اثربخشی آموزش مهارت های مدیریت زمان بر اهمال کاری دانش آموزان
محورهای موضوعی : روش ها و مدل های روانشناختی
ناصر صبحی قراملکی
1
(عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی)
نادر حاجلو
2
(عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی)
کریم بابایی
3
(کارشناس ارشد روانشناسی.دانشگاه محقق اردبیلی)
کلید واژه: مدیریت زمان, اهمال کاری, دانش آموزان,
چکیده مقاله :
در این پژوهش اثربخشی آموزش مهارتهای مدیریت زمان بر اهمالکاری دانش آموزان مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور نمونهای شامل 70 دانشآموز بهصورت نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای از بین تمامی دانشآموزان پسر مقطع متوسطهی شهرستان تبریز انتخاب و سپس بهصورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش(n=35) و کنترل(n=35) قرار گرفتند. در مرحلهی بعد، ابتدا پرسشنامهی اهمالکاری تاکمن(پیش آزمون) در هر دوگروه(آزمایش و کنترل) اجرا شد. سپس گروه آزمایش در طی 10 جلسهی 2 ساعته تحت آموزش مهارتهای مدیریت زمان قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات پرسشنامهی اهمالکاری(پس آزمون) دوباره در هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت. دادهها با روش تحلیل آنووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که آموزش مهارتهای مدیریت زمان، اهمالکاری را در دانشآموزان کاهش میدهد. میتوان نتیجه گرفت که اغلب دانشآموزان در طول سال تحصیلی برنامه مدونی برای مدیریت زمان مطالعه خود ندارند و این باعث پسرفت و شکست در عملکرد تحصیلی شده و منجر به کاهش در احساس خودکارآمدی و گرایش دانشآموزان به طرف اهمالکاری میشود. بنابراین لازم است تا آموزش مدیریت زمان با تاکید بیشتری انجام گیرد تا باعث نهادینه شدن مدیریت زمان در آنها شود.
The main goal of this research was to study the effectiveness of time management skills training on students procrastination. Therefore, a sample consisting of 70 students were chosen based on a multi-stage cluster random sampling from among all high school students in the city of Tabriz and were assigned randomly in experimental (n = 35) and control groups (n = 35). In the next phase,Takman procrastination questionnaire (pre-test) were administered in both groups (experimental and control). Then, the experimental group received 10 sessions of 2 hours of time management skills. After the sessions, procrastination questionnaire (post-test) was again evaluated in both groups and the data were analyzed by ANOVA analysis. The results indicate that learning time management skills reduces procrastination of the students. The results imply that During the school year, most students do not have any plan to manage their study time and this causes the deterioration and failure, leading to a decrease in feelings of self-efficacy and neglecting in academic performance of students. Therefore it is necessary to teach them manage their time with more emphasis and the institutionalize time management in them.
