نقش واسطه‌ای کارکردهای خانواده برای تابآوری فردی و باورهای معنوی و دلزدگی زناشویی
محورهای موضوعی : روش ها و مدل های روانشناختی
بهناز عبادت پور
1
(دانش‌آموخته‌ی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.)
شکوه نوابی نژاد
2
(گروه مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)
عبداله شفیع آبادی
3
(گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.)
محمدرضا فلسفی نژاد
4
(گروه سنجش و اندازه‌گیری، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.)
کلید واژه: دلزدگی زناشویی, کارکرد خانواده, تابآوری فردی, باورهای معنوی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تدوین الگویی برای پیش‌بینی دلزدگی زناشویی بر مبنای کارکرد خانواده، تابآوری فردی و باورهای معنوی انجام شد. روش پژوهش همبستگی است. جامعهی آماری شامل کارکنان متاهل مناطق بیست و دوگانه شهرداری شهر تهران و همسران آنان که حداقل سه سال از زندگی مشترک آنها سپری شده در سال 1390 بود. نمونهی مورد مطالعه شامل 500 زوج بوده که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده ابزار سنجش عملکرد خانواده، مقیاس دلزدگی زناشویی، پرسشنامهی تابآوری و پرسشنامهی معنویت/دینداری است. یافتهها نشان داد که کارکرد خانواده، تابآوری فردی و باورهای معنوی تاثیر منفی و معنیداری در کاهش دلزدگی زناشویی داشت. همچنین تابآوری فردی و باورهای معنوی با واسطهی کارکرد خانواده، دلزدگی زناشویی را کاهش میدهد. نتایج بهدست آمده از تحلیل مسیر نشان داد که کارکرد خانواده، تابآوری فردی و باورهای معنوی، دلزدگی زناشویی را پیش‌بینی میکند و مدل از برازش مناسبی برخوردار است. در مجموع نتایج نشان داد که تابآوری فردی، باورهای معنوی و کارکرد خانواده بهطور مستقیم و غیر مستقیم در کاهش دلزدگی زناشویی موثر است. اما تاثیر تابآوری فردی بر کارکرد خانواده در کاهش دلزدگی زناشویی بیشتر است. بنابراین توجه به نقش تابآوری در کارکرد زناشویی و شیوههای افزایش تابآوری در زوجین مفید به نظر میرسد.
The aim of this research was to formulate a pattern to predict marital burn out based on family function, individual resilience and spiritual beliefs. The method applied in this research was correlation. The statistical population included the married personnel working in 22 Districts of Tehran Municipality together with their wives/husbands in the year 2011, the couples got married with a minimum of 3 years. The sample studied included 500 couples and they were selected by cluster random sampling. The assessment tools were family function, marital burn out scale, resilience inventory and spiritual/religiosity. The path analysis was used for analyzing data. The findings showed that family function, individual resilience and spiritual beliefs had negative significant effect on decreasing marital burn out and that individual resilience and spiritual beliefs via family function decrease the marital burn out. The findings resulted from path analysis showed that family function, individual resilience and spiritual beliefs are able to predict marital burn out. The findings also showed that the model fitted in a good manner. The findings revealed that individual resilience, spiritual beliefs and family function have effect on marital burn out, whether directly or indirectly, but the effect of individual resilience on family function in terms of marital burn out was more in comparison with other elements; thus, paying attention to the role of resilience in marital burn out and finding methods to increase the degree of resilience in couples and family had to be noticed.
