تبین مدیریت منابع انسانی الکترونیکی مبتنی بر هوش مصنوعی ( مطالعه موردی : بیمارستان های نظامی)
محورهای موضوعی : مدیریت دولتینسترن صابونی 1 , نادر شیخ الاسلامی کندلوسی 2
1 - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: مدیریت, مدیریت منابع انسانی الکترونیکی, منابع انسانی, هوش مصنوعی, بیمارستان‌های نظامی.,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر تبیین مدیریت منابع انسانی الکترونیکی مبتنی بر هوش مصنوعی (مطالعه موردی: بیمارستان‌های نظامی) است. این پژوهش بنا به ماهیت، موضوع و اهدافی که برای آن پیش بینی شده است از نوع تحلیلی و در زمره پژوهشات بنیادی است و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها از روش کیفی است زیرا برای گردآوری داده‌های مورد نیاز از ابزارهای پژوهش کیفی استفاده می‌شود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در این پژوهش از نرم افزار MAXQDA استفاده شده است. با توجه به یافته‌ها پژوهش کدهای استخراج شده از نظرات مصاحبه شوندگان در این خصوص برای متغیر مدیریت منابع انسانی الکترونیکی عبارتنداز: تمامیت سازمانی، بازخورد شخصی، ارتباط با سرپرست، کسب دانش، توزیع اطلاعات، تفسیر اطلاعات، حافظه سازمانی و برای متغیر هوش مصنوعی عبارتنداز: شبیه سازی هوش انسانی توسط کامپیوتر، توانایی انجام خودکار کارها توسط کامپیوتر، توانایی غربالگری نیروی انسانی توسط کامپیوتر، نداشتن تعصب ناخودآگاه توسط کامپیوتر می‌باشد. واژگان کلیدی: مدیریت، مدیریت منابع انسانی الکترونیکی، منابع انسانی، هوش مصنوعی، بیمارستان‌های نظامی.
Abstract
The purpose of this research is to explain electronic human resources management based on artificial intelligence (case study: military hospitals). According to the nature, topic and goals for which this research is planned, this research is of analytical type and is among foundation data researches, and in terms of the method of data collection, it is a qualitative method because qualitative research tools are used to collect the required data. MAXQDA software was used to analyze the data in this research. According to the findings of the research, the extracted codes from the interviewees' point of view for the electronic human resources management variable are: organizational integrity, personal feedback, communication with the supervisor, knowledge acquisition, information distribution, information interpretation, organizational memory. The results showed that among the above components according to the interview conducted by organizational integrity experts with an average of 3.63, the information interpretation component has the lowest priority among the components of electronic human resource management based on artificial intelligence in military hospitals with an average of 3.06.
منابع و مآخذ
ثریایی، عرفانه و مشکانی فراهانی، نوید و شعفی، فرهنگ، (1399). بررسی به کارگیری هوش مصنوعی در مدیریت منابع انسانی الکترونیک، کنفرانس بین المللی عمران، معماری، توسعه و بازآفرینی زیرساخت‌های شهری در ایران، تهران.
حشمدار، اکرم و کردی، مراد. (1401). بررسی اثربخشی سیستم‌های هوش مصنوعی در کارکردهای منابع انسانی. فصلنامه پژوهش‌های معاصر در علوم مدیریت و حسابداری. 4(1)، 26-58.
رجبی فرجاد، حاجیه، عطاپور، مریم. (1401). تأثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیک در مدیریت استعداد بیمارستان‌های نظامی ایران. فصلنامه علمی-پژوهشی مدیریت استاندارد و کیفیت. 12(2)، 102-131.
یوسفی، مصطفی و مهرآرا، اسدالله و قلی پور کنعانی، یوسف و باقرزاده، محمدرضا، (1399). ارائه و تبیین مدل مدیریت منابع انسانی الکترونیک الکترونیک. فصلنامه آموزش علوم دریایی، 7(4)، 86-115.
Abdeldayem, M. M., & Aldulaimi, S. H. (2020). Trends and opportunities of artificial intelligence in human resource management: Aspirations for public sector in Bahrain. International Journal of Scientific and Technology Research, 9(1), 3867-3871.
Chapano, M., Mey, M. R., & Werner, A. (2023). Perceived challenges: Unfounded reasons for not forging ahead with digital human resource management practices. SA Journal of Human Resource Management, 21, 13.
Chowdhury, S., Dey, P., Joel-Edgar, S., Bhattacharya, S., Rodriguez-Espindola, O., Abadie, A., & Truong, L. (2023). Unlocking the value of artificial intelligence in human resource management through AI capability framework. Human Resource Management Review, 33(1), 100899.
Hmoud, B. (2021). The adoption of artificial intelligence in human resource management and the role of human resources. In Forum Scientiae Oeconomia (Vol. 9, No. 1, pp. 105-118). Wydawnictwo Naukowe Akademii WSB.
Marino, D., Carlizzi, D. N., & Falcomatà, V. (2023). Artificial Intelligence as a disruption technology to build the Harmonic Health Industry. Procedia Computer Science, 217, 1354-1359.
Matytsin, D. E., Dzedik, V. A., Makeeva, G. A., & Boldyreva, S. B. (2023). “Smart” outsourcing in support of the humanization of entrepreneurship in the artificial intelligence economy. Humanities and Social Sciences Communications, 10(1), 1-8.
Pereira, V., Hadjielias, E., Christofi, M., & Vrontis, D. (2023). A systematic literature review on the impact of artificial intelligence on workplace outcomes: A multi-process perspective. Human Resource Management Review, 33(1), 100857.
Rodgers, W., Murray, J. M., Stefanidis, A., Degbey, W. Y., & Tarba, S. Y. (2023). An artificial intelligence algorithmic approach to ethical decision-making in human resource management processes. Human Resource Management Review, 33(1), 100925.
Samarasinghe, K. R., & Medis, A. (2020). Artificial intelligence based strategic human resource management (AISHRM) for industry 4.0. Global Journal of Management and Business Research, 20(G2), 7-13.
Varma, A., Dawkins, C., & Chaudhuri, K. (2023). Artificial intelligence and people management: A critical assessment through the ethical lens. Human Resource Management Review, 33(1), 100923.
Vrontis, D., Christofi, M., Pereira, V., Tarba, S., Makrides, A., & Trichina, E. (2022). Artificial intelligence, robotics, advanced technologies and human resource management: a systematic review. The International Journal of Human Resource Management, 33(6), 1237-1266.
