کفایت روانسنجی نسخه فارسی پرسشنامه پذیرش و عمل– نسخه دوم
محورهای موضوعی : روش ها و مدل های روانشناختی
ایمانه عباسی
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان روزبه)
دکتر لادن فتی
2
(دکتری روانشناسی بالینی، استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران)
دکتر رضا مولودی
3
(دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی)
حمید ضرابی
4
(دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان روزبه)
کلید واژه: ایران, پرسشنامه پذیرش و عمل, کفایت روانسنجی,
چکیده مقاله :
هدف اصلی این پژوهش، بررسی ویژگیهای روانسنجی نسخهی فارسی پرسشنامه پذیرش و عمل– نسخه دوم بود. پس از ترجمه و ترجمه برگردان پرسشنامه، دادههای پژوهش در سه مرحله جمعآوری شد. در مرحلهی اول، 195 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران و علومپزشکی به پرسشنامه پذیرش و عمل پاسخ دادند. در مرحله دوم، افراد ساکن شهر تهران (n=158) به پرسشنامه اضطراب بک، پرسشنامه افسردگی بک- نسخه دوم، مقیاس مشکل در تنظیم هیجان پاسخ دادند. در مرحله سوم دو گروه بیماران مبتلا به اختلال افسردگی (n=30) و اختلال اضطراب فراگیر (n=30) به پرسشنامههای پژوهش پاسخ دادند. تحلیل عاملی اکتشافی 2 عامل اجتناب از تجارب هیجانی و کنترل روی زندگی را گزارش دادند. همچنین همسانی درونی و ضریب تنصیف پرسشنامه در هر چهار گروه رضایتبخش بود (89/0-71/0). به علاوه، اجتناب تجربی از هیجان با نشانههای افسردگی و اضطراب، مشکل در تنظیم هیجان و شاخصهای ناراحتی در پرسشنامه سلامت روان رابطهی معنیداری را نشان داد. همچنین، نتیجهی روایی افتراقی نشان داد عامل اجتناب از تجارب هیجانی در دو گروه بالینی و غیربالینی تفاوت معنیداری دارد، ولی عامل کنترل روی زندگی تفاوت معنیداری در دو گروه نشان نداد. این پژوهش شواهد نویدبخشی را در مورد قابلیت کاربرد نسخه فارسی پرسشنامهی پذیرش و عمل در جمعیت عمومی ایران و افراد مبتلا به اختلال افسردگی و اختلال اضطراب فراگیر فرآهم میآورد.
The Main purpose of the present study was assessing psychometric properties of Persian version of Acceptance and action Questionnaire-II (AAQ-II). After forward- translation and backward-translation, data was gathered at three stages. At first stage, The AAQ-II was administered to 192 students of Tehran University and students of Tehran University of Medical science. At second stage, 158 of Tehran inhabitant completed AAQ-II, BDI-II, BAI, GHQ-28, and DERS. At third stage, two clinical groups Diagnosed with Depression Disorder (n=30) and Generalized Anxiety Disorder (n=30) answered the questionnaires. Exploratory Factor Analysis identified two factors of Avoidance of Emotional Experiences and Be in Control of Life. Internal consistency was satisfactory (0.71 to 0.89). Moreover, avoidance of emotional experiences correlated significantly with depressive and anxiety symptoms as well as poor mental health. Furthermore, Discriminate Validity revealed that there is a significance difference between two clinical and nonclinical groups in avoidance of emotional experiences, but there is no significance difference between these groups in Be in Control of Life. This research provides promising evidence about psychometric properties of Persian version of Action and Acceptance Questionnaire-II in Iranian general population as well as patients with depression disorder and generalized anxiety disorder.
