سازه‌انگاری و منطق تعارض جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی
محورهای موضوعی : روابط خارجی ایران
محمدرضا دهشیری
1
(دانشیار عضو هیات علمی دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه)
کلید واژه: جمهوری اسلامی ایران, سیاست خارجی, سازه‌انگاری, عربستان سعودی, تقابل و تعارض,
چکیده مقاله :
جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی دو قدرت مهم و تاثیرگذار در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس محسوب می‌شوند. این دو کشور همواره رقابتی تنش‌آمیز و همراه با خصومت و تعارض را با یکدیگر داشته‌اند تا جایی که می‌توان گفت رقابت و تعارض بخش جدانشدنی از مناسبات این دو کشور بوده است. داعیه رهبری مذهبی جهان تشیع و جهان تسنن، ذخایر عظیم نفتی و توان و نیروی انسانی بالا از جمله امتیازات این دو کشور است که به آنها این توانایی را داده است تا به نقش آفرینی در منطقه خاورمیانه و جهان اسلام بپردازند. از آنجا که فعالیت این دو بازیگر منطقه‌ای عموماَ در رقابت و تعارض با دیگری تصور می‌شود، بر پایه نظریه سازه‌انگاری، می‌توان گفت که فقدان ارزش‌ها، هنجارها، قواعد، هویت و انگاره‌های مشترک میان این دو کشور از جمله عوامل مهم در شکل نگرفتن رابطه استوار میان ایران و عربستان بوده و موجب بروز رقابت‌ها و تخاصمات میان این دو کشور گردیده است.
Islamic Republic of Iran and Saudi Arabia as two regional and influential powers in the Middle East and Persian Gulf region have always had a tensional and confrontational rivalry towards each other, to the point that we can say that the competition and the divergence constitute a part of their bilateral relations. The ambition of both countries for the leadership of chia world or Sunni world, the huge oil resources and the considerable human sources are considered as their assets which have given them the potentiality to play an active role in the Middle East as well as in the Muslim World. As the activities of these two actors is considered generally as conflictual and computational, we can say that based on the constructivist theory, the absence of common values, norms, rules, identity and perceptions represent the main factors of their rivalry and the non-establishment of a solid relationship between two countries.
