تعویق تحقیق‌یا تعقیب در دیوان کیفری بین‌المللی

محورهای موضوعی : تحقیقات حقوقی بین المللی

سجاد عباسی ¹ (کارشناس ارشدحقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه شهید بهشتی)
رجب گلدوست جویباری ² (استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی)

تاریخ دریافت : 1392/11/08 تاریخ پذیرش : 1392/12/05 تاریخ انتشار : 1393/03/01

کلید واژه: شورای امنیت, تعویق, تحقیق, دیوان کیفری بین‌المللی,

چکیده مقاله :

تعویق تحقیق یا تعقیب به تأخیر انداختن اقدامات تحقیقی یا تعقیبی برای مدت زمان خاصی است که در حقوق داخلی برخی کشورها وجود دارد. با طرح ایده ی تأسیس دیوان کیفری بینالمللی نیز، کمیسیون حقوق بینالملل که موظف به تهیه پیشنویس اساسنامه دیوان بود، طرح تعویق تحقیق یا تعقیب در اساسنامه را پیشنهاد نمود که اصل این پیشنهاد با تغییراتی مورد پذیرش شرکت کنندگان در کنفرانس رم قرار گرفت و در این راستا ماده 16 اساسنامه به تصویب رسید. به موجب این ماده درخواست تعویق اقدامات تحقیقی یا تعقیبی از طریق شورای امنیت سازمان ملل متحد صورت میپذیرد که باید طبق فصل هفتم منشور ملل متحد اقدام به این کار نماید. در واقع هدف از تصویب ماده 16 اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی این بود که این اختیار به شورای امنیت داده شود که از آغاز یا ادامه رسیدگی به یک وضعیت خاص در دیوان، به لحاظ به خطر افتادن صلح یا امنیت بینالمللی جلوگیری به عمل آورد و برای مدت خاصی که عبارت از یک سال است نباید هیچ اقدام تحقیقی یا تعقیبی آغاز شود و یا اگر قبلاً تحقیق یا تعقیب به جریان افتاده باشد باید متوقف گردد. البته شورای امنیت مجاز است که مجدداً در پایان مدت یکسال مذکور آن را تمدید نماید. اختیار تمدید تعویق بدون محدودیت به شورای امنیت اعطا شده است که سرمنشا انتقادات فراوانی گردیده است. اعمال ماده 16 اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی برای نخستین بار با تصویب قطعنامه 1422 شورای امنیت صورت پذیرفت که یکسال پس از آن نیز به موجب قطعنامه 1487 تمدید گردید.

منابع و مأخذ:

تعویق تحقیق یا تعقیب در دیوان کیفری بینالمللی..................................................... ١

الف) منابع فارسی

درآمدی بر تأسیس دیوان کیفری بینالمللی و ارزیابی اساسنامه » ، 1. ابراهیمی، سید نصرا...؛ پاییز و زمستان 1378

186 - مجله حقوقی بینالمللی، شماره 23 ، صص 151 « آن

معافیت نیروهای حافظ صلح دولت های غیرعضواساسنامه ازصلاحیت قضایی دیوان » ، 2. استان، کارستن؛ 1384

ترجمه سیدحسام الدین لسانی؛ مجلۀحقوقی «( ابهامات قطعنامه 1422 شورای امنیت )

ICC

کیفری بین المللی

258 - (نشریۀدفترخدمات حقوقی بین المللی جمهوری اسلامی ایران)، شمارةسی ودوم، صص 221

 

3. ا. شبث، ویلیام؛ 1384 ، مقدمهای بر دیوان کیفری بینالمللی؛ ترجمه دکتر باقر میرعباسی و حمید الهوئی

 

نظری؛ چاپ اول، تهران، نشر جنگل

 

اختیارات شورای امنیت سازمان ملل » ، 4. حبیبزاده، محمدجعفر و توحیدیفر، محمد؛ بهمن و اسفند 1380

 

22 - قسمت اول) ماهنامه دادرسی؛ شماره 30 (سال پنجم)، صص 16 ) « متحد در حفظ صلح و امنیت بینالمللی

 

اختیارات شورای امنیت سازمان » ، 5. حبیبزاده، محمدجعفر و توحیدیفر، محمد؛ فروردین و اردیبهشت 1381

 

 

–

 

قسمت آخر)، ماهنامه دادرسی؛ شماره 31 (سال ششم)، صص 17 ) « ملل متحد در حفظ صلح و امنیت بینالمللی

22

 

دیوان کیفری بین المللی و « دیوان کیفری بینالمللی: رؤیای شیرین و واقعیت تلخ » ، 6. دستمالچی اصغر؛ 1378

 

جمهوری اسلامی ایران، به اهتمام اسحاق آل حبیب؛ تهران، انتشارات وزارت امور خارجه

 

7. عباسی، سجاد؛ 1390 ، مطالعه تطبیقی نقش دادستان در ایران و دادگاه کیفری بینالمللی (پایاننامه کارشناسی

 

ارشد دانشگاه شهید بهشتی)

 

8. صابر، محمود؛ تابستان 1388 ، آیین دادرسی دیوان کیفری بینالمللی، چاپ اول، تهران، نشر دادگستر

 

ترجمه فرید محسنی و « شورای امنیت و دادگاه کیفری بینالمللی » ، 9. کریر رابرت و دی. وایت نیجل؛ 1384

 

 

–

 

علی قاسمی، فصلنامه دیدگاههای حقوقی دانشکده علوم قضائی و خدمات اداری، شماره 34 و 35 ، صص 74

113

 

اختلاف نظرها در مورد پیش شرطهای اعمال صلاحیت » : 10 . لاهه، ایو؛ تابستان 1381 ، حقوق کیفری بینالمللی

 

58 - ترجمه محمد جواد شریعت باقری؛ مجله دیدگاههای حقوقی؛ شماره 26 ، صص 25 « دیوان

 

11 . محمدنسل، غلامرضا؛ بهار 1385 ، مجموعه مقررات دیوان کیفری بینالمللی؛ چاپ اول، تهران، نشر دادگستر

 

 

ب) منابع انگلیسی

١٢. Jain Neha, ٢٠٠۵, A Separate Law for Peacekeepers: The Clash between the

Security Council and the International Criminal Court, The European Journal of

International Law, Vol. ١۶ Volume ١۶,Issue ٢, Pp. ٢٣٩-٢۵۴

١٣. L. Paulus Andreas, ٢٠٠٣, Legalist Groundwork for the International Criminal

Court: Commentaries on the Statute of the International Criminal Court, EJIL ١۴ ,Vol.

١۴ No. ۴, ٨۴٣–٨۶٠

١۴. O. Raimondo Fabign, ٢٠٠٨, General Principles of Law in the Decisions of

International Criminal Courts and Tribunals, Leiden. Boston, Martinus Nijhoff

Publishers

تعویق تحقیق یا تعقیب در دیوان کیفری بینالمللی..................................................... ٢

١۵. Petculescu Ioana, ٢٠٠۵, The Review of the United Nations Security Council,

Decisions by the International Court Of Justice, Netherlands International Law

Review, Volume ۵٢ / Issue ٠٢ / Mon, pp ١۶٧ - ١٩۵

١۶. Rahgoshay Amir Hussein, August ٢٠١١, The deferral of investigation or

prosecution in the ICC by request of the Security Council of UN organization, Life

Science Journal,;٨ ( ٢ ), pp ٧٩۶ - ٨٠۴

١٧. The War Crimes Research Office, ٢٠٠٩,The Relationship Between The

International Criminal Court And The United Nations, [ American University

Washington College of Law ], Printed in the United States of America,

availableat:http://www.wcl.american.edu/warcrimes/icc/documents/WCRO_Report_o

n_ICC_and_UN_August٢٠٠٩.pdf , ( last visit; Aug ٢. ٢٠١٢ )

١٨. Triffterer Otto, ٢٠٠٨, Commentary on the Rome statute of the international

criminal court, second Edition, Germany, published by VerlageC.H.Beck.

WilhelmstraBe ٩, ٨٠٨٠١ Muunchen

ج)اسناد

١٩. Rome Statute of the International Criminal Court ( U.N. Doc. A/CONF.١٨٣/٩*

)

٢٠. Rules of prosedure and Evidence ( ICC-ASP/١/٣ )