پیوستها و گسستهای ساختاری در غزل مولانا
محورهای موضوعی : حماسه
1 - مدرس مرکز تربیت معلم شهید رجایی قزوین.
کلید واژه: ساختار ـ محور عمودی ـ وحدت تجربه ـ روایت ـ استعاره ـ فضاسازی,
چکیده مقاله :
غزل مولانا در بلندایی است که نقل و نه بعد از آن، نظیری برایش یافت نمیشود. شعری ساختمندکه بر محور عمودی زبان قوام یافته و از طریق روایتگری و تمثیلگویی و پرورش استعاره به وحدت و انسجام رسیده است، اما استحکام غزل مولانا بر موسیقی استوار است، و اگرچه وحدت معنایی و موسیقایی دارد و مضمونهای تخیلی و رنگارنگ، ولی نوعی گسست در تار و پود زیرینش دیده میشود. مقاله میکوشد نشانههایی از پیوستها و گسستهای ساختاری در غزلهای او را بیابد.
Mowlana’s ghazal is at such heights that one cannot find anything like it neither before nor after his time. A structured poem, made rich in vertical arrangement, achieved unity and coherence through use of narration, allegory, and metaphor. However, the strength of Mowlana’s ghazal lies in music. Despite having unity of meaning and rhythm, imaginative colorful themes a kind of inconsistency is found underlying its texture. This article attempts to cast light on those instances.
- کلیات شمس تبریزی، مولانا جلالالدین محمد بلخی، تصحیح و بازبینی، نوری، نظامالدین، تهران، انتشارات کتاب آبان، 1387.
_||_