تأثیر آموزش کارآفرینی مبتنی بر عمل بر رفتارکارآفرینانه با توجه به نقش میانجی قصد کارآفرینی و جهت‌گیری کارآفرینانه
محورهای موضوعی : مدیریت تولید
1 - کارشناس ارشد کارآفرینی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.
2 - استادیار گروه مدیریت. واحد چالوس ، دانشگاه آزاد اسلامی. چالوس. ایران
کلید واژه: آموزش, رفتار کارآفرینانه, قصد کارآفرینانه, کارآفرینانه, جهت‌گیری کارآفرینانه,
چکیده مقاله :
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش کارآفرینی مبتنی بر عمل بر رفتارکارآفرینانه با توجه به نقش میانجی قصد کارآفرینی و جهت‌گیری کارآفرینانه می‌باشد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها پیمایشی- توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در مراکز رشد دانشگاه فردوسی مشهد است که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان، تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شده‌اند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش عبارت از چهار پرسشنامه جهت‌گیری کارآفرینانه بولتون و لین (2012)، قصد کارآفرینی لینان و چن (2009)، رفتار کارآفرینانه اسشمیدث و همکاران (2018) و آموزش کارآفرینی بوبکر و همکاران (2022) می‌باشد. ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه مورد تأیید واقع شد و برای روایی محتوایی پرسشنامه از شاخص CVR استفاده شده است. داده‌ها به وسیله نرم‌افزار SPSS25 و Smart PLS3 با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شده است و نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که از میان مؤلفه‌های موجود جهت‌گیری کارآفرینانه نه تنها بر رفتار کارآفرینانه تأثیر مثبت و مستقیم دارد بلکه رابطه میان آموزش کارآفرینانه بر رفتار کارآفرینانه را نیز میانجی‌گری می‌کند در صورتی که قصد کارآفرینی این تأثیر را بر رفتار کارآفرینانه نداشته و به دنبال آن رابطه میان میان آموزش کارآفرینانه بر رفتار کارآفرینانه را نیز میانجی‌گری نمی‌کند.
The main purpose of the current research is to investigate the effect of practice-based entrepreneurship education on entrepreneurial behavior with regard to the mediating role of entrepreneurial intention and entrepreneurial orientation. The present study benefits from applied methodology for its purpose and is based on field research. The statistical population of the present study includes the employees of knowledge enterprises located at Development Centers of Ferdowsi University of Mashhad. Using simple random sampling method and based on Morgan table, 200 individuals were selected as the statistical sample of the study. In order to collect data for the present study, Bolton and Lane Entrepreneurship Orientation (2012), Linan and Chen Entrepreneurship Intention (2009), Schmitt et al. Entrepreneurial Behavior (2018) and Boubker et al. Entrepreneurship Education (2022) questionnaires were used. Research data was analyzed using management applied software, including SPSS25 and PLS3. Results showed that among the existing components, entrepreneurial orientation not only has a positive and direct effect on entrepreneurial behavior, but also mediates the relationship between entrepreneurial education and entrepreneurial behavior. However, entrepreneurial intention does not have such effect on entrepreneurial behavior and as the result does not mediate the relationship between entrepreneurial education and entrepreneurial behavior.
_||_
