طراحی مدلی به منظور سطح بندی عوامل تاب آوری سازمانی در شرکت های دانش بنیان صنعت پلاستیک
محورهای موضوعی : مدیریت کسب و کارمحسن هاشمی 1 , جلال حقیقت منفرد 2 , ابوالقاسم سرآبادانی 3
1 - گروه مدیریت صنعتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه مدیریت صنعتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه مدیریت و فناوری اطلاعات، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
کلید واژه: تاب آوری سازمانی, ساختاری تفسیری, شرکت دانش بنیان, صنعت پلاستیک,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف طراحی مدلی به منظور سطح بندی عوامل تاب آوری سازمانی در شرکت های دانش بنیان صنعت پلاستیک انجام شده است. مطالعه به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش کتابخانه ای پیمایشی است. این پژوهش به صورت آمیخته کیفی- کمی انجام شده است. در بخش کیفی روش تم و در بخش کمی روش معادلات ساختاری- تفسیری(ISM) انجام شده است. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخت استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن دارد در بخش کیفی 4 بعد(محیطی، سازمانی، مدیریتی، فردی) شناسایی شده است، که هر بعد شامل مولفه می باشد. در بخش کمی به سطح بندی ابعاد و مولفه¬ها پرداخته شده است. در بخش سطح بندی ابعاد ابعاد در 3 سطح قرار گرفته اند. در سطح سوم بعد محیطی قرار دارد. بعد محیطی تاثیر گذار ترین مولفه می¬باشد. سطح سوم بر سطح دوم یعنی مولفه های فردی، مدیریتی و سازمانی تاثیرگذار می باشد. مولفه های سطح دوم یعنی مولفه های فردی، مدیریتی و سازمانی، بر سطح اول یعنی مولفه ی تاب آوری سازمانی تاثیرگذار است.
This research has been done with the aim of designing a model for leveling organizational resilience factors in knowledge-based companies in the plastic industry. The study is applied in terms of purpose and survey in terms of library method. This research has been done in a qualitative-quantitative way. In the qualitative part, the theme method and in the quantitative part, the Structural-Interpretive Equations (ISM) method has been used. The research tool was used in the qualitative part of the semi-structured interview and in the quantitative part of the researcher-made questionnaire. The results of the research indicate that 4 dimensions (environmental, organizational, managerial, individual) have been identified in the qualitative section, and each dimension includes a component. In the quantitative section, the leveling of dimensions and components has been discussed. In the leveling section, the dimensions are placed in 3 levels. It is located on the third level of the environmental dimension. The environmental dimension is the most influential component. The third level affects the second level, i.e., individual, managerial and organizational components. The components of the second level, i.e., the individual, managerial and organizational components, influence the first level, i.e., the organizational resilience component.
1) امیری، مقصود، صالحی ابرقویی، محمدعلی (1396) تاب آوری سازمانی، کنفرانس پارادایم های نوین مدیریت و علوم رفتاری، تهران، دبیرخانه دائمی کنفرانس.
2) برزگرپیر، سعید، علوی متین، یعقوب، بافنده، علیرضا، محمودزاده، مرتضی (1401) ارائه مدل علی ارتقاء تاب آوری جامعه با رویکرد تحلیل تم و مدلسازی ساختاری- تفسیری در کلانشهر تبریز، پژوهش¬های مدیریت راهبردی، 87، (28)، 129-154
3) حافظ نیا، محمدرضا (1397) مقدم های بر روش تحقیق در علوم انسانی، چاپ بیست و چهارم، تهران، انتشارات سمت.
4) حسینی،ابوالحسن،بازیار،فاطمه(1398). تاب آوری سازمانی از منظر کارکنان بااستعداد و مدیران سازمان.مطالعات مدیریت.21(98).9-30.
5) محمدی،حامد(1398). ارائه الگوی تاب آوری سازمانی در شرکت های تولیدی با رویکرد داده بنیاد. پژوهش های مدیریت عمومی.12(43).1-26.
6) هاشمی، محسن، حقیقت منفرد، جلال، سرآبادانی، ابوالقاسم (1401)، مدل ارزیابی تاب آوری سازمانی در شرکتهای دانش بنیان صنعت پلاستیک، پژوهش¬های مدیریت راهبردی، 28، (85)، 155-178
7) Caroline Orchiston, Girish Prayag, Charlotte Brown, (2016), "Organizational resilience in the tourism sector", Research Notes and Reports/Annals of Tourism Research, 56, 128–163.
8) Collings, D. G., & Mellahi, K. (2009). Strategic Talent Management: A Review and Research Agenda. Human Resource Management Review, 19(4), 304-313.
9) Doorn, N. (2017). Resilience indicators: Opportunities for including distributive justice concerns in disaster management. Journal of Risk Research, 20(6), 711-731.
10) Duchek, Stephanie; Raetze, Sebastian; Scheuch, Ianina (2020): The role of diversity in organizational resilience: a theoretical framework, Business Research, ISSN 2198-2627, Springer, Heidelberg, Vol. 13, Iss. 2, pp. 387-423, https://doi.org/10.1007/s40685-019-0084-8.
11) Ingram, T.; Wieczorek-Kosmala, M.; Hlaváček, K. (2023). Organizational Resilience as a Response to the Energy Crisis: SystematicLiteratureReview. Energies , 16, 702. https://doi.org/10.3390/en1602070
12) Johnson, T. and et al. (2017). The Role of Operations Management in Building Organizational Resilience. In Williams, G. (Ed.), Organizational Resilience: Concepts, Integration, and Practice (pp. 189-206). New York: Routledge.
13) Juhani Latvakoski, Risto Öörni, Toni Lusikka, Jaana Keränen,Evaluation of emerging technological opportunities for improving risk awareness and resilience of vulnerable people in disasters,International Journal of Disaster Risk Reduction,Volume 80,2022,
14) Kerr, Howard. "Organizational resilience." Quality 55.7 (2016): 40.
15) Lopez-Narvaez, S.C. (2020). The Role of Management in Building Organizational Resilience. Strategic Management Journal, 41(3), 523-536.
16)Masten, Ann S., et al. "Resilience in development and psychopathology: Multisystem perspectives." Annual Review of Clinical Psychology 17 (2021): 521-549.
17) Mc Carthy, I. P., Collard, M., & Johnson, M. (2017). Adaptive organizational resilience: an evolutionary, Perspective Current Opinion in Environmental Sustainability, 28: pp. 33–40.
18) McManus, Sonia & Seville, Erica & Vargo, John & Brunsdon, David. (2008). Facilitated Process for Improving Organizational Resilience. Natural Hazards Review. 9. 10.1061/(ASCE)1527-6988(2008)9:2(81).
19) Mizushima, K., & Sawada, Y. (2020). A review of the literature on organizational resilience and its implications for Japanese corporations. Asian Business & Management, 19(4), 396-422.
20) Richtnér, Anders & Löfsten, Hans. (2014). Managing in turbulence: How the capacity for resilience influences creativity. R&D Management. 44. 10.1111/radm.12050.
21) Tracey Shannon, (2015), Organizational Resilience Indicators Based on a Salut genic Orientation, A thesis submitted to the Telfer School of Management in conformity with the requirements for the degree of Master of Science in Health Systems, University of Ottawa, Canada.
22) Wilson, Robert Lee. Organizational resilience models applied to companies in bankruptcy. University of Maryland University College, 2010.
23) Witmer, Hope & Mellinger, Marcela. (2016). Organizational resilience: Nonprofit organizations' response to change. Work (Reading, Mass.). 54. 10.3233/WOR-162303.
24) Zhao Kang, Kumar Akhil, Terry P. Harrison, John Yen, (2011), "Analyzing the Resilience of Complex Supply Network Topologies Against Random and Targeted Disruptions", IEEE Systems Journal, vol. 5, no. 1
