بررسی مقدماتی ساختار عاملی نسخه فارسی مقیاس تاب‌آوری (فرم کوتاه) در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی پایه چهارم تا ششم شهرستان ایذه
محورهای موضوعی :
صدیقه حیدری
1
(کاندیدای دکتری سنجش و اندازه‌گیری، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران.)
کلید واژه: ساختار عاملی, تاب‌آوری, دانش‌آموزان, دوره ابتدایی, ابزار اندازه‌گیری,
چکیده مقاله :
در علوم رفتاری جهت اندازه‌گیری یک رفتار یا متغیر، از ابزارهایی همانند پرسشنامه، چک لیست، سیاهه و یا مقیاس استفاده می‌شود. متغیر تاب‌آوری نیز از این موضوع مستثنی نیست اما ابزارهایی که تاکنون جهت اندازه‌گیری آن در کشور استفاده شده است، محدوده سنی 15 سال به بالا را ملاک قرار داده و برای این محدوده سنی هنجاریابی و بومی‌سازی شده‌اند. بنابراین در خصوص کودکان دوره ابتدایی (محدوده سنی 9 تا 12 سال) تاکنون هیچ ابزاری در کشور بومی‌سازی نشده است. از این‌رو، پژوهش حاضر با هدف معرفی و بومی‌سازی مقیاس تاب‌آوری دانش‌آموزان دوره ابتدایی انجام شد. جامعه مورد بررسی دانش‌آموزان دوره ابتدایی شهرستان ایذه و نمونه انتخابی 420 نفر دانش‌آموز دختر و پسر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 99-98 این شهر بودند که با توجه به شیوع ویروس کرونا به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. نرم‌افزار مورد استفاده در این پژوهش، نرم‌افزار آماری SPSS-26 و لیزرل 80/8 بوده است. جهت تحلیل داده‌های پژوهش از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد. یافته‌ها نشان داد نسخه فارسی مقیاس تاب آوری دارای ساختار عاملی معتبر و مطلوب با اتکا بر تاثیرپذیری از فرهنگ ایرانی بوده است. اعتبار این ابزار نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از 0.7 حاصل شد. پیشنهاد می‌شود پس از عبور از اپیدمی کووید-19 با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی شاخص‌های روانسنجی این مقیاس مجدد مورد بررسی قرار گیرد.
In behavioral sciences use tools such as questionnaires, checklists, inventory, or scales to measure a behavior or variable. The variable of resilience is no exception to this issue, but the tools that have been used to measure it in the country so far, the age range of 15 years and above have been the criteria and have been standardized and localized for this age range. Therefore, in the case of primary school children (in the age range of 9 to 12 years), no tools have been localized in the country so far. Therefore, the present study was conducted with the aim of introduction and cross-cultural adaptation of elementary course student resilience scale. The study population was the elementary school students of Izeh city and the selected sample was 420 boy and girl students studying in the 2019-2020 academic year of this city which were selected according to the epidemic of coronavirus in an accessible manner. The software used in this study was SPSS-26 and LISREL statistical software was 8.80. Exploratory and confirmatory factor analysis were used to analyze the research data. Findings showed that the Persian version of the resilience scale has a valid and desirable factor structure based on the influence of Iranian culture. The validity of this tool was obtained using Cronbach's alpha coefficient higher than 0.7. It is suggested that after passing the Covid-19 epidemic, psychometric indices of this scale be re-examined using random sampling.
_||_
