بررسی میزان آلودگی زنبورستان‏های شهرستان میانه به انگل‏های نوزما، واروا و آکاراپیس

محورهای موضوعی :

جابر داودی ¹ (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه)
اکبر نادری ² (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه)
فریبا محمدپور ³ (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه)
شهرام گلزار ادبی ⁴ (کارشناس ارشد، معاونت امور دام سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان شرقی)
علی فرامرزی ⁵ (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه)

تاریخ دریافت : 1387/02/23 تاریخ پذیرش : 1387/10/12 تاریخ انتشار : 1387/11/01

کلید واژه: زنبور عسل, میانه, انگل, نوزما, واروا, ‌ آکاراپیس, کندو,

چکیده مقاله :

با توجه به این که نوزوما،‌ واروا و آکاراپیس از انگل های مهم زنبور عسل در ایران به شمار می روند و پراکندگی وسیعی دارند، لذا تحقیقق حاضر به منظور بررسی میزان آلودگی زنبورستان های منطقه میانه به این انگل ها انجام شد. برای این منظور به طور تصادفی از 150 کندوی موجود در 30 زنبورستان مختلف نمونه برداری شد. نمونه ها برای انجام بررسی های میکروسکوپی به آزمایشگاه منتقل شدند. از 150 کندو تعداد 129 کندو (81%) آلوده به نوزما، 7 کندو (43/4%) آلوده به واروا بودند و در بین کندوهای مورد مطالعه کندوی آلوده به کنه آکاراپیس مشاهده نشد. بر اساس نتایج این تحقیق، میزان آلودگی زنبورستان های شهرستان میانه به نوزما بالا می باشد و توصیه می شود سازمان دامپزشکی اقداماتی در خصوص پیشگیری از گسترش و کنترل این انگل به عمل آورد.

چکیده انگلیسی:

Infection rate of suburb bee hives to parasites Nosema apis, Varroa spp. and Acarapis woodi was evaluated in Miyaneh region, because of their importance and high distribution in Iran. For this reason, 150 hives were chosen randomly from 30 different bee farms. Selected bee hives were transferred to laboratory for light microscopic examination. From 150 studied hives, 129 hives (81%) were infected to Nosema apis, 7 hives (4.43%) were infected to varroa spp. and did not observed any infected hives to Acarapis woodi. According to the results, bee hives had high infection rate to Nosema apis and so, planning management programs for parasite control and preventing its spreading is necessary by veterinary organization.

منابع و مأخذ:

1- بهمنی، ح.، ر. بحرینی، غ. طهماسبی و ف. خزدوزی. 1382. بررسی آلودگی کلنی‏های زنبور عسل به کنه واروا و لارو و سوسک تاولی در استان کردستان. پنجمین سمینار پژوهشی زنبور عسل ایران. مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، صفحه 52.

2- شهرستانی، ن. 1366. زنبور عسل و پرورش آن. انتشارات سپهر، چاپ چهارم، 356 صفحه.

3- علمی، م.، غ. طهماسبی، ک. ناظر عدل و س. اهری زاد. 1382. تأثیر میزان ذخیره گرده کلنی‏ها روی رفتارهای بهداشتی حذف شفیره‏های مرده و نظافت‏گری زنبور عسل علیه کنه واروا. پنجمین سمینار پژوهشی زنبور عسل ایران. مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، صفحه 129.

4- علمی، ‌م.،‌ ا. شاددل و ن. ماهری.‌ 1386. بررسی رفتارهای بهداشتی توده زنبور عسل آذربایجان شرقی در مقابل کنه واروآ. دومین گنکره علوم دامی و آبزیان کشور. مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، صفحه 29.

5- قرشی، م. ح. 1375. بررسی پرورش زنبور عسل و آفات و دشمنان آن در منطقه زنجان، پایان‏نامه دوره دکتری دامپزشکی، دانشگاه تهران، شماره 1551، 150صفحه.

6- مصدق، م. س. و ع. کمیلی بیرجندی. 1368. کنه‏های زیان‏آور زنبور عسل. مرکز انتشارات و چاپ دانشگاه شهید چمران، 180 صفحه.

7- هاشم‏زاده فرهنگ،‌ ح.، ش. شیرازی، ع. ناموران، ع. خدادادی و پ. شهبازی.‌ 1368. بررسی میزان آلودگی مزارع زنبور عسل اطراف شهرستان‏های تبریز و مشکین‏شهر به انگل Nosema apis. دومین گنکره علوم دامی و آبزیان کشور. مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور، صفحه 32.

8. Bailey, L. 1965. The effect of Acarapis woodi on honey bees from North America. Journal of Apicul Research 12: 32-39.

9. Crane, E. 1984. Living with varroa in Japan. Bee World 65:149-150.

10. Dietz, A. 1989. The geographical distribution and levels of infestation of the mite varroa jacobsoni in honey bee colonies in Argentina. American Bee Journal 126:49-51.

11. Higes, M. 2005. The bee dying syndrome in Spain. Vida Apicola 133: 15-21.

12. Webster, T. C. 2004. Nosema apis infection in worker and queen Apis mellifera. Apidologie 35: 49-54.