چگونگی تدریس با جهت گیری الهی- فرهنگی مبحث تابع در درس ریاضی عمومی
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های فرهنگی و اجتماعی (خلاقیت شناسی جامعه شناختی)
بی بی خدیجه موسوی
1
,
محمدمهدی حرزاده
2
,
محمد فرشی
3
,
سید قاسم حسینی
4
1 - گروه علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد بافق، بافق، ایران
2 - معاون آموزشی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، تهران، ایران
3 - دانشیار گروه علوم کامپیوتر دانشگاه یزد، یزد، ایران
4 -
کلید واژه: جهت گیری, جهت گیری الهی- فرهنگی, پیوند و گریز, ریاضی عمومی, تابع,
چکیده مقاله :
تدریس با جهتگیری الهی ـ فرهنگی یکی از بهترین روشها برای ایفای نقش تربیتی استاد به شکل گفتاری است؛ یعنی آموزش دروس تخصصی به دانشجویان بهگونهای که دانشجو به خداشناسی، دینداری و خودباوری نزدیکتر شود. ضرورت تدریس با این شیوه، این است که دانشجویان ضمن کسب علم، ایمانشان نیز تقویت میگردد و باعث میشود دانشآموختگان دانشگاه نسبت به زمان ورود به دانشگاه مؤمنتر و متدینتر شوند. بنابراین یکی از ضروریترین اقدامات در این خصوص، تدریس با جهتگیری الهی ـ فرهنگی است. تدریس با جهت گیری الهی ـ فرهنگی، اهدافی از جمله آموزش برای رضای خدا، آموزش علم همراه با اخلاق و تربیت و همچنین تربیت دانشجو به گونه ای که علم خود را برای خدمت به بشر و آرامش و آسایش و تعالی او به کار گیرد، به دنبال دارد. باور قلبی، علاقه مندی و مهارت استاد از مقدمات تدریس با جهتگیری الهی ـ فرهنگی است؛ بدون اعتقاد قلبی و تمایل درونی، استفاده از این روش تدریس، بی فایده و گاهی هم مخرب است. استاد می تواند برای بیان مطالب دینی در خلال مباحث درسی از روشهای مختلفی از جمله پیوند و گریز الهی ـ فرهنگی استفاده نماید. در این مقاله سعی شده است برای تدریس با جهت گیری الهی ـ فرهنگی مبحث تابع، در درس ریاضی عمومی روشهایی ارائه گردد
Teaching with a divine-cultural orientation is one of the most effective methods for fulfilling the educational and moral role of an instructor in a spoken format. This approach involves teaching specialized subjects to students in a way that brings them closer to understanding God, practicing faith, and fostering self-confidence. The necessity of teaching through this approach lies in the fact that students, while acquiring knowledge, also strengthen their faith. This, in turn, leads to university graduates becoming more devout and faithful than they were at the time of their admission. Therefore, one of the most essential actions in this regard is teaching with a divine-cultural orientation. Teaching with divine-cultural orientation pursues goals, including teaching for the sake of God, teaching science with ethics and education, as well as educating the student in a way that applies his science to serve mankind and his peace, comfort and excellence. Heart belief, interest and skill of the teacher are the prerequisites of teaching with divine-cultural orientation; without heart belief and inner desire, the use of this teaching method is useless and sometimes destructive. The teacher can use various methods to express religious content during the course discussions, including divine-cultural connection and detachment. In this article, efforts are made to present methods for teaching the concept of function in general mathematics with this divine-cultural approach.
قرآن کریم، ترجمه مکارم شیرازی.
نهج البلاغه، ترجمه دشتی.
بدیعی، محمد .(1392). گفتگو با علامه حسن حسن زاده آملی. قم، نشر تشیع.
حسن زاده آملی، حسن .(1363). یازده رساله فارسی(فلسفی، منطقی، عرفانی). چاپ اول، موسسه مطالعات وتحقیقات فرهنگی وابسته به وزارت فرهنگ وآموزش عالی شماره542.
حجتی، سیدمحمدباقر. (1374). آداب تعلیم و تعلم در اسلام، تحریری جدید از منیه المرید فی الآداب المفید و المستفید شهید ثانی. چاپ بیستم، تهران ، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
رسول زاده، سید اسماعیل. (1375). قضاوتها و حکومت عدالت خواهی علی بن ابی طالب علیه السلام. تهران، یاسین.
ری شهری، محمد. (1392). منتخب میزان الحکمه. ترجمه حمید رضا شیخی، دارالحدیث.
طوسی، محمد بن حسن. (1414ق). الامالی. چاپ اول، قم، دار الثقافة.
ظفری، محمد آصف. (1390). پایان نامه: محدودیت های کاربرد "دی ان ای" در اثبات جرم، دانشگاه علامه طباطبایی.
فیض کاشانی، ملامحسن. (1387). محجه البیضاء. مشهد، آستان قدس رضوی.
مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحارالانوار. چاپ دوم، بیروت، دارالاحیاء التراث.
مشکینی، سید علی اکبر. (1374). نصایح: سخنان چهارده معصوم(ع)، ترجمه آیت الله جنتی، چاپ11، الهادی.
مطهری، مرتضی. (1376). امدادهای غیبی در زندگی بشر. تهران، صدرا.
موسوی خمینی، سید روح الله. (1385). ترجمه تحریر الوسیله. چاپ اول، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(ره).