فراوانی جمعیت بیفیدوباکتریوم لانگوم و بیفیدوباکتریوم بیفیدوم درروده مبتلایان به چاقی مفرط قبل و بعد از جراحی معده
محورهای موضوعی : میکروبیولوژی
کیمیا گلستان فر
1
,
لعیا تکبیری اسگویی
2
,
الهام سیاسی تربتی
3
,
حسین خدابنده شهرکی
4
1 - دانشجوی دکتری،گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامي، شهرکرد، ايران
2 - استادیار گروه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
3 - استادیار گروه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
4 -
کلید واژه: چاقی مفرط, جراحی معده, بیفیدو باکتریوم لانگوم , بیفیدوباکتریوم بیفیدوم,
چکیده مقاله :
چاقی یک بیماری مزمن چند عاملی مرتبط با ژنتیک می‌باشد. جهت بررسی بیشتر، در مطالعه حاضر جمعیت دو گونه بیفیدوباکتریوم لانگوم و بیفیدوباکتریوم بیفیدوم قبل و بعد از عمل جراحی باریاتریک، به یکی از دو روش بای پس یا اسلیو مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 30 فرد مبتلا به چاقی مفرط با شاخص توده بدنی 30 و بالاتر که کاندید جراحی باریاتریک با یکی از دو روش بای پس یا اسلیو بودند، همراه با ۱۸ فرد سالم بعنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌های مدفوع پس از جمع¬آوری، با استفاده از کیت مخصوص استخراج DNA مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اطمینان از غلظت و خلوص DNA استخراج شده، با استفاده از روش Real-time PCR جمعیت دو باکتری فوق در نمونه‌های بیماران (قبل و بعد از جراحی) و نمونه‌های سالم درگروه کنترل تعیین گردید. در مطالعه حاضر میانگین جمعیت دو باکتری بیفیدوباکتریوم لانگوم و بیفیدو باکتریوم بیفیدوم در افراد مورد بررسی، قبل و بعد از انجام عمل باریاتریک در گروه کنترل از دو گروه دیگر (بای پس و اسلیو) به میزان قابل توجهی بیشتر بود(P<.05). در صورتی که میانگین این باکتری در افراد مورد بررسی بعد از انجام عمل باریاتریک در گروه اسلیو از گروه بای پس بیشتر بود(P<.05). همچنین میزان باکتری بیفیدوباکتریوم لانگوم قبل و بعد از عمل جراحی در گروه اسلیو از گروه بای پس بیشتر بود(P<.05). بطور کلی بعد از انجام عمل باریاتریک به هر دو روش بای پس و اسلیو، میانگین باکتری‌های بیفیدو باکتریوم لانگوم و بیفیدوباکتریوم بیفیدوم نسبت به قبل از عمل کاهش یافت و این کاهش در گروه تحت عمل بای پس محسوس‌تر بود(P< .05). با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد کاهش وزن بواسطه جراحی می تواند در تغییر میزان باکتری‌های موجود در میکروبیوتای روده تاثیر بسزایی داشته باشد.
Introduction: Obesity is a chronic multifactorial disease related to genetics. Studies have shown that in obese people the quantity and quality of the intestinal microbiota population differs from that of healthy individuals. For further clarification in the present study, the populations of Bifidobacterium langum and Bifidobacterium bifidum were examined before and after bariatric surgery (either RYGB or Sleeve). Material and Methods: In this study, 30 obese individuals who were candidates for bariatric surgery using either RYGB or Sleeve particepated in the examination along with 18 healthy controls. After collection, fecal samples were extracted using a special kit. After ensuring the concentration and purity of the extracted DNA using real-time PCR method, the population of the above two bacteria in patient samples (before and after surgery) and healthy control samples were determined. Results: In the present study, the mean populations of Bifidobacterium longum and Bifidobacterium bifidum in the subjects before and after bariatric surgery in the control group were significantly higher than the other two groups (RYGB and Sleeve) (P <.05). In the RYGB group, the mean population of Bifidobacterium bifidum before bariatric surgery was higher than the Sleeve group. However, the mean population of this bacterium in the subjects after bariatric surgery in the Sleeve group was higher than the RYGB group (P <.05). Also, the population of Bifidobacterium longum before and after surgery in Sleeve group was higher than RYGB group (P <.05). In general, after bariatric surgery with both RYGB and Sleeve methods, the mean population of Bifidobacterium bifidum and Bifidobacterium langom decreased compared to before surgery and this decrease was more noticeable in RYGB group (P <.05). Conclusion: According to the results, it seems that weight loss through surgery can be effective in changing the quantity of bacteria in the intestinal microbiota.
1. Al-Isa, A. (1997a). Changes in body mass index (BMI) and prevalence of obesity among Kuwaitis 1980–1994. International journal of obesity, 21(12), 1093-1099.
2. Kopelman, P. G. (2000). Obesity as a medical problem. Nature, 404(6778), 635-643.
3. Zhao, L., & Fei, N. (2015). Obesity animal model and methods for making and using thereof: Google Patents.
4. Rosen, D., Dakin, G., & Pomp, A. (2009). Sleeve gastrectomy. Minerva chirurgica, 64(3), 285-295.
5. Hoy-Schulz, Y. E., Jannat, K., Roberts, T., Zaidi, S. H., Unicomb, L., Luby, S., & Parsonnet, J. (2016). Safety and acceptability of Lactobacillus reuteri DSM 17938 and Bifidobacterium longum subspecies infantis 35624 in Bangladeshi infants: a phase I randomized clinical trial. BMC complementary and alternative medicine, 16(1), 44.
6. Delzenne, N. M., & Cani, P. D. (2011). Interaction between obesity and the gut microbiota: relevance in nutrition. Annual review of nutrition, 31, 15-31.
7. Diamant, M., Blaak, E., & De Vos, W. (2011). Do nutrient–gut–microbiota interactions play a role in human obesity, insulin resistance and type 2 diabetes? Obesity reviews, 12(4), 272-281.
8. Everard, A., & Cani, P. D. (2013). Diabetes, obesity and gut microbiota. Best practice & research Clinical gastroenterology, 27(1), 73-83.
9. Nozari, N. J. G. (2018). Role of Gut Microbiota on Weight Regulation. 23(1), 7-17.
10. Hartstra, A. V., Bouter, K. E., Bäckhed, F., & Nieuwdorp, M. (2015). Insights into the role of the microbiome in obesity and type 2 diabetes. Diabetes care, 38(1), 159-165.
11. Sugahara, H., Odamaki, T., Fukuda, S., Kato, T., Xiao, J.-z., Abe, F., . . . Ohno, H. (2015a). Probiotic Bifidobacterium longum alters gut luminal metabolism through modification of the gut microbial community. Scientific reports, 5.
12. Ley, R. E., Turnbaugh, P. J., Klein, S., & Gordon, J. I. J. n. (2006). Human gut microbes associated with obesity. 444(7122), 1022-1023.
13. Pajecki, D., de Oliveira, L. C., Sabino, E. C., de Souza-Basqueira, M., Dantas, A. C. B., Nunes, G. C,Santo, M. A. (2019). Changes in the intestinal microbiota of superobese patients after bariatric surgery. Clinics, 74.
14. Ulker, I., & Yildiran, H. (2018). The effects of bariatric surgery on gut microbiota in patients with obesity: a review of the literature. Bioscience of microbiota, food and health, 18-018.
15. Santoro, M., Masciullo, M., Bonvissuto, D., Bianchi, M. L. E., Michetti, F., & Silvestri, G. (2013). Alternative splicing of human insulin receptor gene (INSR) in type I and type II skeletal muscle fibers of patients with myotonic dystrophy type 1 and type 2. Molecular and cellular biochemistry, 380(1), 259-265.
16. Million, M., Maraninchi, M., Henry, M., Armougom, F., Richet, H., Carrieri, P., . . . Raoult, D. (2012). Obesity-associated gut microbiota is enriched in Lactobacillus reuteri and depleted in Bifidobacterium animalis and Methanobrevibacter smithii. International journal of obesity, 36(6), 817-825.
17. Sokol, H., Pigneur, B., Watterlot, L., Lakhdari, O., Bermúdez-Humarán, L. G., Gratadoux, J.-J., . . . Corthier, G. (2008). Faecalibacterium prausnitzii is an anti-inflammatory commensal bacterium identified by gut microbiota analysis of Crohn disease patients. Proceedings of the National Academy of Sciences, 105(43), 16731-16736.
18. An, H. M., Park, S. Y., Lee, D. K., Kim, J. R., Cha, M. K., Lee, S. W., . . . Ha, N. J. (2011). Antiobesity and lipid-lowering effects of Bifidobacterium spp. in high fat diet-induced obese rats. Lipids in health and disease, 10(1), 1-8.
