اثر داروی ضدافسردگی ایمیپرامین هیدروکلراید بر روی ناهنجاریهای جنین موش سوری نژاد NMRI
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
عبدالحسین شیروی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران)
زهرا توپال
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران)
کلید واژه: جنین, موش سوری, ناهنجاری مادرزادی, ایمیپرامین هیدروکلراید,
چکیده مقاله :
ایمی پرامین هیدروکلراید داروی ضد افسردگی است که موارد مصرف گسترده ای دارد. پرمصرف ترین دارو در درمان افسردگی و اضطراب می باشد و عملکرد آن با برداشتن سرتونین و نوراپی نفرین از پایانه های پیش سیناپسی است. از ناهنجاری های ایجاد شده توسط این دارو می توان به ناهنجاریهای اسکلتی، کاهش رشد، افزایش جنین های جذبی و درمواردی تشنج و مرگ مادر را می توان نام برد. با این حال الگوی دقیق ناهنجاری های ایمی پرامین به طور دقیق مشخص نمی باشد. هدف از این تحقیق شناختن طیف دقیق ناهنجاری های ایجاد شده توسط این دارو است. نتایج نشان می دهد با افزایش دوز تزریقی، میانگین طول بدن جنین ها در گروه های تجربی به صورت معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است. همچنین با افزایش دوز تزریقی، میانگین وزن جنین ها در مقایسه با گروه کنترل دارای اختلاف معنی داری هستند. همچنین افزایش دوز باعث افزایش تعداد جنین های جذبی گردیده است.
Imipramine hydrochloride is an antidepressant drug used widely for the treatment of depression and anxiety. Action is via inhibition of uptake of serotonin and nor epinephrine at presynaptic nerve terminals. Several malformations in human, mainly neural tube defects, reduction growth, increase of embryo resorbtion and increase of seizure and mother death. Results show that with increase of dose mean crown – rump and weight of the fetuses in three experimental groups were significantly reduced compared with those of the control groups. Furthermore mean of embryo resorbtion were significantly increase compared with control group.
1- Antonei B., A. Csoka (2009), Moshe Szyf Epigenetic side-effects of common pharmaceuticals: A potential new field in medicine and pharmacology. Medical Hypotheses, 73: 770-780.
2- Bergstrom R.F., L. Lemberger, N.A. Farid, R.L. Wolen, (1988), Clinical pharmacology and pharmacokinetics of fluoxetine: a review. British Journal of Psychiatry Supplements, 3: 47-50.
3- Bliziotes M.M., .A.J. Eshleman, K.M. Wiren (2001), Neurotransmitter Action in Osteoblasts: Expression of a Functional System for Serotonin Receptor Activation and Reuptake. Bone, 29(5): 477-486.
4- Bonari L., H. Bennett, A. Einarson, G. Koren (2004), Risks of untreated depression during pregnancy. Canadian Pharmacology and Physician, 50: 37-9.
5- Camacho R.S., F.S. Cantinelli, C.S. Ribeiro, A. Cantilino, B.K. Gonsales, E. Bguittoni, R. Rennó Jr. (2006), Psychiatry disorders in pregnancy and puerperium: classification, diagnosis and treatment. Rev Psiquiatr Clin, 33(2) : 92-102 .
6- Coyle I.R., G. Singer (1975), The interactive effects of prenatal imipramine exposure and postnatal rearing conditions on behavior and histology. Psychopharmacologia, 44(3): 253-6.
7- Crombie D.L., R. Pinsent, D. Fleming (1972), Imipramine in pregnancy. British Medical Journal, 1: 745.
8- Csoka A.B., A.S. Bahrick, O.P. Mehtonen, (2008), Persistent sexual dysfunction afterdiscontinuation of selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs). Journal of Sex Medicine, 5: 227–33.
9- Csoka A.B., S. Shipko (2006), Persistent sexual side effects after SSRI discontinuation. Psychother Psychosom, 75: 187–8.
10- Czeizel A.E., E.H. Puhó, N. Acs, F. Bánhidy (2008), Use of specified critical periods of different congenital abnormalities instead of the first trimester concept Birth Defects. Research A Clinical Molecular Teratology, 2(3): 139-46.
11- Dias V.G., J.S. Aguni, A.K. Bezzon (2004), Síndrome de Lyell por imipramina: relato decaso. Arq Bras Ophthalmology, 67(6): 943-5.
12- Einarson A., G. Koren (2004), New antidepressants in pregnancy. Can Fam Physician, 50: 227-9.
13- Einarson A., P. Selby, G. Koren (2001), Abrupt discontinuation of psychotropic drugs during pregnancy: fear of teratogenic risk and impact of counselling. Psychiatry Neturosience, 26: 44-8.
14- Madrigal-Bujaidar E., Y. García, I. Álvarez-González (2010), Chromosomal aberrations induced by imipramine and desipramine in mouse. Human Experimental Toxicology, 29: 297.
15- Oehme C.H., W. Henry, T. Strobel (2001), In vitro Metabolism of Chlorpromazine by Cytochromes P450 4F4 and 4F5 and the Inhibitory Effect of Imipramine. Neurotoxicity Research, 3: 329-337.
16- Osorio-de-Castro C.G., V.L. Pepe, V.L. Luiza, M.A. Cosendey, A.M. Freitas, F.F. Miranda, J.A. Bermudez, C. Leal Mdo (2004), Prescribed and reported drug use during pregnancy. Cad Saude Publica, 20 (Suppl1): S73-82.
17- Potter W.Z., M.V. Rudorfer, H. Manji (1991), The pharmacologic treatment of depression. N Engl Journal of Medicine, 325(9): 633-42.
18- Sussman N., D.L. Ginsberg, J. Bikoff (2001), Effects of nefazodone on body weight: a pooled analysis of selective serotonin reuptake inhibitor- and imipraminecontrolled trials. Journal of Clinical Psychiatry, 62(4): 256-60.
19- Tomoko F. (1997), Transgenerational effects of maternal exposure to chemicals on the functional development of the brain in the offspring. Cancer Causes and Control, 8: 524-528.
_||_