تأثیر سولفات آلومینیوم، هیدروکسی کوینولین سیترات و هیپوکلریت کلسیم بر شاخص های فیزیولوژیکی و میکروبیولوژیکی پس از برداشت گل بریدنی رز رقم ستاره قطبی
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
محمد مهدی جوکار
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه)
کلید واژه: Bacillus, میکروبی, عمر گلجایی, محلول گلجای, Coccus, Streptomyces,
چکیده مقاله :
از آنجایی که یکی از عوامل مهم کاهش عمر و افزایش تلفات گل های بریدنی بر هم خوردن روابط آبی گل در اثر رشد و افزایش جمعیت باکتریایی محلول نگهدارندة گل بریدنی می باشد، این پژوهش در دو بخش فیزیولوژی پس از برداشت گل بریدنی و میکروبیولوژی محلول گلجای به منظور یافتن ترکیب مناسب و ارزان برای کنترل جمعیت میکروبی محلول نگهدارندة گلجای گل های بریدنی رز رقم ستاره قطبی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 10 تیمار در 9 تکرار صورت گرفت. تیمارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل: سولفات آلومینیوم (200، 400 و 600 میلی‌گرم در لیتر)، هیدروکسی کوینولین سیترات (200، 300 و 400 میلی گرم در لیتر)، هیپوکلریت کلسیم (400، 600 و 800 میلی‌گرم در لیتر) و آب مقطر استریل شده به عنوان شاهد بود. در بخش اول، شاخص های فیزیولوژیکی پس از برداشت همچون عمر گلجایی، اثرات جانبی، تغییرات وزن تر و میزان جذب محلول گلجای مورد بررسی قرار گرفت. در بخش دوم، شاخص های میکروبیولوژی محلول گلجای همچون شمار میکروبی، رشد میکروبی و نوع میکروارگانیزم های محلول گلجای مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بخش فیزیولوژی پس از برداشت نشانگر تأثیر مطلوب سولفات آلومینیوم بر عمر گلجایی و کیفیت پس از برداشت گل بریدنی رز ستاره قطبی بود. به نحوی که بیشترین عمر گلجایی با 67/11 روز در گل های تیمار ده با 200 میلی گرم در لیتر سولفات آلومینیوم مشاهده گردید. بیشترین افزایش و کمترین کاهش در وزن تر شاخه های گل و همچنین بیشترین میزان جذب محلول گلجای نیز در گروه تیماری سولفات آلومینیوم مشاهده گردید. این در حالی بود که هیدروکسی کوینولین سیترات مؤثرترین ترکیب در کنترل جمعیت میکروبی محلول گلجای بود. بیشتر میکروارگانیزم های یافت شده در محلول گلجای این آزمایش گونه هایی از Bacillus، Coccus و Streptomyces بودند. مناسب ترین ترکیب برای محلول گلجای گل بریدنی رز رقم ستاره قطبی با توجه به طول عمر گلجایی بیشینه، تأثیر مطلوب بر خصوصیات فیزیولوژیکی پس از برداشت و کنترل مناسب رشد میکروبی غلظت 200 میلی گرم در لیتر سولفات آلومینیوم بود.
One of the major factors effecting vase life and postharvest loss in cut flowers is water relation interruption due to vase solution microbial proliferation. Therefore in order to find a suitable biocide as vase solution for Polar Star roses, an experiment was conducted in completely randomized design within two parts: a) postharvest physiology of cut flower and b) vase solution microbiology. Applied treatments were aluminium sulphate (AS) (200, 400, 600 mgl-1), hydroxyquinoline citrate (HQC) (200, 300, 400 mgl-1) and calcium hypochlorate (400, 600, 800 mgl-1) and sterilized distilled water as control. In the first part, various physiological properties such as: vase life, side effects, fresh weight and solution uptake were studied while in the second part microbiological properties such as: microbial count, growth and kind were studied. Results of the physiological part indicate the beneficial effect of AS on vase life and postharvest quality which resulted a maximum vase life of 11.67 days in 200 mgl-1 AS treated flowers. The highest increase and the least decrease in flower fresh weight beside the most solution uptake were also seen in AS treated flowers. This was while HQC was the most effective treatment in controlling microbial proliferation. Bacillus, Coccus and Streptomyces were the most abundant vase solution microbial contaminations. Considering longest vase life, beneficial effect on physiological properties and acceptable microbial control, 200 mgl-1 AS was considered as the best treatment for cut Polar Star roses.
