سهم امید به آیندهی معلمان زن در پیشبینی شادکامی دانشآموزان دختر
محورهای موضوعی : فصلنامه زن و جامعه
بهرام میرزاییان
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، گروه روانشناسی)
رمضان حسن‌زاده
2
(دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، گروه روانشناسی)
میترا مصلحی جویباری
3
(دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، گروه روانشناسی، رودهن، ایران)
کلید واژه: امید به آینده, شادکامی, معلمان زن, دانشآموزان دختر,
چکیده مقاله :
شواهدی در دست است که نشان میدهد امید به آینده در بهزیستی و داشتن زندگی معنادار، تاثیر به سزایی دارد. شادکامی نیز به عنوان یکی از جنبههای مهم روانشناختی در سالهای اخیر مورد توجه روانشناسان قرار گرفته، نقش و اهمیت باورها و تصور افراد از تواناییهای خود در شئون زندگی، بیش از پیش روشن گردیده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین سهم امید به آیندهی معلمان در پیشبینی شادکامی دانش آموزان بود. روش مطالعهی حاضر از نوع همبستگی میباشد که در سال 91-90 در بین مدارس راهنمایی دخترانهی شهرستان قائمشهر انجام شد. روش نمونهگیری در این پژوهش تصادفی خوشهای است. بدین منظور381 نفر از دانشآموزان دختر مدارس راهنمایی دخترانهی شهرستان قائمشهر به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامهی شادکامی "آکسفورد" (Oxford) و به ازای هر ده دانشآموز یک معلم مربوط به همان پایه (کلا 38 نفر) پرسشنامهی امیدواری" اشنایدر"(Snyder) را پر کردند. دادهها با استفاده از آزمون (t) و ضریب همبستگی "پیرسون" تحلیل شد. با توجه به یافتههای پژوهش، بین امید به آیندهی معلمان زن و میزان شادکامی دانشآموزان دختر، رابطه وجود دارد و امید به آیندهی معلمان میتواند شادکامی دانشآموزان را به طور موثر پیشبینی کند.
There is some evidence that out looking hope has a great role in well-being and having meaningful life. Happiness as an important component of psychology attracted the attention of psychologists in recent years. The role and importance of people's beliefs and imagination about their capabilities to produce designated levels of performance that exercise influence over events that affect their lives have been clear more than ever. This research aimed to study the role of out looking hope of the female teachers in predicting the happiness of the female students. The research is a co relational research which was performed among 381 female students in guidance schools in Ghaemshaher in 90-91. Among 45 female schools from four main regions of the city, ten schools were selected randomly. In each school, 3 grades and in each grade according to the whole students of the class, some students filled Oxford Happiness Questionnaire. In each class one of the teachers of that grade filled Snyder Hope Scale. Data was analyzed by T test and Pearson correlation coefficient analysis. Analysis clearly shows that out looking hope of the teachers is correlated with happiness of the students. The study showed that hope in teachers is an effective factor in predicting happiness of the students.
