رابطه جامعه یادگیرنده حرفهای با نوآوری سازمانی با میانجیگری تسهیم دانش به منظور ارائه مدل در دانشگاههای آزاد اسلامی شهر تهران
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشیآزاده رضاپور مسگریان فرد 1 , ترانه عنایتی 2 , کیومرث نیازآذری 3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
2 - دانشیار گروه مدیریت آموزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
3 - استاد گروه مدیریت آموزشی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی ،ساری،ایران
کلید واژه: نوآوری سازمانی, تسهیم دانش, جامعه یادگیرنده حرفهای,
چکیده مقاله :
هدف: هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه جامعه یادگیرنده حرفهای با نوآوری سازمانی با میانجیگری تسهیم دانش به منظور ارائه مدل در دانشگاههای آزاد اسلامی شهر تهران بود. روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن را اعضای هیات علمی دانشگاههای آزاد شهر تهران به تعداد 1916 نفر تشکیل دادند که بر اساس فرمول کوکران، تعداد 320 نفر با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته جامعه یادگیرنده حرفهای با 87 سوال، پرسشنامه نوآوری سازمانی اسماعیل و همکاران (2002) با 33 سوال و پرسشنامه تسهیم دانش دیکسون (2000) با 15 سوال استفاده شد. روایی و پایایی ابزارها نیز مورد تأیید قرار گرفت.یافته ها: نتایج آزمون معادلات ساختاری نشان داد؛ بین جامعه یادگیرنده حرفهای با نوآوری سازمانی (ضریب استاندارد 710/0) و تسهیم دانش (ضریب استاندارد 586/0) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین تسهیم دانش با نوآوری سازمانی (ضریب استاندارد 701/) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: همچنین رابطه جامعه یادگیرنده حرفهای با نوآوری سازمانی با میانجیگری تسهیم دانش در دانشگاههای آزاد اسلامی شهر تهران مثبت و معنادار است و مدل ارائه شده نیز دارای برازش مناسب میباشد.
Purpose: The general purpose of this study was to investigate the relationship between professional learning community and organizational innovation through knowledge sharing in order to provide a model in Islamic Azad universities in Tehran.Methodology: This research was applied in terms of purpose and correlational in terms of descriptive method. The statistical population consisted of 1916 faculty members of Tehran Azad Universities. According to Cochran's formula, 320 people were selected as a sample by stratified random sampling. To collect data, a researcher-made questionnaire of the professional learning community with 87 questions, the Organizational Innovation Questionnaire of Ismail et al. (2002) with 33 questions and the Dixon Knowledge Sharing Questionnaire (2000) with 15 questions were used. The validity and reliability of the tools were also confirmed.Findings: The results of structural equation test showed; there is a positive and significant relationship between professional learning community with organizational innovation (standard coefficient 0.710) and knowledge sharing (standard coefficient 0.586). There is a positive and significant relationship between knowledge sharing and organizational innovation (standard coefficient / 701).Conclusion: Also, the relationship between professional learning community and organizational innovation mediated by knowledge sharing in Islamic Azad universities in Tehran is positive and significant and the presented model has a suitable fit.
_||_