طراحی الگوی ارزیابی آزمون‌های عملی سازمان فنی حرفه ای
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشی
1 - گروه مدیریت آموزشی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
2 - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی ، مرودشت، ایران
کلید واژه: طراحی, الگو, ارزیابی, آزمون های عملی, فنی و حرفه ای.,
چکیده مقاله :
آزمون‌های عملی در سازمان فنی حرفه‌ای ابزار حیاتی برای ارزیابی و اندازه‌گیری مهارت‌ها و دانش فنی کارکنان و داوطلبان محسوب می‌شوند. این آزمون‌ها به‌عنوان ابزار اصلی ارزیابی، معیارهای استاندارد و علمی را برای سنجش توانمندی‌های شغلی فراهم می‌کنند و در فرآیندهای جذب نیروی انسانی، ارتقاء کارکنان، و بهبود کیفیت خدمات، نقش مؤثری ایفا می‌کنند. هدف این پژوهش، طراحی الگوی ارزیابی آزمون‌های عملی سازمان فنی حرفه‌ای بوده است. روش پژوهش آمیخته (کمی و کیفی) است. حوزه پژوهش در بخش کیفی شامل صاحب‌نظران، متخصصان و مربیانی بوده است که تجربه در آزمون‌های عملی فنی و حرفه‌ای دارند. در این بخش از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شده و با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته داده‌ها جمع‌آوری شده‌اند. جامعه آماری در بخش کمی مشتمل بر مربیان و مهارت‌آموزان سازمان فنی حرفه‌ای استان فارس بوده و تعداد 306 نفر بر اساس جدول مورگان و به روش به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های ساخته‌شده برای جمع‌آوری داده‌های کمی استفاده شده و روایی و پایایی ابزار با استفاده از روش‌های معتبر ارزیابی شده است. تحلیل داده‌ها در هر دو بخش با استفاده از روش‌های مختلف انجام شده است؛ در بخش کیفی، از کدگذاری باز و محوری و در بخش کمی از تحلیل عاملی و معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل‌ها نشان می‌دهد که الگوی ارزیابی آزمون‌های عملی سازمان فنی حرفه‌ای باید تأکید بیشتری بر ابعاد مالی و تأمین بودجه، زیرساخت‌ها، مدیریت، طراحی و ساختار، ارزیابی و طرح‌های ارزیابی داشته باشد. ا
Practical exams in technical and vocational organizations are vital tools for assessing and measuring the skills and technical knowledge of employees and volunteers. Serving as the primary assessment tool, these exams provide standard and scientific criteria for measuring occupational competencies and play a crucial role in human resource recruitment, employee development, and service quality improvement processes. The objective of this research was to design a pattern for the evaluation of practical exams in technical and vocational organizations. The research method was mixed (quantitative and qualitative). In the qualitative section, the participants included experts, trainers, and practitioners with experience in technical and vocational practical exams. Purposeful sampling was used in this section, and data were collected through semi-structured interviews. The quantitative sample consisted of trainers and learners from the technical and vocational organization in Fars province, totaling 306 individuals selected randomly using the Morgan table. Constructed questionnaires were utilized to collect quantitative data, and the validity and reliability of the tool were assessed using valid evaluation methods. Data analysis was performed using various methods in both sections; qualitative analysis employed open and axial coding, while quantitative analysis utilized factor analysis and structural equation modeling. The results of the analyses indicate that the pattern for evaluating practical exams in technical and vocational organizations should place more emphasis on financial dimensions, budgeting, infrastructure, management, design, structure, evaluation, and assessment schemes. These findings will assist officials and policymakers in technical and vocational education in designing a more comprehensive and effective evaluation pattern.
