اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت ادراک شده وخود انتقادی در زنان سرپرست خانوار
محورهای موضوعی : فصلنامه تحقیقات روانشناختی
فاطمه ترکاشوند
1
(
کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی
)
فاطمه سادات زاهدی
2
(
کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی
)
مهشید ایزدی
3
(
استادیار پایه
)
کلید واژه: زنان سرپرست خانوار, حمایت اجتماعی ادراک شده, روان شناسی مثبت نگر, خود انتقادی,
چکیده مقاله :
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی در زنان سرپرست خانوار بود. مواد و روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان سرپرست خانوار منطقه 6 شهر مشهد می باشد که تعداد آن ها برابر 250 نفر می باشند. نموﻧﻪ پژوهش حاضر شامل 30 زن سرپرست خانوار می باشد که به روش داوطلبانه و در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آموزش تحت آموزش قرار گرفت و بعد از اتمام جلسات و 2 ماه بعد از آموزش هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988) و مقیاس سطوح خود انتقادی تامپسون و زوروف (2004) بهره گرفته شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد آموزش روانشناسی مثبت نگر بر حمایت اجتماعی ادراک شده و خود انتقادی زنان سرپرست خانوار مؤثر بود (05/0 >P). بحث: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که آموزش روان شناسی مثبت نگر می تواند موجب به کاهش خود انتقادی و افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در زنان شود، در نتیجه می تواند کیفیت زندگی، رضایت از زندگی و بهزیستی ذهنی و روانی را در این افراد افزایش دهد.
The purpose of this research was to investigate the effectiveness of positive psychology training on perceived social support and self-criticism in women heads of households. Materials and methods: The method of this research is semi-experimental. The statistical population of this research includes all female heads of households in District 6 of Mashhad city, whose number is equal to 250 people. The sample of the present study includes 30 women heads of households who were selected voluntarily and available and randomly replaced in two experimental and control groups. The training group was trained and after the completion of the sessions and 2 months after the training, both groups answered the questionnaires. To measure the variables, Zimet et al.'s perceived social support questionnaires (1988) and Thompson and Zurov's (2004) self-criticism level scale have been used. Findings: The findings show that positive psychology training was effective on the perceived social support and self-criticism of female household heads (P<0.05). Discussion: From the findings of this research, it can be concluded that positive psychology training can reduce self-criticism and increase perceived social support in women, as a result, it can improve quality of life, life satisfaction, and mental and psychological well-being. increase in these people.
_||_
