بررسی حافظه ی شرح‌حال در نوجوانان مهاجر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه(PTSD)
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
مصطفی احدی
1
(
دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
)
علیرضا مرادی
2
(
دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
)
جعفر حسنی
3
(
دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران
)
کلید واژه: اختلال استرس پس از سانحه (PTSD), حافظه ی شرح‌حال, نوجوانان مهاجر,
چکیده مقاله :
اختلال استرس پس از سانحه، اختلالی است که به وسیله ی تجربه ی مجدد مداوم، اجتناب، بیش انگیختگی و نشانه‌های شناختی و عاطفی در پاسخ مستقیم یا غیرمستقیم مواجه‌شدن با حادثه‌ای تروماتیک، مشخص می‌شود. اختلال استرس پس از سانحه، موجب پدید آیی مشکلات متعددی در رفتار می شود. اگرچه افراد بزرگسال مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، از اختلال در حافظه رنج می‌برند اما در زمینه ی کودکان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، اطلاعات کمی در دست است. هدف پژوهش حاضر، بررسی حافظه ی شرح‌حال در نوجوانان مهاجر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود. بدین منظور، طی یک پژوهش مقایسه ای، 22 نفر نوجوان مهاجر مبتلا، به‌عنوان گروه هدف از نظر حافظه ی شرح‌حال، اضطراب و افسردگی، با 22 نفر نوجوان مهاجر فاقد ملاک‌های اختلال استرس پس از سانحه مقایسه شدند. مقایسه ی میانگین ها نشان داد که افراد با اختلال استرس پس از سانحه به‌طور معناداری در عملکرد حافظه ی شرح‌حال ضعیف‌تر از افراد عادی بودند درحالی‌که در افسردگی و اضطراب تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می‌کند که حافظه ی شرح‌حال در بررسی تشخیصی و درمانی اختلال استرس پس از سانحه به‌عنوان یک عامل مهم موردتوجه قرار گیرد.
Post-traumatic stress disorder is an anxiety disorder which is characterized by persistent re-experiencing, avoidance, arousal and cognitive and emotional symptoms in direct or indirect response while faced with traumatic events. Post-traumatic stress disorder, will cause several problems in behavior. Although adults with post-traumatic stress disorder suffer from memory impairment, but little information is available on children’s field suffering post-traumatic stress disorder. The purpose of this study was to evaluate autobiographical memory in the immigrant adolescents with traumatic stress disorder. For this purpose, in a comparative study, 22 young immigrants suffering the disease were selected as the target group, and they were compared to 22 young immigrant who did not have any criteria of post-traumatic stress disorder in terms of the autobiographical memory, anxiety and depression. Comparing the means indicated that people with post-traumatic stress disorder are significantly weaker than normal in the autobiographical memory function. While there was no significant differences between the two groups in terms of depression and anxiety. The current studies suggest that the autobiographical memory of post-traumatic stress disorder should be considered as an important factor in diagnostic and therapeutic study.
