عبدالله میرزا دارا و سبک بازگشت
محورهای موضوعی : مطالعات نقد ادبی
بهاره جلایر
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده‌ی علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.)
عباسعلی وفایی
2
(استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده‌ی علوم انسانی، تهران، ایران)
رحیم طاهر
3
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران)
ملک محمد فرخزاد
4
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران)
کلید واژه: سطح فکری, عبدالله میرزا, مکتب بازگشت, سطح ادبی و سطح زبانی,
چکیده مقاله :
عبدالله میرزا دارا، یکی از شاهزادگان قاجار و از جمله شعرای قرن سیزدهم هجری است. وی از فرزندان خوش‌ذوق فتحعلی‌شاه بود که در عصر خویش به عنوان شاعر شناخته می‌شد. دارا، شاعر دوره‌ی بازگشت است. زبان قصاید او به شعرای قرن چهار و پنج و غزلیاتش به زبان سعدی و حافظ شباهت دارد. مضامین قصایدش مدحی و غزل‌هایش عاشقانه است. نعت‌ها و مرثیه‌های مذهبی دارا، وی را از شاعران هم عصر خویش ممتاز می‌کند. برخی از مرثیه‌های وی به زبان ترکی است. این مقاله ضمن بیان احوال دارا و معرفی آثارش، ویژگی‌های سبکی شعر وی را نیز بررسی می‌نماید تا جایگاه شعر او در میان شاعران دوره‌ی بازگشت نمایان شود. در نهایت می‌توان گفت که او اگرچه از شاعران سرآمد این مکتب به حساب نمی‌آید، امّا نباید از نظر دور داشت که دیوان وی خالی از اشعار زیبا و تاثیرگذار نیست. لازم است ذکر شود که دیوان عبدالله میرزا دارا تاکنون تصحیح نشده بود و این مقاله برگرفته از اوّلین تصحیح دیوان وی که توسط نگارنده صورت گرفته است.
Abdullah Mirza Dara was one of the Qajar princes and thirteen's century poet.He was the most talented fathalishah's children who was known as a poet in his time. He was one of the restoration period's poets. His odes literature are similar to 4th and 5th century poems and his lyric poems are like Hafez and Sadii's sonnets.His odes's contents are praise and his lyric poems's contents are amorously. He was distinguished from other contemporary restoration period's poet by his religious poems and elegy, that, some of them is in Turkish.This paper will investigate Dara's stylistic feature and also review his biography and his productions to demonstrate his position among the restoration's poets in his time. Although he is not the best but there are beautiful couplets in his book of poems. It should be noted that Abdullah Mirza's collcction has not been corrected completely yet. The writer corrected his collection for the first time. and this article is from that correction
اعتضادالسلطنه، علیقلی میرزا.(1370). اکسیر التواریخ. تصحیح: جمشید کیانفر. تهران: ویسمن.
اعتمادالسلطنه، محمدحسن.(1367). تاریخ منتظم ناصری. تصحیح: محمد اسماعیل رضوانی. تهران: دنیای کتاب.
الیوت، تامس و اسکات، ویلبور.(1379). دیدگاه‌های نقد ادبی. ترجمه: فریبرز سعادت. تهران: امیر کبیر.
بامداد، مهدی.(1357). شرح رجال ایران. تهران: زوار.
جهانگیر میرزا.(1343). تاریخ نو. تصحیح: عباس اقبال آشتیانی. تهران: علمی.
حافظ، شمس‌الدین محمد.(1320). دیوان غزلیات. به اهتمام: محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی. تهران: زوار.
حسینی شیرازی خاوری، فضل‌الله.(1379). تذکره‌ی خاوری یا خاتمه روز نامچه همایون. تصحیح: میرهاشم محدث. تهران: زنگان.
دنبلی، عبدالرزاق بیگ.(1342). تذکره‌ی نگارستان دارا. تصحیح: دکتر عبدالرسول خیام‌پور. تبریز: شرکت چاپ آذربایجان.
سپهر، محمدتقی لسان‌الملک.(1377). ناسخ التواریخ. تصحیح: جمشید کیانفر. تهران: اساطیر.
سعدی، مصلح‌الدین.(1389). دیوان غزلیات. به کوشش: دکتر خلیل خطیب رهبر. تهران: مهتاب.
سهیلی خوانساری، احمد.(1328). حسان‌العجم قاآنی. مجله‌ی یغما، سال دوم (19)، ص 253- 249
شریفی ذهبی خاوری شیرازی، میرزا فضل‌الله.(1380). تاریخ ذوالقرنین. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
شفیعی کدکنی، محمدرضا.(1383). ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت. تهران: سخن.
شفیعی کدکنی، محمدرضا.(1386). زمینه‌های اجتماعی شعر فارسی. تهران: اختران.
شمیسا، سیروس.(1372). کلیات سبک‌شناسی. تهران: فردوس.
همو.(1380). سبک‌شناسی شعر. تهران: فردوس.
صفا، ذبیح الله.(1373). مختصری در تاریخ تحول نظم و نثر فارسی. تهران: ققنوس.
غلامرضایی، محمد.(1381). سبک‌شناسی شعر پارسی (از رودکی تا شاملو). تهران: جامی.
قاجار، احمد میرزا عضدالدوله.(1376). تاریخ عضدی. تصحیح: عبدالحسین نوایی. تهران: علم.
قاجار، عبدالله میرزادارا.(1238). دیوان اشعار. نسخه‌ی خطی کتابخانه‌ی مجلس، شماره 33468
همو.(1293). دیوان اشعار. نسخه‌ی خطی کتابخانه ملی، شماره 6365
همو.(1346). سفنیه المحمود. تصحیح: دکتر عبدالرسول خیام‌پور. تبریز: موسسه‌ی تاریخ و فرهنگ.
قاجار، محمود میرزا و قاجار، ملک ایرج میرزا.(1384). گلشن محمود به ضمیمه‌ی تاریخ ملکزادگان تخمه‌ی خاقان. تصحیح: میرهاشم محدث. تهران: سفیر اردهال.
گروسی، فاضل خان.(1376). تذکره‌ی انجمن خاقان. تهران: روزنه.
لنگرودی، شمس.(1375). مکتب بازگشت. تهران: مرکز.
معلم حبیب‌آبادی، میرزا محمدعلی.(1364). مکارم الآثار. اصفهان: نشر نفایس مخطوطات اصفهان.
نواب شیرازی، علی‌اکبر.(1371). تذکره‌ی دلگشا. تصحیح منصور رستگار فسایی. شیراز: نوید شیراز.
هدایت، رضاقلی‌خان.(1382). مجمع‌الفصحا. تصحیح: دکتر مظاهر مصفا. تهران: امیرکبیر.
_||_
