employees’ prosocial voice behavior: The multi-role of organizational identification. Cogent Social Sciences, 9(1), 2174064.
De Clercq, D., Rahman, Z., & Haq, I. U. (2019). Explaining helping behavior in the workplace: The interactive effect of family-to-work conflict and Islamic work ethic. Journal of Business Ethics, 155, 1167-1177.
Faliza, N., Setiawan, R., & Agustina, W. (2024). The effect of leadership effectiveness and Islamic work motivation on organization performance with Islamic work ethics as a moderating variable. Reslaj: Religion Education Social Laa Roiba Journal, 6(1), 409-425.
Fürstenberg, A., Starystach, S., & Uhl, A. (2023). Culture and corruption: An experimental comparison of cultural patterns on the corruption propensity in Poland and Russia. European Journal of Criminology, 20(5), 1719-1739.
Husin, W. N. W., & Kernain, N. F. Z. (2020). The influence of individual behaviour and organizational commitment towards the enhancement of Islamic work ethics at Royal Malaysian Air Force. Journal of Business Ethics, 166, 523-533.
Javed, B., Fatima, T., Yasin, R. M., Jahanzeb, S., & Rawwas, M. Y. (2019). Impact of abusive supervision on deviant work behavior: The role of Islamic work ethic. Business Ethics: A European Review, 28(2), 221-233.
Jawahar, I. M., & Schreurs, B. (2018). Supervisor incivility and how it affects subordinates’ performance: a matter of trust. Personnel Review, 47(3), 709-726.
Khalil, H., Shazia, R. F., & Zujajah, D. M. M. R. S. (2024). Integration of AI with Islamic code of Ethics and Opportunities for progress in Islamic values. Remittances Review, 9(1).
Maqbool, M., Lyu, B., Ullah, S., Khan, M. T., Abeden, A. Z. U., & Kukreti, M. (2024). Abusive supervisor triggers counterproductive work behaviors in nursing staff: role of psychological contract breach and Islamic work ethics. Leadership & Organization Development Journal.
Nauman, S., Basit, A. A., & Imam, H. (2023). Examining the influence of Islamic work ethics, organizational politics, and supervisor-initiated workplace incivility on employee deviant behaviors. Ethics & Behavior, 1-18.
Pham, N. T., Jabbour, C. J. C., Pereira, V., Usman, M., Ali, M., & Vo‐Thanh, T. (2023). Common good human resource management, ethical employee behaviors, and organizational citizenship behaviors toward the individual. Human Resource Management Journal.
Porath, C., & Pearson, C. (2013). The price of incivility. Harvard Business Review, 91(1–2), 114–121.
Raza, M. A., Imran, M., Rosak-Szyrocka, J., Vasa, L., & Hadi, N. U. (2023). Organizational Change and Workplace Incivility: Mediated by Stress, Moderated by Emotional Exhaustion. International Journal of Environmental Research and Public Health, 20(3), 2008.
Rhodes, C. (2023). The ethics of organizational ethics. Organization Studies, 44(3), 497-514.
Udin, U. (2024). Ethical leadership and employee performance: The role of Islamic work ethics and knowledge sharing. Human Systems Management, 43(1), 51-63.
Zia, M. Q., Naveed, M., Fasih, S. T., Aleem, M. U., & Ramish, M. S. (2022). The interactive effect of Islamic work ethics and leader-member exchange on workplace deviance behaviour and adaptive performance. International Journal of Ethics and Systems, 38(3), 530-548