تحلیل تاب‌آوری سکونت‌گاه‌های روستایی در برابر مخاطرات خشکسالی مطالعه موردی: روستاهای شهرستان کوار، استان فارس
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ایمحمد شعبانی 1 , محسن ملکی 2 , مرضیه مسیبی 3
1 - استادیار گروه مهندسی آب، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران.
2 - استادیار گروه منابع طبیعی، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی، خلخال، ایران.
3 - استادیار گروه منابع طبیعی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران.
کلید واژه: خشکسالی, تاب‌آوری, سکونت‌گاه‌های روستایی, شهرستان کوار,
چکیده مقاله :
اثرات گسترده خشکسالی بر روی زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم به عنوان یکی از چالش‌های پیش روی جوامع بشری محسوب می‌شود. پژوهش حاضر، به دنبال تعیین و سنجش تاب‌آوری خانوارهای روستایی در شهرستان کوار استان فارس با رویکرد بررسی سرمایه‌ها است. در این مطالعه، تاب‌آوری جامعه مورد بررسی در مواجهه با خسارات اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، زیرساختی، کالبدی بررسی شد. داده‌های مورد نیاز (52 متغیر در بعدهای مورد نظر) بر مبنای اکتشافی و با استفاده از پرسش‌نامه جمع آوری شده است. جامعه آماری از بین 198 نفر از نخبگان محلی شامل دهیاران، اعضای شورای اسلامی و معتمدان محلی انتخاب شد. نمونهها در محدوده شهرستان کوار استان فارس زندگی میکردند که با استفاده از روش کوکران تعداد 131 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری t تک‌نمونه‌ای، روش رگرسیون چندمتغیره و ضریب همبستگی در نرم‌افزار SPSS 21 تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از اولویت‌بندی سرمایه‌ها از نظر میانگین امتیازات نشان داد که سرمایه‌های کالبدی، اجتماعی، زیست‌محیطی، اقتصادی و زیرساختی به ترتیب بیشترین تا کمترین اولویت را در تاب‌آوری منطقه در برابر بلای خشکسالی دارند. بین متغیرهای اجتماعی، اقتصادی و کالبدی و تاب‌آوری روستاییان در برابر خشکسالی همبستگی وجود دارد. عامل اقتصادی، تاثیر بیشتری بر تاب‌آوری در برابر خشکسالی دارد. عوامل اجتماعی و کالبدی نیز تأثیر مثبتی بر توانایی جامعه برای مقابله با خشکسالی داشته و منجر به بهبود تاب‌آوری شده است. بنابراین هر چه منابع درآمد، دسترسی به زمین، دسترسی به آب و بهره‌مندی از اعتبارات بیشتر باشد، تاب‌آوری خانوارها در برابر خشکسالی کشاورزی و ظرفیت انطباق با آن بالاتر خواهد بود. همچنین توصیه می‌شود از طریق بهبود آموزش، آگاهی، هشدار اولیه مناسب، روابط اجتماعی قوی‌تر و تنوع منابع درآمدی، تاب‌آوری منطقه در برابر خشکسالی ارتقا یابد.
The widespread effects of drought on the social and economic people life are considered as one of the challenges facing human societies. The present study sought to determine and measure the household resilience in the Kavar city in Fars province by means of a capital approach. In this study, the resilience of society in the face of economic, social, environmental, infrastructure, structural and physical damage were investigated. The required data (52 variables in the desired dimensions) have been collected based on exploratory method and questionnaire. The statistical population includes 198 people from the local elite, including villagers, the Islamic Council and local trustees.The samples are living in Kavar city of Fars province, using Cochran method 131 farmers were selected as a statistical sample. The data were analyzed using one-sample t-test as well as regression and correlation coefficient analytic techniques in SPSS21 software. The results of capital prioritization in terms of average scores showed that physical, social, environmental, economic and infrastructure capitals have the highest to lowest priority in the resilience of the region against drought disasters. The economic factor has a greater impact on drought resilience. The social and structural-physical factors have also, however, had a positive impact on the ability of the community to deal with drought, leading to some improvement in resilience. Therefore, the more sources of income, access to land and water and benefit from credits, then the resilience of households against drought and the capacity to adapt to it will be higher. It is also recommended to improve the resilience of the region against drought through improved education, awareness, proper early warning, stronger social relations and diversification of income sources.
_||_
