آثار اصلاح یارانهی غذا بر تولید و سهم عوامل تولید در ایران: کاربرد مدل تعادل عمومی قابل محاسبه
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی
آیت اله کرمی
1
(استادیار گروه اقتصادکشاورزی دانشگاه یاسوج)
بهاءالدین نجفی
2
(استاد بخش اقتصادکشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.)
عبدالکریم اسماعیلی
3
(دانشیار بخش اقتصادکشاورزی دانشگاه شیراز)
کلید واژه: ایران, تعادل عمومی قابل محاسبه, یارانهی غذا,
چکیده مقاله :
پرداخت یاران هها یکی از سیاستهای حمایتی دولت از بخشهای اجتماعی و اقتصادی م یباشد و یکی از اهداف اجتماعی برقراری یارانه، حمایت از اقشار محروم، کاهش فاصلهی طبقاتی و افزایش رفاه عمومی است. بخش اصلی یارانهی غذا در ایران به صورت همگانی بوده و باعث افزایش هزینههای دولت شده است. در این مطالعه، آثار اصلاح یارانهی غذا در حالتهای گوناگون بر تولید و سهم عوامل با بکارگیری مدل تعادل عمومی قابل محاسبه بر پایهی ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1380 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی نشان داد به استثنای سیاست پرداخت نقدی که باعث افزایش تولید کالاهای غیرکشاورزی میشود، سایر سیاستها منجر به کاهش تولید همهی کالاهای مورد بررسی میشود. تمامی سیاستها درآمد نیروی کار را کاهش داده که این مسئله ناشی از کاهش تولید در بخشهای گوناگون و در نتیجه کاهش تقاضای نیروی کار میباشد، اما در مورد سرمایه، سیاستهای حذف و هدفمندی کالایی یارانهی غذا در ایران درآمد سرمایه را کاهش داده و سیاستهای پرداخت نقدی یارانهی غذا به شکل هدفمند و غیر هدفمند منجر به افزایش درآمد این عامل تولید میشود. لذا، سیاستهای هدفمندی یارانهی غذا به دلیل اینکه کمترین پیامد منفی بر تولید را داشته و از سوی دیگر، باعث حمایت از اقشار نیازمند جامعه و کاهش مخارج دولت میگردد، پیشنهاد شده است.
The major part of the subsidy in Iran is general and not targeted and it is believed to be ineffective and costly. In recent years, the government has taken steps toward reforming food subsidy. The aim of this study was to investigate impacts of Iranian food subsidy reform policies on production and share of production factors using Computable General Equilibrium Model. (CGE). The results showed that cash food subsidy would increase production in non-agriculture sector. Cash and food stamps subsidies would reduce share of labor income that cause production in various sectors to reduce. Also targeting and non-targeting food subsidies cause a slight increase in share of capital income. It is suggested that in implementing subsidy reform their effects on macroeconomic variables should be considered. Finally, targeted food subsidy programs were recommended because they had least negative effects on production and would reduce government expenditure substantially.