بررسی تطبیقی آرای خواجه نصیرالدین و فارابی با تاکید بر زمینه تربیت اجتماعی وعاطفی در آموزش و پرورش
محورهای موضوعی : آموزش
سمیه اسودی
1
(دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، گروه علوم تربیتی، واحد آزاد شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزاد شهر، ایران)
مریم صفری
2
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر)
حسین فکوری حاجی یار
3
(استادیار گروه علوم تربیتی، واحد آزاد شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزاد شهر، ایران.)
علی اصغر بیانی
4
(دانشیار گروه علوم تربیتی، واحد آزاد شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزاد شهر، ایران.)
محمد مهدی نادری
5
(استادیار،گروه علوم تربیتی، واحد آزاد شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزاد شهر، ایران.)
کلید واژه: همگانی بودن آموزش , اصول تربیت اجتماعی, آمورزش و پرورش , جامعه محوری تربیت.,
چکیده مقاله :
هدف از این تحقیق بررسی تطبیقی آرای فارابی و خواجه نصیرالدین طوسی با تاکید بر زمینه تربیت اجتماعی وعاطفی در آموزش و پرورش بود. تحقیق کیفی بود که از روش تحلیل محتوا قراردادي استفاده شد. تحلیل محتوا شرح توصیفی، تحلیلی و ادراکی بر داده هاي حاصل از مصاحبه¬ها، روش مناسبی براي تحلیل داده¬هاي کیفی می¬باشد. جامعه هدف شامل آثار مکتوب فارابی، خواجه نصیر طوسی بود. روش نمونه گیری، نمونه گیری هدفمند بود . روش نمونه گیری، نمونه گیری هدفمند بود حجم نمونه نیز شامل یک اثر از دو اندیشمند بود. تربیت اجتماعی و عاطفی با استفاده از ادبیات تحقیق گردآوري شده استخراج می شود. ابزار گرد آوري اطلاعات فیش برداري بود. در این تحقیق اطمینان از صحت داده هاي کیفی پژوهش حاضر براساس معیارهاي انتقال پذیري و تاییدپذیري صورت گرفت. جهت تایید پذیري کدها، زیر طبقات و طبقات استخراج شده در اختیار خبرگان دانشگاهی قرار گرفت تا درستی فرآیند را بررسی نمایند. داده ها با روش تحلیل محتواي قراردادي مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در این روش کدها و طبقات به طور مستقیم و به صورت استقرایی از داده هاي خام استخراج شدند و سپس تجزیه و تحلیل داده ها با رویکرد تحلیل محتواي قراردادي و پردازش نهایی با روش نظام مند صورت گرفت. یافته ها نشان دادکه اصول تربیت اجتماعی از دیدگاه خواجه نصیر عبارت بودند از: همگانی بودن آموزش، تفرد، اجتماعی شدن، ارتباطات، حقوق شهروندی. اصول تربیت اجتماعی در آرای فارابی عبارت بودن از: تربیت پذیری، کمال گرایی، جامعه محوری تربیت، تفاوتهای فردی و همگانی بودن آموزش.
The purpose of this research was to compare the opinions of Farabi and Khwaja Nasiruddin Tousi with emphasis on social and emotional education in education. It was a qualitative research that used conventional content analysis method. Content analysis is a descriptive, analytical and perceptual description of the data obtained from the interviews. It is a suitable method for qualitative data analysis. The target community included the written works of Farabi, Khwaja Nasir Tusi. The sampling method was purposive sampling. The sampling method was purposive sampling and the sample volume included one work of two thinkers. Social and emotional education is extracted using the collected research literature. The data collection tool was a questionnaire. In this research, the accuracy of the qualitative data of the current research was ensured based on transferability and verifiability criteria. In order to verify the codes, the extracted subclasses and classes were provided to university experts to check the correctness of the process. The data were analyzed by conventional content analysis method. In this method, the codes and classes were directly and inductively extracted from the raw data. Data analysis was done with the approach of contractual content analysis and final processing with a systematic method. The findings showed that the principles of social education from Khwaja Nasir's point of view were: universality of education, individuality, socialization, communication, citizenship rights. The principles of social education in Farabi's opinions are: educability, perfectionism, community-oriented education, individual differences and universality of education. ..
ایرانشهری، بهرام(1395). بررسی مقایسه ای دیدگاه های تربیتی رسو، کانت و فارابی، دومین کنفرانس بین المللی یافته های نوین علوم و تکنولوژی، قم: مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی.
جواهرفروش، عبدالرحمان(1392). آراء تربیتی غزالی، کیهان اندیشه، 1(52): 17-25 .
زیبا کلام، فاطمه(1396) تعلیم و تربیت در فلسفه ابن سینا و مقایسه با فلسفه اثباتگرایی و عملگرایی، تهران: پگاه حوزه.
شریعتمداری، علی(1392). اصول و فلسفه تعلیم و تربیت. تهران: امیرکبیر.
شکوهی، غلامحسین(1373). تعلیم و تربیت و مراحل آن. مشهد: آستان قدس رضوی.
فرمهینی فراهانی، محسن؛ فقیهی، علی نقی؛ نجفی، حسن(1392).بررسی روش های کاربردی تدریس در نظام تعلیم و تربیت حکیم ابونصر فارابی. همایش روش های کاربردی در اسلام.دانشگاه سیستان و بلوچستان.
کبیر ، یحیی(1384) بررسی مبانی فلسفه تعلیم و تربیت در آراء افلاطون، مجله فلسفه دین ،1(3): 161-188.
گلستانی، سید هاشم(1392) واکاوي آراءتربيتي فارابي موسس فلسفه اسلامي، گروه علوم تربيتي، واحد خوراسگان (اصفهان)، دانشگاه آزاد اسلامي.
ندایی، هاشم؛ کوهستانی، رضا(1391). بررسی تطبیقی آرای تربیتی ابوحامد محمدغزالی و آگوستین قدیس، پژوهش و مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 1(14): 55-74.
Atik Wartini(2015). Education Character in View of Al-Ghazali and its relevance With the Education Character in Indonesia Sunan Kalijaga State Islamic University of Yogyakarta, Indonesia.
Arifin Zainul(2018). Al-Ghazali's Thought of Islamic Education And it’s Relevance with the Modern Education. Khalifa Journal of Islamic Education,2(1): 1-14-39.
Taj,A,Milburn,M, Nabil(2017). Al-Ghazali Prospects: the quarterly review of comparative education.Paris, UNESCO: International Bureau of Education, p. 519-542.
