جناح راست در فرانسه: از دوگل تا سارکوزی
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
حجت الله ایوبی
1
(استادیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران)
کلید واژه: واژگان کلیدی: احزاب سیاسی, جناح راست, دست راستی, گلیسم, جبهه ملی,
چکیده مقاله :
چکیده در این مقاله تاریخچه و ویژگی‌های احزاب دست راستی فرانسه با تاکید بر گلیست‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. ژنرال دوگل به رغم مخالفت با نظام حزبی، با تشکیل حزب سیاسی، نظام حزبی در فرانسه را به پیش برد. پس از وی، ژاک شیراک با تشکیل حزب تجمع برای دموکراسی میراث داری ژنرال دوگل را بر عهده گرفت. دردوران ریاست جمهوری ژاک شیراک این حزب دوران افول خود را سپری کرد و سرانجام نیکلا سارکوزی در جنگ درون حزبی پیروز شد و با تغییر نام حزب" به اتحاد برای اکثریت ریاست جمهوری" این حزب را در اختیار خود گرفت. علاوه بر احزاب دیگر گلیست و ناگلیست، جبهه ملی فرانسه از مهترین احزاب سیاسی در جناح راست است. برخی این حزب را که در منتهی الیه جناح راست قرار دارد به دلیل مواضع تند و افراطی‌اش در زمره نونازی‌ها قرار می‌دهند. در این نوشتار مهمترین احزاب دست راستی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
Abdtract In this paper, the history and characteristics of the right-wing of France have been studied with the emphasis on Gaullists. Despite his opposition with party system, General de Gaulle contributed to the advancement of this system in France through establishing the political party. After him, Jacques Chirac undertook the General de Gaulle's heritage for achieving democracy by forming the "Union of Democrats for the Republic". During Jacques Chirac Presidency, this Party was on the wane. Finally, Nicolas Sarkozy won the internal party campaign and took control over the presidency of this party by changing the name of party to "Union for the Presidential Majority". In addition to the other Parties like the Gaullists and Naglists, the French National Front is one the most important political Parties in the right-wing. Some people consider this party -which is far-right - amongst Neo-Nazists because of its severe and extreme positions. This article deals with the most important Right-Wing Parties in France.
منابع
-BRÉCHON P., (2005), Les partis politiques français, Paris, La Documentation Franciase.
-CHAPSAL J., (1987), La vie politique sous la Ve République 1958-1974, PUF.
-CHAPSAL J., (1984), La vie politique en France de 1940 à 1958, Paris, PUF.
-CHARLOT J., (1971), Les partis politiques, Paris, A. Colin, 1971.
-CHARLOT J., (1970), Le phénomène gaulliste, Paris, Fayard
-CHARLOT J.,( 1971), Les Partis politiques, Paris, Armand Colin
-HUARD R., (1996), La naissance du parti politique en France, Paris, Presses de Sciences Po.
-LABRUNE G., TOUTAIN Ph., (2008), L’histoire de France, Paris, Nathan
-LÉVÊQUE P., (1997), Histoire des forces politiques en France, Paris, Colin.
-MAYEUR J-M., (1984), La vie politique sous la Troisième République, 1870-1940, Paris, Seuil.
-MENY Y., (2008), Le système politique français, Paris, CLEFS
-MORABITO M., (2006), Histoire constitutionnelle de la France (1789–1958), Paris, Montchrestien,
-DERVILLE J., (2005), « Du RPF au RPR et a l’UMP: la banalisation du parti de droite », in, BRÉCHON P, Les partis politiques français, Paris, La Documentation Franciase.
-OFFERLÉ M ., (1997), Les partis politiques, Paris, PUF.
-OFFERLE M., (2004), Sociologie de la vie politique française, Paris, La Découverte,
-PLATONEF., (2003), Les partis politiques en France, Milan, Les Essentiels.
-POMBENI P., (1992), Introduction à l'histoire des partis politiques, Paris, PUF.
-REINHARD P.(2007), La politique, Paris, First Edition
-RIHOUX B., (2001), Les partis politiques ; organisations et changement. Le test des écologistes, Paris, Harmattan.
-SAINTENY G. (2000), l’introuvable écologisme français ?, Paris, PUF.
-SEILER D.L., (1993), Les partis politiques, Paris, Armand Colin
-SIRINELLI J-F., (1992), Histoire des droites en France, Paris, Gallimard,
-TOUTAIN P., LABRUNE G., (2007), L’histoire de France, Paris, Nathan
-WINOCK M.,(1993), Histoire de l’extrême droite en France, Paris, Points
-CHARLOT J., REYNIE D., MELTZ R.,(1998), »France«, in, Hermet G., SEILER D-L., HOTTINGER J-T., Les Partis politiques en Euroupe de l’ouest, Paris, Economica, pp. 185-237.
