خورشیدِ منظومۀ مولوی
محورهای موضوعی : فصلنامه بهارستان سخناکرم رحمانی 1 , هاجر خادم 2 , رضا اقدامی 3
1 - استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان - ایران
3 - استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
کلید واژه: شمس تبریزی, دیوان کبیر, کلید واژهها: مولوی, فراعقلی,
چکیده مقاله :
چکیده با گذشت سدهها از ملاقات فراعقلی مولانا و شمس، همچنان این مسأله در ذهن همگان وجود دارد که چه اتّفاقی افتاد که مولانای فقیه، درس و مدرسه را رها کرد و گرد خورشید تبریز به گردش درآمد. مقالۀ حاضر بر آن است تا از منظر چشمان جلال الدّین بلخی به شمس بنگرد. بنابراین آثار مولوی مورد کاوش قرار گرفت. در بین آثار او، دیوان کبیر از ویژگی های خاصی برخوردار است. زیرا که شعرهایش جوششی است و شاعر در سرایش آن از قید و بند رها بوده و شعر از ناخودآگاهش بر زبان وی جاری می شد. پس این اثر بهتر از دیگر آثار منطقی، فلسفی و عقلانی جلال الدین، افکار و اندیشههایش را معرفی می کند. در این مقاله با بررسی صفاتی که مولوی برای شمس برمی شمرد، سعی شده تا شخصیّت این ابرانسانِ فرشته خوی بیش از پیش شناخته شود. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات در آن به صورت کتابخانهای است.
Abstract After hundreds of years, one still wonders what happened that Maulana's sensational meeting with Shams made him quit lesson and school and adhere and gyrate around Tabriz's sun. The present article is to look at Shams through Maulana's viewpoint. We investigated Maulana's work, especially his " Divane Kabir " because its poems are effervescent and the poet in composing them has released himself from the shackles and ; the words flew from his unconscious mind. Then, this book is a better source which introduces Jalaloddin's logic, philosophy, and thoughts. By investigating the attributes that Maulana counts on Shams' transcendence, it reveals the true character of this super and angelical man more and more. The methods of the research in this article is descriptive – analytic one and the way of its collection is bibliographical
فهرست منابع و مأخذ
- قرآن کریم، (1377)، ترجمة مهدی الهی قمشهای، چاپ اوّل، تهران، نشرآینده.
- تالبوت، مایکل، (1392)، جهان هولوگرافیک، تهران: هرمس، چاپ بیست و هشتم.
- تدیّن، عطاءالله، (1377)، به دنبال آفتاب از قونیه تا دمشق، تهران: تهران، چاپ اوّل.
- دهخدا، علی اکبر، (1372)، لغت نامه، تهران: دانشگاه تهران، چاپ اوّل از دورة جدید.
- فرشاد، محسن، (1393)، اندیشههای کوانتومی مولانا، تهران: علم، چاپ ششم.
- فروزانفر، بدیع الزّمان، (1376)، زندگانی مولانا جلالالدّین محمّد، تهران: زوّار، چاپ پنجم.
- گوهرین، سیّدصادق، (1368)، شرح اصطلاحات تصوّف، جلد سوم و چهارم ، تهران: زوار، چاپ اوّل.
- مدرّسی، سیّد محمّدعلی، (1378)، سماع، عرفان و مولوی، تهران: یزدان، چاپ اوّل.
- مصفّی، ابوالفضل، (1388)، فرهنگ اصطلاحات نجومی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی، چاپ چهارم.
- مولوی، جلالالدّین، (1363)، کلیّات شمس، به تصحیح بدیعالزّمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر، چاپ سوم.
- ___________، (1372)، مثنوی معنوی، به تصحیح محمّداستعلامی، تهران: زوّار، چاپ چهارم.