اثر پاکلوبوترازول بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی چمن برموداگراس تحت تنش خشکی

محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

اصغر پاکدل ¹ (دانشجو)
حمید رضا میری ² (مدیر گروه)
رامین سامانی بابادائی ³ (مدیر)

تاریخ دریافت : 1394/08/27 تاریخ پذیرش : 1394/10/30 تاریخ انتشار : 1396/06/01

کلید واژه: پرولین, قندهای محلول, کند‌کننده رشد, گراس, نشت یونی,

چکیده مقاله :

چمن به عنوان یکی از مهمترین گیاهان پوششی در طراحی فضای سبز دارای جایگاهی بارزی است. این تحقیق به منظور بررسی اثر کندکننده رشد پاکلوبوترازول بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی چمن برموداگراس تحت تنش خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار به اجرا در آمد. پاکلوبوترازول در مقادیر صفر، 25، 50 و 75 میلیگرمدرلیتر و تنش خشکی در 4 سطح (آبیاری بر اساس، 100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت مزرعه) تیمارهای این آزمایش را تشکیل دادند. براساس نتایج بیشترین مقدار پرولین مربوط به آبیاری(۴۰ درصد ظرفیت مزرعه) و تیمار۵۰ و ۷۵ میلیگرمبرلیتر پاکلوبوترازول میباشد. چمنهایی که در شرایط تنش خشکی متوسط ۶۰ درصد ظرفیت مزرعه قرار داشتند و توسط غلظت ۵۰ میلیگرمبرلیتر پاکلوبوترازول تیمار شدند بیشترین میزان قندهای محلول را دارا بودند. کاربرد غلظت ۷۵ میلیگرمبرلیتر پاکلوبوترازول باعث افزایش میزان کلروفیل در چمن برموداگراس شد. چمن هایی که در شرایط نرمال ۱۰۰ درصد ظرفیت مزرعه آبیاری شدند و توسط غلظتهای مختلف ۲۵ و ۵۰ و ۷۵ میلیگرمبرلیتر پاکلوبوترازول تیمار شدند بیشترین محتوای نسبی آب را دارا بودند. بیشترین نشت یونی در تیمار تنش خشکی شدید ۴۰ درصد ظرفیت مزرعه و عدم کاربرد پاکلوبوترازول مشاهده گردید. در مجموع به منظور کاهش مصرف آب و یا بهبود وضعیت رشد چمن در شرایط کم آبی تیمار پاکلوبوترازول با غلظت ۵۰ میلیگرمبرلیتر توصیه میشود.

چکیده انگلیسی:

Grass is considered as one of the most important covering plants in designing green spaces. We aimed to assess the growth retarding effects of Paclobutrazol on several physiological characteristics of Bermuda grass under dry stress in the form of a randomized factorial design study with three repetitions. The treatments in this study were paclobutrazol at concentrations of 0, 25, 50, and 75 mg/l and drought stress at four levels (irrigation based on 100, 80, 60, and 40% of the field’s capacity). We found that grass under severe drought stress conditions (40% FC) and were treated with concentrations of 50 and 75 mg/l Paclobutrazol had the highest amount of proline. Grass under moderate drought stress (60% FC) and was treated with Paclobutrazol 50 mg/l had the highest amount of soluble carbohydrates. When using 75 mg/l Paclobutrazol resulted in increased chlorophyll in Bermuda grass. Grass that was irrigated under normal conditions (100% FC) and was treated with different concentrations of paclobutrazol had the highest relative water content. The highest ion leakage was seen in grass under severe drought stress (40% FC) and 0 mg Paclobutrazol. In conclusion, we suggest the use of 50 mg/l Paclobutrazol in order to reduced water consumption or enhancing the growth of grass under drought stress.