آسیب شناسی ابعاد آموزشی هنرستانهای کشاورزی استانهای همدان و کردستان
محورهای موضوعی : آموزش و پرورش
رضا موحدی
1
(استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا)
علیرضا سلیمی نژادیان
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا)
حشمت اله سعدی
3
(استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا)
احمد یعقوبی فرانی
4
(استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا)
کلید واژه: آسیب شناسی, هنرستان کشاورزی, نظام آموزشی, آموزش کشاورزی, کردستان و همدان,
چکیده مقاله :
هدف از این مطالعه، آسیب شناسی ابعاد آموزشی هنرستانهای کشاورزی دو استان همدان و کردستان است که مسائل و مشکلات آموزشی این هنرستانها بر اساس عناصر نظام آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش از نوع آمیخته است که در آن تلفیقی از روشهای کمی و کیفی مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را سه گروه: 1- مدیران و معلمان، 2- هنرجویان، 3- دانش آموختگان هنرستانهای کشاورزی تشکیل میدهند که تعداد کل آنها به ترتیب 78، 291 و 100 نفر دانشآموخته برای سال تحصیلی 91-1390بوده است. تعداد نمونهها در چهار هنرستان کشاورزی مورد مطالعه 165 نفر هنرجو 38 نفر مدیر و معلم و 30 نفر دانش آموختگان در دسترس و کلیدی بودهاند. دادههای مورد نیاز برای این پژوهش از راه مصاحبههای نیمه ساختدهی شده و پرسشنامههای محقق ساخته گردآوری شده است. پرسشنامه از نظر روایی و پایایی مورد تأیید قرار گرفت. میزان پایایی پرسشهای پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون کرونباخ آلفا محاسبه گردیده و میزان پایایی سوالات پرسشنامه در کل85/0 به دست آمد. پرسشهای مصاحبه هم از نظر روایی و اطمینان پذیری مورد تایید کارشناسان فن قرار گرفته و از این روش هم اطمینان حاصل شد. دادههای جمع آوری شده به سه صورت توصیفی، استنباطی و اکتشافی با استفاده از روشها و آزمونهای آماری و روش کیفی تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مشکلات پیش آمده برای هنرستانهای کشاورزی استانهای همدان و کردستان از نظر آموزشی در پنج بعد گوناگون برنامهریزی و محتوای دروس کشاورزی، روشهای تدریس، وسایل و امکانات، مهارت معلمان کشاورزی و شیوههای ارزشیابی میباشد. از جمله مهمترین این مشکلات عبارت بودند از: 1) کمبود وسایل و امکانات و قدیمی بودن اقلام موجود، 2)کم اهمیت بودن روشهای ارزشیابی عملی، 3) مشکل پیداکردن کار برای دانش آموختگان، 4) عدم استفاده از روشهای فعال و فناوریهای نوین، 5) برنامهریزی نامناسب دروس کشاورزی. از جمله مهمترین راهکارهای به دست آمده در خصوص رفع مشکلات آموزشی هنرستانهای کشاورزی عبارت بودند از: تجهیز و نوسازی هنرستان به وسایل و امکانات جدید، برگزاری مستمر کارگاههای آموزشی برای معلمان در ضمن خدمت، جدیت و دقت در اجرای ارزشیابیهای عملی کشاورزی با انجام فعالیتها و تکالیف گوناگون، برنامهریزی در جهت حل مشکلات اشتغال هنرجویان.
This study aimed at a pathological study of agricultural high schools in Hamedan and Kurdistan provinces. This mixed method study involved three groups of teachers and administrators, students, and graduates. The samples were selected from four agricultural high schools including 165 students, 38 teachers and administrators, and 30 graduates. Data were collected using a researcher-made questionnaire and semi-structured interviews. The questionnaire’s reliability (Alpha=0.85) and validity were established. Interview questions were also face- and content-validated. Descriptive, analytic, exploratory and content analysis methods were used to analyze data. The results indicated that the problems of the high schools could be grouped into five categories of planning and course content, teaching methods, tools and equipment, teachers’ skills, and evaluation methods. The most important problems however were lack of educational tools and equipment and their out-datedness, inattention to practical examinations, difficulty to find jobs for the graduates, using old teaching methods, and unsuitable planning of agricultural courses. The most important solutions suggested included a) to renew and equip the high schools by new tools b) conducting ongoing in-service training for the teachers c) using more meticulous evaluation methods involving varied assignments and tasks, d) planning to solve the students' employment problems.
