تأثیر نوآوری در رویه های منابع انسانی بر بهبود عملکرد پایدار اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی با نقش میانجی مدیریت ارتباط با مشتری مبتنی بر هوش مصنوعی
محورهای موضوعی : مدیریت منابع انسانیسمیه محمودیان 1 , علی یعقوبی پور 2
1 - گروه مدیریت، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
2 - گروه مدیریت، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
کلید واژه: نوآوری منابع انسانی, ظرفیت¬های نوآوری, هوش مصنوعی, عملکرد پایدار اجتماعی.,
چکیده مقاله :
این پژوهش به بررسی تأثیر نوآوری در رویه¬های منابع انسانی بر بهبود عملکرد پایدار اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی با نقش میانجی مدیریت ارتباط با مشتری مبتنی بر هوش مصنوعی، می‌پردازد. نمونه داده¬ها شامل ۲۶۰ نفر از کارمندان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج است. ابزارگردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه¬های استاندارد ساختار مدیریت ارتباط با مشتری مبتنی بر هوش مصنوعی با استفاده از 9 گویه ( چاترجی و همکاران، 2021)، نوآوری در رویه های منابع انسانی با استفاده از 21 گویه ( آگراوال و همکاران، 2017) وعملکرد پایداری اجتماعی شامل 7 گویه (مانی و همکاران، 2018 و کاپیتان و همکاران، 2019) بود. داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و کمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته¬ها نشان داد نوآوری ها در رویه های منابع انسانی به طور مستقیم و غیر مستقیم بر عملکرد پایدار اجتماعی از طریق میانجیگری ظرفیت های نوآوری تأثیر می¬گذارد. این نتایج به اثربخشی توسعه بلندمدت و عملکرد کمک می¬کند، زیرا در عصر نوآوری دیجیتال ، عوامل بنیادی منابع انسانی و ظرفیت های نوآوری در محیط رقابتی فعلی تشدید می-شوند.
Abstract This research examines the impact of innovation in human resources procedures on improving the sustainable social performance of the University of Medical Sciences with the mediating role of customer relationship management based on artificial intelligence. The data sample includes 260 employees of Yasouj University of Medical Sciences. Information gathering tools include standard questionnaires of customer relationship management structure based on artificial intelligence using 9 items (Chatterjee et al., 2021), innovation in human resources procedures using 21 items (Agrawal et al., 2017) and social sustainability performance. It included 7 items (Mani et al., 2018 and Kapitan et al., 2019). Data were analyzed using structural and quantitative equation modeling. The findings showed that innovations in human resources procedures directly and indirectly affect sustainable social performance through the mediation of innovation capacities. These results contribute to the effectiveness of long-term development and performance, because in the era of digital innovation, the fundamental factors of human resources and innovation capacities are intensified in the current competitive environmen
واژه‌های کلید : نوآوری در رویه های منابع انسانی، ظرفیت¬های نوآوری، هوش مصنوعی، عملکرد پایدار اجتماعی.
