جناح راست در فرانسه: از دوگل تا سارکوزی
الموضوعات :
1 - استادیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: واژگان کلیدی: احزاب سیاسی, جناح راست, دست راستی, گلیسم, جبهه ملی,
ملخص المقالة :
چکیده در این مقاله تاریخچه و ویژگی‌های احزاب دست راستی فرانسه با تاکید بر گلیست‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. ژنرال دوگل به رغم مخالفت با نظام حزبی، با تشکیل حزب سیاسی، نظام حزبی در فرانسه را به پیش برد. پس از وی، ژاک شیراک با تشکیل حزب تجمع برای دموکراسی میراث داری ژنرال دوگل را بر عهده گرفت. دردوران ریاست جمهوری ژاک شیراک این حزب دوران افول خود را سپری کرد و سرانجام نیکلا سارکوزی در جنگ درون حزبی پیروز شد و با تغییر نام حزب" به اتحاد برای اکثریت ریاست جمهوری" این حزب را در اختیار خود گرفت. علاوه بر احزاب دیگر گلیست و ناگلیست، جبهه ملی فرانسه از مهترین احزاب سیاسی در جناح راست است. برخی این حزب را که در منتهی الیه جناح راست قرار دارد به دلیل مواضع تند و افراطی‌اش در زمره نونازی‌ها قرار می‌دهند. در این نوشتار مهمترین احزاب دست راستی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
منابع
-BRÉCHON P., (2005), Les partis politiques français, Paris, La Documentation Franciase.
-CHAPSAL J., (1987), La vie politique sous la Ve République 1958-1974, PUF.
-CHAPSAL J., (1984), La vie politique en France de 1940 à 1958, Paris, PUF.
-CHARLOT J., (1971), Les partis politiques, Paris, A. Colin, 1971.
-CHARLOT J., (1970), Le phénomène gaulliste, Paris, Fayard
-CHARLOT J.,( 1971), Les Partis politiques, Paris, Armand Colin
-HUARD R., (1996), La naissance du parti politique en France, Paris, Presses de Sciences Po.
-LABRUNE G., TOUTAIN Ph., (2008), L’histoire de France, Paris, Nathan
-LÉVÊQUE P., (1997), Histoire des forces politiques en France, Paris, Colin.
-MAYEUR J-M., (1984), La vie politique sous la Troisième République, 1870-1940, Paris, Seuil.
-MENY Y., (2008), Le système politique français, Paris, CLEFS
-MORABITO M., (2006), Histoire constitutionnelle de la France (1789–1958), Paris, Montchrestien,
-DERVILLE J., (2005), « Du RPF au RPR et a l’UMP: la banalisation du parti de droite », in, BRÉCHON P, Les partis politiques français, Paris, La Documentation Franciase.
-OFFERLÉ M ., (1997), Les partis politiques, Paris, PUF.
-OFFERLE M., (2004), Sociologie de la vie politique française, Paris, La Découverte,
-PLATONEF., (2003), Les partis politiques en France, Milan, Les Essentiels.
-POMBENI P., (1992), Introduction à l'histoire des partis politiques, Paris, PUF.
-REINHARD P.(2007), La politique, Paris, First Edition
-RIHOUX B., (2001), Les partis politiques ; organisations et changement. Le test des écologistes, Paris, Harmattan.
-SAINTENY G. (2000), l’introuvable écologisme français ?, Paris, PUF.
-SEILER D.L., (1993), Les partis politiques, Paris, Armand Colin
-SIRINELLI J-F., (1992), Histoire des droites en France, Paris, Gallimard,
-TOUTAIN P., LABRUNE G., (2007), L’histoire de France, Paris, Nathan
-WINOCK M.,(1993), Histoire de l’extrême droite en France, Paris, Points
-CHARLOT J., REYNIE D., MELTZ R.,(1998), »France«, in, Hermet G., SEILER D-L., HOTTINGER J-T., Les Partis politiques en Euroupe de l’ouest, Paris, Economica, pp. 185-237.
