بررسی مختصات توسعه آموزشی در آرای مصطفی ملکیان و سید جواد طباطبایی
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشیفتحعلی همتی 1 , کامجو رحمانی 2 , سید اسدالله اطهری 3
1 - دانشجوی دوره دکترای علوم سیاسی. گرایش مسایل ایران. رودهن. ایران
2 - دانشجوی دکترای علوم سیاسی، گرایش اندیشه سیاسی. دانشگاه ازاد اسلامی واحد تاکستان. ایران
3 - گروه علوم سیاسی. دانشگاه ازاد اسلامی واحد تاکستان. ایران
کلید واژه: اموزش, توسعه, ایران, مدرنیته,
چکیده مقاله :
مشکله توسعه آموزشی در ایران از زمان مدرنیته در ارای متفکران معاصر ایران مطرح شد که تاکنون ادامه داشته است. درواقع صورت بندی آرای روشنفکران ایران با توسعه آموزشی معنا یافته است. سوال و هدف محوری این پژوهش این است که توسعه در ارای متفکران متاخر ایران بخصوص در ارای مصطفی ملکیان و سید جواد طباطبایی باچه شاخص های تجلی یافته است. در جهت تجزیه و تحلیل این موضوع با بهره گیری از تحلیل گفتمانی می توان گفت که توسعه در آثار و نگرش ملکیان و طباطبایی با مدرنیته غربی از ابعاد اقتصادی و انسان شناختی معنا یافته است. ولی از زمینه اهداف توسعه، چگونگی توسعه، ارتباط بین دین و توسعه و دموکراسی و توسعه با مدرنیته غرب اختلاف بنیادین وجود دارد. همچنین باید گفت که رویکرد ملکیان به توسعه بر اساس توسعه انسانی، معنویت گرایی، اخلاقی زیستن و کاهش آلام شهروندان و دموکراسی اجتماعی است در حالی که توسعه در گفتمان طباطبایی بر محور سکولاریسم اجتماعی، دنیاگرایی، اقتدار دولت، سنت بعنوان میراث و تاکید بر توسعه اقتصادی متصور شده است.
The problem of educational development in Iran has been raised by contemporary thinkers of Iran since modernity, which has continued until now. In fact, the formulation of opinions of Iranian intellectuals has gained meaning with educational development. The central question and purpose of this research is that development has manifested indicators in the opinions of late Iranian thinkers, especially in the opinions of Mustafa Malekian and Seyyed Javad Tabatabai Bache. In order to analyze this issue by using discourse analysis, it can be said that the development in the works and attitude of Malikian and Tabatabai with western modernity is meaningful from economic and anthropological dimensions. However, there is a fundamental difference between the goals of development, the way of development, the relationship between religion and development, and democracy and development with Western modernity. It should also be said that Malikian's approach to development is based on human development, spiritualism, moral living and reducing the sufferings of citizens and social democracy, while development in Tabatabai's discourse is based on social secularism, secularism, government authority, tradition as heritage and emphasis on development. Economically conceived.
